Westland Wyvern

Westland Wyvern
	; Westland Wyvern S. Mk. 4
	Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Westland Aircraft
Typ	pokładowy samolot myśliwsko-szturmowy
Załoga	1
	Historia
Data oblotu	16 grudnia 1946
Lata produkcji	1946–1956
Wycofanie ze służby	marzec 1958
Liczba egz.	ponad 100
	Dane techniczne
Napęd	1 silnik turbośmigłowy Armstrong Siddeley Python
Moc	3720 KM (2736 kW)
	Wymiary
Rozpiętość	13,42 m
Długość	11,96 m (Mk. 1); 12,80 m (Mk. 4)
Wysokość	4,72 m (Mk. 1); 4,57 m (Mk. 4)
Powierzchnia nośna	32,98 m²
	Masa
Własna	7005 kg (Mk. 1); 7076 kg (Mk. 4)
Startowa	9924 kg (Mk. 1); 11 113 kg (Mk. 4)
	Osiągi
Prędkość maks.	734 km/h (Mk. 1); 616 km/h (Mk. 4)
Pułap	9785 m (Mk. 1); 8535 m (Mk. 4)
Zasięg	1908 km (Mk. 1); 1464 km (Mk. 4)
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	4 działka automatyczne Hispano Mk. V kalibru 20 mm,; 1 torpeda kalibru 460 mm, 3 bomby o masie 454 kg lub 8 niekierowanych pocisków rakietowych - łącznie 1361 kg uzbrojenia
	Użytkownicy
	Wielka Brytania
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Westland Wyvern – brytyjski pokładowy jednomiejscowy samolot myśliwsko-szturmowy opracowany w drugiej połowie lat 40. XX wieku przez przedsiębiorstwo Westland Aircraft. Samoloty były wykorzystywane przez Fleet Air Arm i wzięły udział w działaniach podczas kryzysu sueskiego.

Wyvern napędzany był silnikiem turbośmigłowym Armstrong Siddeley Python i wyposażony w śmigła przeciwbieżne. Uzbrojenie samolotu stanowiły cztery działka automatyczne oraz torpeda, bomby lub niekierowane pociski rakietowe.

Historia

Samolot został skonstruowany w odpowiedzi na specyfikację z 1944 roku. Początkowo miał być napędzany silnikiem tłokowym Rolls-Royce Eagle (wersja TF.Mk 1), lecz brytyjskie lotnictwo wojskowe Royal Air Force zrezygnowało z tego projektu po zakończeniu wojny^[1]. Zainteresowanie samolotem w wersji napędzanej silnikiem turbośmigłowym podtrzymała natomiast marynarka wojenna Royal Navy, dla swojego lotnictwa (Fleet Air Arm). Pierwszy prototyp z nowym napędem oblatano 22 marca 1949^[1]. Będący wówczas nowością napęd sprawiał jednak pewne kłopoty, co spowodowało przedłużenie etapu prób oraz problemy z niezawodnością w służbie^[1].

Pierwszym wariantem produkcyjnym z silnikiem turbośmigłowym był Wyvern TF.Mk 2 (TF - torpedo fighter - myśliwiec torpedowy, model 2). Główną wersją produkcyjną stał się natomiast Wyvern S.Mk 4 (S - strike - uderzeniowy, model 4), których zbudowano 94^[1]. Powstał także jeden egzemplarz wersji treningowej T.Mk 3^[1]. Nazwa oznaczała mitycznego gada (wiwern).

Służba

Samoloty Wyvern weszły do służby w maju 1953, począwszy od 813. Dywizjonu FAA, początkowo bazującego w bazie lądowej RNAS Ford^[1]. Dywizjon ten osiągnął status operacyjny we wrześniu 1953, a w kwietniu 1954 został zaokrętowany na HMS „Albion”^[1]. Później wyposażono w ten typ jeszcze inne jednostki.

Jedynym zastosowaniem bojowym samolotu były uderzenia samolotów 830. Dywizjonu z HMS „Eagle” na egipskie cele podczas kryzysu sueskiego w listopadzie 1956. Dwa z nich utracono wówczas od ognia przeciwlotniczego^[1]. W 1958 roku wycofano ten typ z użycia operacyjnego^[1].

Warto zwrócić uwagę, że Wyvern miał większą masę startową i udźwig uzbrojenia od używanych w tym czasie odrzutowych myśliwców pokładowych, jak Hawker Sea Hawk.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Post-war Carrier Aircraft, s. 1086

Bibliografia

Westland Wyvern TF Mk 1. All the World's Helicopters and Rotorcraft. [dostęp 2011-03-11]. (ang.).
Westland Wyvern TF Mk 2 / S Mk.4. All the World's Helicopters and Rotorcraft. [dostęp 2011-03-11]. (ang.).
Post-war Carrier Aircraft. „War Machine”. Vol. 5, Issue 55, s. 1086, 1984. Londyn: Orbis Publishing. (ang.).

[war-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Post-war Carrier Aircraft, s. 1086

[1]