Walentin Iwanow (piłkarz)

Walentin Koźmicz Iwanow, Валентин Козьмич Иванов (ur. 19 listopada 1934 w Moskwie, zm. 8 listopada 2011 tamże) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji napastnika, trener i menedżer piłkarski, reprezentant Związku Radzieckiego. Mąż mistrzyni olimpijskiej w gimnastyce Lidiji Iwanowej i ojciec sędziego piłkarskiego Walentina W. Iwanowa.

Walentin Iwanow

Валентин Иванов

Pełne imię i nazwisko	Walentin Koźmicz Iwanow
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1934 Moskwa
Data i miejsce śmierci	8 listopada 2011 Moskwa
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1952–1966 Torpedo Moskwa 287 (124)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1955–1965 ZSRR 59 (26)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1967–1970 Torpedo Moskwa 1973–1978 Torpedo Moskwa 1980–1991 Torpedo Moskwa 1992–1993 Raja Casablanca 1994 Asmarał Moskwa 1994–1996 Torpedo Moskwa 1998 Torpedo Moskwa 2003 Torpedo-Metałłurg Moskwa
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Melbourne 1956 piłka nożna Mistrzostwa Europy I miejsce Francja 1960 II miejsce Hiszpania 1964
Odznaczenia

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Iwanow rozpoczynał swoją karierę piłkarską w drużynie zakładowej, gdzie wypatrzył go trener Grigorij Żarkow i w 1952 młody piłkarz został zawodnikiem pierwszoligowego Torpedo Moskwa. Już po roku wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie, pomimo dużej konkurencji i młodego wieku. Do jego partnerów w drużynie klubowej należeli m.in. Eduard Strielcow i Giennadij Gusarow. Na płaszczyźnie klubowej odnosił również znaczące sukcesy, jednak jedynie krajowe. Karierę piłkarską zakończył w 1967 roku.

Kariera reprezentacyjna

26 czerwca 1955 debiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w meczu towarzyskim ze Szwecją (6–1), w swoim debiucie zdobył jedną z bramek. Iwanow szybko wywalczył sobie miejsce w reprezentacji ZSRR, z którą sięgnął w 1956 w Melbourne po mistrzostwo olimpijskie, zaś w 1960 po mistrzostwo Europy. W 1962 na mistrzostwach świata w Chile zdobył dla drużyny narodowej 4 bramki (wszystkie w fazie grupowej), co pozwoliło mu (wraz z pięcioma innymi graczami) wywalczyć tytuł króla strzelców. Drużyna ZSRR odpadła z turnieju w ćwierćfinale. W wielkich turniejach Iwanow uczestniczył również w 1958 w mistrzostwach świata w Szwecji oraz w mistrzostwach Europy 1964, kiedy jego drużyna wywalczyła wicemistrzostwo Europy). Ogółem rozegrał w reprezentacji ZSRR 59 meczów i zdobył 26 goli (trzeci strzelec w historii po Błochinie i Protasowie), zaś w drużynie olimpijskiej zagrał 4 razy i zdobył 3 bramki.

Kariera trenerska

Kariera trenerska Iwanowa związana jest głównie z klubem Torpedo Moskwa, z którym zdobył najwięcej trofeów. W 1976 wywalczył z zespołem mistrzostwo ZSRR, zaś trzykrotnie (w 1968, 1972 i 1986) krajowy puchar. Iwanow dostał nagrodę zasłużonego trenera ZSRR. W latach 1992–1993 prowadził marokański klub pierwszoligowy Raja z Casablanki. W 1994 wrócił do Rosji, gdzie kilka razy trenował przez krótkie okresy Torpedo Moskwa. Pełnił także funkcję wiceprezydenta klubu Priemjer-Ligi FK Moskwa.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1960, 1965
• wicemistrz ZSRR: 1957, 1961, 1964
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1953
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1960

Sukcesy reprezentacyjne

• uczestnik mistrzostw świata: 1958, 1962
• mistrz olimpijski: 1956 (Melbourne)
• mistrz Europy: 1960
• wicemistrz Europy: 1964

Sukcesy indywidualne

• król strzelców mistrzostw świata w Chile: 4 gole (1962)
• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1955, 1957—1964), Nr 2 (1953, 1956, 1965)
• członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 166 goli

Odznaczenia

• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1957
• tytuł Zasłużonego Trenera Sportu Rosyjskiej FSRR: 1968
• tytuł Zasłużonego Trenera Sportu ZSRR: 1988
• weteran pracy przemysłu samochodowego: 1984
• Order Honoru: 1997
• Order „Znak Honoru”: 1960
• Rubinowy Order UEFA za zasługi: 2003
• Medal „Za pracowniczą dzielność”: 1957
• Medal „Za pracowniczą wybitność”: 1989
• Medal „Weteran pracy”: 1984

Bibliografia

• V. Ivanov, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
• Walentin Iwanow (piłkarz) w bazie RusTeam (ros.)
• Walentin Iwanow (piłkarz) w bazie Football Facts (ros.)
• Walentin Iwanow (piłkarz) w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
• Walentin Iwanow (piłkarz) w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
• Walentin Iwanow (piłkarz) w bazie WorldFootball.net (ang.)
• Walentin Iwanow (piłkarz) w bazie National Football Teams (ang.)
• Valentin Ivanov, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-21] .