Wacław Banaszewski

polski oficer, ofiara zbrodni katyńskiej

Wacław Tadeusz Banaszewski (ur. 21 lutego 1894 w Boguszyńcu k. Koła, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik rezerwy broni pancernej Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Wacław Tadeusz Banaszewski
podporucznik rezerwy broni pancernej podporucznik rezerwy broni pancernej
Data i miejsce urodzenia

7/19 marca 1899
Chełm

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19181940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

27 kolumna samochodowa 1 Dywizji Piechoty Legionów,
3 Batalion Pancerny

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie Józefa i Michaliny z Piaseckich. Działacz niepodległościowy, żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. Podczas wojny 1918–1921 w 27 kolumnie samochodowej 1 Dywizji Piechoty Legionów i naczelnik VI rejonu powiatu wileńskiego.

W okresie międzywojennym mieszkał w Warszawie, gdzie prowadził własną firmę samochodową.

W kampanii wrześniowej przydzielony do 3 batalionu pancernego. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 017/1 z IV 1940 i liście PCK (AM) nr 518.

Był żonaty z Jadwigą z Murawskich, z którą miał syna Wacława.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj