Wacław Banaszewski
Wacław Tadeusz Banaszewski (ur. 21 lutego 1894 w Boguszyńcu k. Koła, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik rezerwy broni pancernej Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
podporucznik rezerwy broni pancernej | |
Data i miejsce urodzenia |
7/19 marca 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
27 kolumna samochodowa 1 Dywizji Piechoty Legionów, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Józefa i Michaliny z Piaseckich. Działacz niepodległościowy, żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. Podczas wojny 1918–1921 w 27 kolumnie samochodowej 1 Dywizji Piechoty Legionów i naczelnik VI rejonu powiatu wileńskiego.
W okresie międzywojennym mieszkał w Warszawie, gdzie prowadził własną firmę samochodową.
W kampanii wrześniowej przydzielony do 3 batalionu pancernego. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 017/1 z IV 1940 i liście PCK (AM) nr 518.
Był żonaty z Jadwigą z Murawskich, z którą miał syna Wacława.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości – 29 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[1]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/92
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.