WFM M06

WFM M06
	; WFM M06-S34 1964 r. w oryginalnym malowaniu
Producent	Warszawska Fabryka Motocykli
Okres produkcji	1954-1966
Miejsce produkcji	Polska Warszawa
	Napęd
Silnik	jednocylindrowy dwusuwowy chłodzony powietrzem
Pojemność	123 cm³
Średnica cylindra	52 mm
Moc	4,5 KM przy 4250 S01; 6,5 KM przy 5000 S34; 6,5 KM przy 4850 S01-Z1
Skrzynia biegów	3 stopniowa
	Ogumienie
Rozmiar opon	3,00 x 19
	Wymiary i masa
Długość	2020 mm
Szerokość	670 mm
Wysokość	980 mm
Wysokość siedzenia	kierowcy: 740 mm; pasażera: 770 mm
Rozstaw osi	1300 mm
Masa własna	88 kg M06; 100 kg M06 S34; 95 kg M06 S01-Z1
Pojemność baku	12,5 l
	Osiągi
Prędkość maks.	70 km/h S01; 80 km/h S34, S01-Z1
	Inne
Poprzednik	SHL M04; SHL M05
Następca	WSK M06
	Multimedia w Wikimedia Commons

WFM M06 – model polskiego motocykla popularnego klasy 125 cm³ produkowany przez Warszawską Fabrykę Motocykli w latach 1954–1966. Wyróżniał się prostą konstrukcją. Odporny na trudne warunki eksploatacji, nadawał się do samodzielnej naprawy. Sprawdzał się w warunkach wiejskich na polnych drogach, nawet przeciążany. Ze względu na słaby silnik niezbyt nadawał się do dalekiej turystyki.

Historia

Konstrukcja motocykla oznaczona M06 opracowana została w 1952 roku przez Dział Motocykli BKPMot. jako następca produkowanych przez warszawską wytwórnię motocykli SHL M04 i M05. Pierwotną konstrukcję z pojedynczą ramą, nowym silnikiem S02, amortyzatorami z tłumieniem olejowym, progresywnymi sprężynami w widelcu teleskopowym oraz akumulatorem w instalacji elektrycznej uznano wówczas za zbyt drogą i skomplikowaną dla motocykla popularnego. W 1953 roku opracowano uproszczoną wersję M06 na podwójnej ramie spawanej z ceowników blaszanych, z dotychczasowym silnikiem S01 o nieco podwyższonej mocy. Wprowadzono amortyzowane zawieszenie tylnego koła na wahaczu oraz widelec teleskopowy, tyle że w również uproszczonej wersji bez tłumienia, konstrukcja widelca była oparta na stosowanym wcześniej w SHL M05. M.in. dzięki uproszczeniom możliwe okazało się szybkie uruchomienie produkcji i w grudniu 1954 wytwórnię opuściła seria informacyjna motocykli WFM M06. Konstruktorami modelu M06 byli między innymi inżynierowie: Jerzy Jankowski, Jan Ignatowicz, Krzysztof Brun^[3].

W połowie 1955 roku produkcję tego samego modelu rozpoczęto w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku pod znakiem WSK. W późniejszych latach model M06 obie wytwórnie modernizowały niezależnie od siebie. W roku 1963 wprowadzono nowy typ motocykla M06 – WFM M06-S34^[1]. Główna zmiana konstrukcyjna polegała na wymianie silnika S01 na nowszy silnik typu S34, który powstał poprzez zmianę pojemności skokowej w silniku S32 (z 173 cm³ na 123 cm³). Zmieniono również ramę motocykla wprowadzając trzecią belkę usztywniającą ramę. Po formalnym połączeniu WFM z PZO, w 1965 r., wprowadzono model M06 S01-Z1 w którym montowano silnik S01-Z z Zakładów Metalowych w Nowej Dębie. W 1966 r. zakończono produkcję motocykli.

Galeria WFM-M06

Widok z lewej strony (po renowacji)
Reflektor i zbiornik paliwa (po renowacji)
Widok z prawej strony (po renowacji)
WFM - eksponat w Narodowym Muzeum Techniki w Warszawie
Żołnierz Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę jako patrol rozpoznawczy na motocyklu WFM M06

Dane

WFM M06 w ekspozycji muzealnej

WFM M06-S01-Z1 (po renowacji) – uczestniczka zlotów

Silnik WFM S01 w motocyklu M06

Typ WFM M06

wymiary:
- długość całkowita – 2020 mm
- wysokość – 980 mm
- szerokość – 670 mm
- prześwit – 160 mm
najmniejszy promień skrętu – 1800 mm
silnik
- dwusuwowy jednocylindrowy z przepłukiwaniem zwrotnym
- pojemność skokowa 123 cm³ (średnica cylindra – 52 mm; skok tłoka 58 mm)
- moc maksymalna – 4,5 KM przy 4250 obr./min
- prędkość maksymalna – 70 km/h
- całkowity ciężar^[d] - 88 kg^[1]

Typ WFM M06-S34

wymiary:
- długość całkowita – 2020 mm
- wysokość – 980 mm
- szerokość – 670 mm
- prześwit – 160 mm
najmniejszy promień skrętu – 1800 mm
silnik
- dwusuwowy jednocylindrowy z przepłukiwaniem zwrotnym
- pojemność skokowa 123 cm³ (średnica cylindra – 52 mm; skok tłoka 58 mm)
- stopień sprężania – 6,6
- moc maksymalna – 6,5 KM przy 5000 obr./min.
- liczba biegów – 3
- masa motocykla – 100 kg
- prędkość maksymalna – 80 km/h
- zużycie paliwa – 2,2 litra na 100 kilometrów przy prędkości 50 km/h
- całkowity ciężar^[d] - 100 kg^[1]

Typ WFM M06-S01-Z1^[1]

wymiary:
- długość całkowita – 2020 mm
- wysokość – 980 mm
- szerokość – 670 mm
- prześwit – 160 mm
silnik
- dwusuwowy jednocylindrowy z przepłukiwaniem zwrotnym
- pojemność skokowa 123 cm³ (średnica cylindra – 52 mm; skok tłoka 58 mm)
- stopień sprężania – 6,9
- moc maksymalna – 6,5 KM przy 4850 obr./min.
- liczba biegów – 3
- masa motocykla – 95 kg
- prędkość maksymalna – 80 km/h
- zużycie paliwa – 2,5 litra na 100 kilometrów przy prędkości 50 km/h
- całkowity ciężar^[d] - 95 kg^[1]

Wersje sportowe

W dziale Postępu i Sportu WFM zaprojektowano kilka wersji sportowych motocykla opartych na seryjnej M06^[4]:

WFM M06 S-55
WFM M06 S-56
WFM M06R

Uwagi

↑ Czasopismo Motor na rysunku technicznym podaje długość motocykla WFM M06 S34 - 2015 mm^[2].
↑ Czasopismo Motor na rysunku technicznym podaje szerokość motocykla - 690 mm^[2].
↑ Czasopismo Motor na rysunku technicznym podaje wartość 750 mm dla siedzenia kierowcy^[2].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Bez paliwa

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ JacekJ. Urbańczyk JacekJ., Naprawa motocykli WFM, 1966 .
↑ ^a ^b ^c Badanie drogowe motocykla WFM-M06-S34, „Motor” (24 (685)), 13 czerwca 1965 .
↑ JanJ. Tarczyński JanJ., To już historia. Polskie jednoślady 1945-1965, „Młody Technik” (9), 1988 .
↑ Rozdział II Rozkwit 1957-1970, [w:] WłodzimierzW. Wieczorek WłodzimierzW., Motocykle w PRL : rzecz o motoryzacji i nie tylko..., wyd. 2, Czerwonak: Vesper, 2014, s. 346-348, 366, ISBN 978-83-7731-181-3, OCLC 898243506 [dostęp 2020-10-27] .

Bibliografia

Jan Ferenc: Czar dwóch kółek. Gminny Ośrodek Kultury w Mykanowie, 2014. ISBN 978-83-940198-1-5.

Linki zewnętrzne

Strona o WFM

[3] Czasopismo Motor na rysunku technicznym podaje długość motocykla WFM M06 S34 - 2015 mm^[2].

[4] Czasopismo Motor na rysunku technicznym podaje szerokość motocykla - 690 mm^[2].

[5] Czasopismo Motor na rysunku technicznym podaje wartość 750 mm dla siedzenia kierowcy^[2].

[waga-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Bez paliwa

[naprawa_wfm-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ JacekJ. Urbańczyk JacekJ., Naprawa motocykli WFM, 1966 .

[motor_badanie-2] Badanie drogowe motocykla WFM-M06-S34, „Motor” (24 (685)), 13 czerwca 1965 .

[7] JanJ. Tarczyński JanJ., To już historia. Polskie jednoślady 1945-1965, „Młody Technik” (9), 1988 .

[8] Rozdział II Rozkwit 1957-1970, [w:] WłodzimierzW. Wieczorek WłodzimierzW., Motocykle w PRL : rzecz o motoryzacji i nie tylko..., wyd. 2, Czerwonak: Vesper, 2014, s. 346-348, 366, ISBN 978-83-7731-181-3, OCLC 898243506 [dostęp 2020-10-27] .

[1]

[a]

[b]

[c]

[d]

[3]

[4]

[2]