WEM Lotos
WEM Lotos, wóz ewakuacji medycznej skonstruowany w Hucie Stalowa Wola na bazie gąsienicowego transportera opancerzonego MT-LB[2][3].
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
3 + 4 |
Historia | |
Prototypy |
1987 |
Produkcja |
do 1988 |
Egzemplarze |
ok. 6 sztuk |
Dane techniczne | |
Silnik |
JMZ 8-cylindrowy silnik wysokoprężny |
Transmisja |
mechaniczna |
Poj. zb. paliwa |
450 l |
Pancerz |
7 – 14 mm |
Długość |
6,454 m |
Szerokość |
2,86 m |
Wysokość |
ok. 2,20 m |
Prześwit |
0,4 m |
Masa |
9700 kg |
Moc jedn. |
20,16 KM/t |
Nacisk jedn. |
0,46 kg/cm²[1] |
Osiągi | |
Prędkość |
61,5 km/h |
Zasięg pojazdu |
500 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
pływający |
Rowy (szer.) |
2,41 m |
Ściany (wys.) |
0,61 m |
Kąt podjazdu |
35° |
Przechył boczny |
25°[1] |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
brak | |
Wyposażenie | |
nosze 4 sztuki |
Konstrukcja
edytujTransporter MT-LB był produkowany przez HSW od 1976 roku z przeznaczeniem wyłącznie na eksport[4]. Na jego bazie opracowano w konstrukcje, z których jednak tylko kilka jako pojazdy wsparcia, wyprodukowane w niewielkich seriach, zostało przyjętych na uzbrojenie Wojska Polskiego, takich jak m.in. WPT Mors (pierwsza wersja), Irys (ZWD-1), Przebiśnieg[5]. W 1987 został opracowany prototyp wozu ewakuacji medycznej. Kadłub pojazdu spawany był z blachy pancernej o grubości od 7 do 14 mm. Układ jezdny składał się z 6 par pojedynczych kół nośnych z bandażami gumowymi, mocowanych na wałkach skrętnych, oraz 2 kół napędowych (z przodu) i 2 napinających (z tyłu)[1][6]. Podwyższony kadłub w stosunku do pierwowzoru pozwolił na pomieszczenie noszy dla czterech rannych, lub po złożeniu górnych noszy umożliwiał ewakuację 8 żołnierzy w pozycji siedzącej. Przedział sterowania z kierowcą i sanitariuszem – dowódcą załogi, był połączony z przedziałem transportowym wąskim przejściem po prawej stronie transportera[7]. W przedziale transportowym na przedniej grodzi, zamontowano siedzisko dla sanitariusza. W latach 1987–1988 HSW wyprodukowała kilka egzemplarzy opancerzonego wozu obsługi sanitarnej, jednak z braku zamówień nie wszedł on do produkcji seryjnej i na wyposażenie wojska[8][6][5]. Według niepotwierdzonych informacji wozy zostały sprzedane do jednego z krajów afrykańskich na początku lat 90. XX w.
-
Lotos, przód
-
Lotos przedział transportowy
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Suworow 2005 ↓, s. 22.
- ↑ Nowe otwarcie [online], Huta Stalowa Wola S.A. [dostęp 2024-10-21] (pol.).
- ↑ Sztafeta [online], Gdzie te wozy z tamtych lat [dostęp 2024-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-13] .
- ↑ Kajetanowicz 2010 ↓, s. 12–18.
- ↑ a b Jerzy Reszczyński , Zanim powstał Krab cz. II: Jak Goździk stał się polski [online], defence24.pl, 8 stycznia 2023 [dostęp 2024-10-21] (pol.).
- ↑ a b Kajetanowicz 2010 ↓, s. 12–18.
- ↑ Suworow 2005 ↓, s. 21.
- ↑ Pancerna „menażeria” z Huty Stalowa Wola | Sztafeta.pl [online], 7 września 2024 [dostęp 2024-10-21] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kajetanowicz. Prace nad rozwojem sprzętu pancernego w Polsce – przegląd lat 1955–1990. „Poligon”. 5(22)/2010, wrzesień-październik 2010. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.
- Siergiej Suworow. MT-LB. Służba prodołżajetsia. „Tiechnika i Woorużenije”. Nr 5/2005, maj 2005. (ros.).