Włoski (łac. pilus) – u grzybów są to struktury podobne do włosków u roślin, ale zbudowane ze strzępek[1]. Występują u niektórych gatunków w górnej warstwie skórki owocników, zwanej epikutisem. Wyrastają z jej dolnej warstwy (subkutis), odchylając się prostopadle od jej strzępek i zwykle są najdalej na zewnątrz wystającymi elementami skórki. Oprócz włosków w epikutisie mogą jeszcze być dermatocystydy i strzępki prymordialne. Włoski są przeważnie znacznie od nich smuklejsze, chociaż zdarzają się także włoski szeroki lub maczugowate, zazwyczaj też podzielone są licznymi septami. Zwykle są pojedyncze, ale czasami bywają rozgałęzione u podstawy lub na szczycie[2].

Włoski brzeżne na owocniku Scutellinia crinita

U wielu gatunków grzybów, np. w rodzaju Scutellinia (włośniczka), włoski mają istotne znaczenie przy identyfikacji gatunków[3].

Włoski (brzeżne i szczytowe) występują także na zewnętrznej stronie owocników grzybów z rodziny Chaetomiaceae i również mają znaczenie taksonomiczne przy oznaczaniu gatunków[4].

Przypisy

edytuj
  1. Słownik terminów mykologicznych [online] [dostęp 2019-05-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-01].
  2. Alina Skirgiełło, Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota). Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), Warszawa-Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1998, s. 9–15, ISBN 83-01-09137-1.
  3. Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, s. 354, ISBN 978-83-258-0588-3.
  4. X.W. Wang i inni, Taxonomy, phylogeny and identification of Chaetomiaceae with emphasis on thermophilic species, „Studies in Mycology”, 2022, s. 121–243, DOI10.3114/sim.2022.101.03, PMID36059895.