Włodzimierz Scholze-Srokowski
Włodzimierz Leon Scholze-Srokowski[1] (ur. 4 kwietnia 1894 w Krakowie, zm. 1 sierpnia 1972 w Londynie) – oficer dyplomowany piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, w 1964 mianowany przez Prezydenta RP na uchodźstwie generałem brygady.
 Włodzimierz Scholze-Srokowski (przed 1934) | |
 pułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 sierpnia 1972 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 4 kwietnia 1894 roku w Krakowie, w rodzinie Rajmunda i Kazimiery ze Srokowskich[2][3]. Był krewnym Stanisława Józefa, Stanisława, Konstantego Srokowskich[4].
Był porucznikiem piechoty cesarskiej i królewskiej armii. W czasie I wojny światowej dostał się do rosyjskiej niewoli[5][6]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył wojnie polsko-bolszewickiej. Był oficerem 83 pułku piechoty[5].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 246. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. 10 lipca tego roku został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[8][9]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 79. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. 1 listopada 1924 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1924–1926[11][12]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Biura Ogólno-Organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych[13].
W 1928 pozostając formalnie z przydziałem do 83 pułku piechoty służył w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I[14]. Z dniem 1 listopada 1930 roku został przeniesiony do 72 pułku piechoty w Radomiu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[15][16][17]. Został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[18]. 7 czerwca 1934 roku ogłoszono jego przeniesienie do Szkoły Gazowej na stanowisko wykładowcy[19]. W listopadzie 1934 roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko kierownika Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[20][21].
Na pułkownika awansował ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1946 roku[6]. Po II wojnie światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Prezydent RP August Zaleski mianował go generałem brygady ze starszeństwem z dniem 11 listopada 1964 roku[6][22]. Zmarł 1 sierpnia 1972 roku w Londynie[6]. Spoczywna na cmentarzu parafialnym w Chrzanowie[23].
Był żonaty z Walentyną Śnieżko. Nie miał potomstwa[3].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 7711 (1922)[24]
- Krzyż Niepodległości (10 grudnia 1931)[25]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (24 maja 1929)[26]
- Odznaka za Rany i Kontuzje
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)
Przypisy
edytuj- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 60, sprostowano imię z „Włodzimierz” na „Włodzimierz Leon”.
- ↑ Kolekcja GiO ↓, s. 1.
- ↑ a b Radomski 1994 ↓.
- ↑ Andrzej A. Zięba: Stanisław Józef Srokowski. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-12-13].
- ↑ a b Kolekcja GiO ↓, s. 4.
- ↑ a b c d Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 161.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 41.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 553.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 364, 406.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 112 z 23 października 1924 roku, s. 626.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 317, 471, 1364.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926 roku, s. 341.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 121, 172.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 295, tu podano, że miał być przeniesiony do 53 pp na stanowisko dowódcy batalionu.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 49, sprostowano, że został przeniesiony do 72 pp na stanowisko zastępcy dowódcy pułku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 600.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 24.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 154.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 257.
- ↑ Doniosła uchwała Związku Oficerów Rezerwy. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 33 z 11 lutego 1936.
- ↑ Dembiński 1969 ↓, s. 1.
- ↑ Mariusz Paździora: Dzieje cmentarza parafialnego w Chrzanowie. Miejska Biblioteka Publiczna w Chrzanowie, 2020, s. 90. ISBN 978-83-952555-9-5.
- ↑ Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz nadaje: order wojsk. „Virtuti Militari” V klasy z 5 Dywizji Syberyj. W. P. na Wschodzie. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 27, s. 615, 19 września 1922.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
Bibliografia
edytuj- Scholze-Srokowski Włodzimierz. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości sygn. I.480.547 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-06-16].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Stefan Dembiński: Lista Oficerów Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie według awansów dokonanych zarządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem rodzajów broni i służb. [w:] Dziennik Ustaw RP na Uchodźstwie [on-line]. 1969-06-30. [dostęp 2016-11-29].
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Jerzy Adam Radomski. Włodzimierz Scholtze-Srokowski. „Polski Słownik Biograficzny”. XXXV, 1994. [dostęp 2019-01-13].