Włodzimierz Nahorny
Włodzimierz Andrzej Nahorny (ur. 5 listopada 1941 w Radzyniu Podlaskim) – polski muzyk jazzowy, pianista, saksofonista, flecista, kompozytor, aranżer i profesor.
 Włodzimierz Nahorny z honorowymi statuetkami (2017) | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1941 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor, aranżer |
| Aktywność |
od 1959 |
| Powiązania |
Janusz Muniak, Zbigniew Seifert, Tomasz Stańko, Andrzej Trzaskowski, Andrzej Kurylewicz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Krzysztof Sadowski, Novi Singers, Breakout, Marianna Wróblewska, Łucja Prus, Lora Szafran, Dorota Miśkiewicz, Michał Urbaniak. |
| Współpracownicy | |
| Janusz Muniak, Zbigniew Seifert, Tomasz Stańko, Andrzej Trzaskowski, Andrzej Kurylewicz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Krzysztof Sadowski, Novi Singers, Breakout, Marianna Wróblewska, Łucja Prus, Lora Szafran, Dorota Miśkiewicz, Michał Urbaniak. | |
| Odznaczenia | |
    
| |
| Strona internetowa | |
Kariera
edytujNahorny przeszedł wszystkie stopnie muzycznej edukacji, uzyskując absolutorium w klasie klarnetu sopockiej PWSM. W 2009 doktoryzował się na Akademii Muzycznej w Gdańsku w dyscyplinie instrumentalistyka na podstawie dysertacji Twórczość Chopina jako źródło inspiracji w muzyce jazzowej (promotorka – Regina Strokosz-Michalak)[1]. W 2012 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych[2]. W 2016 doktorat napisany pod kierunkiem Nahornego obronił Sławek Jaskułke[1].
Już w okresie studiów w 1959 stworzył swój pierwszy kwartet Little Four. Jeszcze w tym samym roku rozpoczął współpracę z zespołem North Coast Combo oraz – jako klarnecista – z zespołem jazzu tradycyjnego Tralabomba Jazz Band. Występował też w orkiestrze gdańskiej Filharmonii Bałtyckiej.
W 1962 wystąpił po raz pierwszy na Jazz Jamboree i to w roli solisty – saksofonisty altowego w big bandzie Jana Tomaszewskiego. Na tej imprezie pojawiał się prawie przez 15 lat (prezentując się w różnych – głównie Andrzeja Trzaskowskiego – zespołach w latach 1962–1977). Autorskie trio zaprezentował w 1965 na festiwalu Jazz nad Odrą. W 1967 na Festiwalu Jazzowym w Wiedniu otrzymał I nagrodę indywidualną oraz medal, który wręczył mu Duke Ellington[3]. Współpracował z Bim Bomem.
Nahorny sięgał po rozmaite muzyczne tworzywo: raz komponując balladę „Jej portret”, z drugiej strony realizował się w jazzowych zespołach Andrzeja Kurylewicza, Krzysztofa Sadowskiego, Andrzeja Trzaskowskiego, Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Janusza Muniaka. Bywał też muzykiem rockowej grupy Breakout (nagrał z nimi trzy płyty), towarzyszył wokalistom – Mariannie Wróblewskiej, Łucji Prus, grupie Novi Singers oraz łączył jazz z muzyką poważną. Sporym sukcesem stały się jego jazzowe interpretacje cyklu „Mity” Karola Szymanowskiego.
Nahorny jest muzykiem wszechstronnym, zapraszanym do nagrań i koncertów innych twórców (np. orkiestr radiowych, zespołów Kazimierza Jonkisza, Jana Jarczyka, Tomasza Szukalskiego). Swoich sił próbował także jako kompozytor muzyki filmowej i teatralnej. Spod jego pióra wyszły znane tematy jazzowe i popularne piosenki.
Współcześnie nagrał serię płyt „Fantazja Polska” z jazzową interpretacją twórczości Karola Szymanowskiego („Mity”, 1997), Fryderyka Chopina („Nahorny-Chopin. Fantazja polska”, 2000) i Mieczysława Karłowicza („Nahorny gra Karłowicza”, 2000). Obecnie jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Gdańsku na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa.
23 marca 2003 Opera Bałtycka wystawiła premierę baletu „Fantazja Polska”.
Został członkiem Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[4].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1974, 1986)[5]
- Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)[5]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)[6]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2011)[7]
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2021)[8][9]
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (2024)[10]
Nagrody
edytuj- I nagroda solistyczna i zespołowa na Jazz nad Odrą 64
- II nagroda na Konkursie Młodych Muzyków Jazzowych w Wiedniu w 1966
- I nagroda na Festiwalu Jazzowym w Wiedniu 1967
- I nagroda na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1972 i 1973
- Fryderyk 2000 w kategorii Jazzowy Muzyk Roku
- Złoty Fryderyk 2011[11]
- Koryfeusz Muzyki Polskiej 2020 – Nagroda Honorowa za całokształt działalności artystycznej[12]
Dyskografia
edytuj- 1962: Big Band Jana Tomaszewskiego – Jazz Jamboree '62 – saksofon altowy
- 1967: Andrzej Trzaskowski Sekstet – Seant – saksofon altowy
- 1967: Andrzej Kurylewicz Quintet – Ten + Eight – saksofon altowy
- 1967: Włodzimierz Nahorny Trio – Heart – saksofon altowy, piano
- 1969: Jazz Studio Orchestra of Polish Radio – saksofon altowy, flet
- 1969: Breakout – Na drugim brzegu tęczy – saksofon altowy, flet
- 1970: Breakout – 70a – saksofon altowy, flet
- 1971: Breakout – Mira – saksofon altowy, flet
- 1972: Marianna Wróblewska – Sound of Marianna Wróblewska – fortepian
- 1972: Koncert Podwójny na 5 Solistów i Orkiestrę
- 1973: Włodzimierz Nahorny – Jej portret
- 1973: Novi Singers – Rien ne va plus – fortepian
- 1976:: różni artyści Nowe Twarze – Nowe Głosy. VI Lubelskie Spotkania Wokalistów Jazzowych
- 1978: Marianna Wróblewska – Feelings
- 1988: Marianna Wróblewska – Privilege
- 1991: Włodzimierz Nahorny i Jego Orkiestra – Obejmij Mnie
- 1995: Nahorny, Woliński – Ich portret
- 1997: Włodzimierz Nahorny – Mity
- 2000: Włodzimierz Nahorny – Fantazja Polska
- 2003: Lora Szafran, Włodzimierz Nahorny – Śpiewnik Nahornego
- 2007: Cicho, cicho pastuszkowie – Kolędy Włodzimierza Nahornego i Bogdana Loebla / BLUE NOTE
- 2008: Pogadaj ze mną – (Piosenki Wojciecha Młynarskiego i Włodzimierza Nahornego), AGORA
- 2010: Nahorny Sextet – Chopin Genius Loci wyd. Confiteor
- 2014: Nahorny Trio – Hope wyd. Confiteor[13]
- 2018: Nahorny Trio – Ballad Book wyd. Confiteor
Przypisy
edytuj- ↑ a b Prof. dr Włodzimierz Andrzej Nahorny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-11-09].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 lipca 2012 r. nr 115-9-12 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2012 r. poz. 510).
- ↑ Włodzimierz Nahorny. nahorny.p. [dostęp 2016-11-30].
- ↑ Warszawski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info. [dostęp 2017-09-19].
- ↑ a b Włodzimierz Nahorny - Biogram [online], Fryderyk Chopin - Centrum Informacji [dostęp 2021-11-09].
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-07-05].
- ↑ Prezydent odznaczył ludzi kultury. prezydent.pl, 17 stycznia 2011. [dostęp 2011-03-03].
- ↑ „Jego portret” – jubileuszowy koncert w 80. rocznicę urodzin Włodzimierza Nahornego [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 7 listopada 2021 [dostęp 2021-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-09].
- ↑ Złoty Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2021-11-09].
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 829
- ↑ Przyznano polskie nagrody muzyczne – Fryderyki 2011. UniaEuropejska.org, 2011-05-13. [dostęp 2011-05-15]. (pol.).
- ↑ Wręczono Koryfeusze Muzyki Polskiej 2020. koryfeusz.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-07)].
- ↑ Nahorny Trio HOPE – już jest nowa płyta!. confiteor.com.pl. [dostęp 2015-05-19].