Władysław Trzeciak

Władysław Trzeciak[a] (ur. 20 października 1891, zm. 14 stycznia 1931 w Warszawie) – major piechoty inżynier Wojska Polskiego.

Władysław Trzeciak
major piechoty major piechoty
Data urodzenia

20 października 1891

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 1931
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

do 1931

Siły zbrojne

Armia Polska we Francji
Wojsko Polskie

Jednostki

Instytut Badań Inżynierii

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Odznaka „Znak Pancerny”

Życiorys

edytuj

Urodził się 20 października 1891 roku[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Armii Polskiej we Francji. Dowodził kompanią karabinów maszynowych[2].

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w kompanii zapasowej 1 pułku czołgów, a jego oddziałem macierzystym był 42 pułk piechoty[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1349. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 42 pp w Białymstoku[4]. W latach 1923–1924 pełnił służbę w Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku kierownika referatu czołgów[5][6]. Z dniem 1 stycznia 1925 roku został przydzielony do macierzystego 1 pułku czołgów[7]. W lutym 1925 roku został odkomenderowany do Polskiej Misji Wojskowej Zakupów w Paryżu do dnia 1 lutego 1926 roku[8]. Następnie był komendantem Centralnej Szkoły Czołgów[2]. Uzyskał dyplomy inżyniera elektryka i inżyniera mechanika[2]. Od jesieni 1927 roku pełnił służbę w Instytucie Badań Inżynierii na stanowisku kierownika referatu czołgów Biura Konstrukcyjnego Broni Pancernych[9][1]. Obowiązki służbowe łączył z pracą dydaktyczną na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej[9][2]. 2 grudnia 1930 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 40. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. Zmarł 14 stycznia 1931 roku w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie po miesięcznej przeszło chorobie. Przyczyną śmierci było zapalenie płuc i powstały w związku z tym wrzód[11][12]. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[9][13] (kwatera A10-5-3)[14].

Ordery i odznaczenia

edytuj
  1. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Władysław I Trzeciak”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko.

Przypisy

edytuj
  1. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 112, 192.
  2. a b c d Wspomnienie pośmiertne ↓.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 144, 923.
  4. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 60.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 16, 248, 416.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 16, 338, 360.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 30 stycznia 1925 roku, s. 47.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 13 lutego 1925 roku, s. 72.
  9. a b c Nekrolog ↓.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 329.
  11. Zgon mjr. W. Trzeciaka. „Polska Zbrojna”. 15, s. 7, 1931-01-15. Warszawa. .
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 131.
  13. Pogrzeb ↓.
  14. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  15. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 112.
  16. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.
  17. a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 16.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933 roku, s. 295.

Bibliografia

edytuj