Władysław Noskowski (1841–1881)
Władysław Noskowski (ur. w 1841 w Warszawie, zm. 9 października 1881 we Lwowie[1]) – polski przyrodnik, agronom, dziennikarz, literat, krytyk muzyczny, tłumacz, autor publikacji na temat lnu.
Władysław Noskowski (1881) | |
Data i miejsce urodzenia |
1841 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 października 1881 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
przyrodnik, agronom, dziennikarz, literat, krytyk muzyczny, tłumacz |
Alma Mater | |
Rodzice |
Józef Łada-Noskowski |
Małżeństwo |
Aniela z Komarnickich |
Dzieci |
Witold Noskowski |
Krewni i powinowaci |
Jan Noskowski , Zygmunt Noskowski (bracia) |
Życiorys
edytujSyn Józefa Łady-Noskowskiego, rejenta i pisarza aktowego oraz Amelii z domu Salisch. Miał braci Jana (1832–1881), wydawcę i Zygmunta (1846–1909), kompozytora[1].
Ukończył gimnazjum realne w Warszawie oraz studia w Szkole Politechnicznej w Zurychu. W 1869 Galicyjskie Towarzystwo Gospodarskie (GTG) wysłało go w podróż naukową Belgii, z której wrócił w 1870. Zaowocowała ona publikacjami Kultura lnu w Belgii (1871) oraz Podręcznik uprawy lnu i wyprawy włókna lnianego (1872), za które GTG przyznało mu nagrodę. W latach 1871–1872 wykładał chemię w Szkole Rolniczej w Dublanach. Udzielał także lekcji muzyki, publikował recenzje muzyczne, tworzył libretta operowe (m.in. do Konrada Wallenroda Władysława Żeleńskiego), okazjonalnie także koncertował[1].
Jako dziennikarz i literat publikował m.in. w „Kronice Rodzinnej”, „Nowinach”, „Tygodniku Illustrowanym”, „Echu”, „Kolcach” oraz wydawanych przez jego brata Jana „Wieku”, „Kalendarzu Domowym dla Wsi i Miast”, „Ognisku Domowym”. Pisał satyryczne wiersze, opowiadania humorystyczne (np. „Wyprawa do Miłokarpia”) i felietony, nieraz o tematyce społecznej. Jako tłumacz przełożył m.in. wykłady Alexandre'a Ysabeau , „Bajki” Jeana de La Fontaine, rozprawy Friedricha Ratzela czy Herberta Spencera. Posługiwał się psuedonomiami: Ego, Jerzy Prawdzic, Major, Nostradamus, Włodzimierz Łada[1].
Z żoną Anielą z Komarnickich miał syna Witolda Noskowskiego oraz córki: Janinę (po mężu Jarzymowską, zm. 1955) oraz Anielę (po mężu Starzewską, 1881–1977), właścicielkę popularnej w Krakowie wypożyczalni książek[1].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[1].