Władysław Leśniewski

1855–1893

Władysław Leśniewski (pseud. Izydor Oracz, ur. 1855 w guberni grodzieńskiej, zm. 2 maja 1893 w Krakowie)[1] – polski literat, dziennikarz, dyrektor teatru w Łodzi w sezonie 1882/1883.

Władysław Leśniewski
Izydor Oracz
Data urodzenia

1855

Data i miejsce śmierci

2 maja 1893
Kraków

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

dramat, dziennikarstwo

Życiorys

edytuj

Prawdopodobnie pochodził z rodziny ziemiańskiej. Pracował jako literat i dziennikarz w Warszawie, współpracując m.in. z tygodnikiem „Prawda”. W sezonie 1882/1883 kierował teatrem łódzkim wspólnie z Władysławem Antonim Górskim, a także wspierał go w zarządzaniu warszawskimi teatrami ogródkowymi „Alhambra” i „Nowy Świat”[1].

„Król reporterów”

edytuj

Władysław Leśniewski był autorem utworu dramatycznego o charakterze operetki pt. Król reporterów : operetka w 5 obrazach. Muzykę do tekstu skomponował Adolf Sonnenfeld. W 1881 r. utwór został sześciokrotnie wystawiony na scenie warszawskiego teatru ogródkowego „Alhambra”. W głównej roli (Kleofasa Przepałkowskiego) wystąpił Jan Szymborski. Utwór ukazuje w prześmiewczym świetle środowisko dziennikarzy warszawskich, co było przyczyną licznych trudności autora podczas starań o jego przedstawienie w teatrze[2]. Utwór ukazał się drukiem w Warszawie 1881 r. pod pseudonimem Izydor Oracz[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Leśniewski Władysław, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 380.
  2. Spowiedź p. Izydora Oracza i tortury "Króla reporterów", [w:] Władysław Leśniewski, Król reporterów : operetka w 5 obrazach, Warszawa: [s. n.], 1881, s. II-IV.

Linki zewnętrzne

edytuj