Władysław Grzegorzewski

Władysław Grzegorzewski z Grzegorzewic herbu Lis (ur. 1665 w Grzegorzewicach[1], zm. 23 marca 1758 w Częstoniewie) – generał-major wojsk koronnych od 1707, kasztelan ciechanowski, pułkownik gwardii pieszej koronnej, komendant Warszawy w latach 1720-1721[2].

Władysław Grzegorzewski
Ilustracja
Władysław Grzegorzewski jako generał-major gwardii królewskiej Augusta III Sasa (1735)
Herb
Herb Lis
Rodzina

Grzegorzewscy h. Lis

Miejsce urodzenia

1665

Data i miejsce śmierci

23 marca 1758
Częstoniew

Ojciec

Walenty Grzegorzewski

Matka

Katarzyna Ogrodzieńska

Rodzeństwo

Franciszek Grzegorzewski

Życiorys

edytuj

Urodził się jako syn Walentego i Katarzyny Ogrodzieńskiej. Miał brata Franciszka, stolnika bracławskiego, żonatego z Jadwigą Branecką, z tego związku pochodziła Kunegunda Jadwiga, która wyszła za Wojciecha Dunina-Mieczyńskiego, cześnika sochaczewskiego. Jego pradziad, Prokop, był komornikiem granicznym sochaczewskim[3][4].

Będąc 18-letnim młodzieńcem uczestniczył w Odsieczy wiedeńskiej. W nagrodę za dzielność otrzymał od króla Jana III Sobieskiego stanowisko kapitana artylerii w 1699. Od tej pory sukcesywnie wspinał się po szczeblach kariery wojskowej będąc majorem, podpułkownikiem (1711) i pułkownikiem (1713) w wojsku. Był generałem-majorem gwardii królewskiej oraz jednym z najgorętszych stronników domu saskiego. Walczył w latach 1702-1710 walczył w III wojnie północnej. Król August II Mocny go cenił, a nawet zawierzył mu straż swojej osoby.

W 1727 roku podjął decyzję o ufundowaniu w Jasieńcu kościoła murowanego. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1747 roku i trwała 7 lat. Opracowanie projektu kościoła powierzył znanemu architektowi Jakubowi Fontanie. W czasie trwania budowy główny inżynier spadł z rusztowania i zabił się na miejscu. Urząd kasztelana ciechanowskiego sprawował od 1729 do śmierci.

Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 na sejmie konwokacyjnym[5]. W 1733 podpisał konfederację generalną warszawską. W 1736 będąc generałem-majorem w służbie króla Polski Augusta III Sasa i kasztelanem ciechanowskim ufundował szpital dla 7 ubogich i uposażył ten szpital w 3000 zł. polskich. Był fundatorem kościoła drewnianego w Lutkówce. Za życia wspierał też kościół Franciszkanów we Warce.

Zmarł w sędziwym wieku 93 lat. Został pochowany w podziemiach kościoła w Jasieńcu.

Majątki ziemskie

edytuj

Posiadał swe dobra majątkowe m.in. w Falęcinie, gdzie był wielki dwór, młyn, gorzelnia i 229 morgów ziemi oraz Grzegorzewice. W 1727 nabył od Bębnowskiego Falęcin i Sikuty, które odsprzedał w 1747 Józefowi Grzegorzewskiemu, skarbnikowi rzeczyckiemu. Swe dobra Częstoniew odsprzedał Winklerowi w 1748. Część Grzegorzewic i Kaczkowa oddał synowi swojej bratanicy Kunegundy, Władysławowi Duninowi-Mieczyńskiemu.

Upamiętnienie

edytuj

Jedyny zachowany portret Władysława Grzegorzewskiego, namalowany w 1735[1], znajduje się w kościele w Jasieńcu, którego był fundatorem. W czasie obchodów 300-lecia odsieczy wiedeńskiej w Polsce w 1983 roku, został przekazany z Jasieńca na wystawę. Po 2 latach wrócił do Jasieńca, a Jasieniec został w zamian obdarowany obrazem Panoramy Odsieczy Wiedeńskiej.

Pomnik Grzegorzewskiego znajduje się kościele Franciszkanów w Warszawie.

Wywód genealogiczny

edytuj
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Andrzej Grzegorzewski
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Prokop Grzegorzewski (wsp. 1636)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Walenty Grzegorzewski (wsp. 1670)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Potencjana Brzozowska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Władysław Grzegorzewski (1665-1758)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Katarzyna Ogrodzińska (wsp. 1670)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Historia naszej małej Ojczyzny... Grzegorzewice [online], Warka24.pl, 24 sierpnia 2021 [dostęp 2022-02-15] (pol.).
  2. Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura - urzędy - prawo - finanse, Zabrze 2011, s. 466.
  3. Boniecki ↓, s. 159 i n.
  4. Uruski ↓, s. 57 i n.
  5. Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 35.

Bibliografia

edytuj