Władimir Aszkenazi
Władimir Dawidowicz Aszkenazi, ros. Влади́мир Дави́дович Ашкена́зи (ur. 6 lipca 1937 w Gorkim) – rosyjski pianista i dyrygent, laureat wielu konkursów pianistycznych.
Władimir Aszkenazi w 2007 roku | |
Imię i nazwisko |
Władimir Dawidowicz Aszkenazi |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Wydawnictwo |
m.in. Decca Records |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujWykształcenie
edytujPochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach. Jego ojciec, Dawid Aszkenazi (1915-1997) był pianistą i kompozytorem pochodzenia żydowskiego. Matka, Jewstolia Grigoriewna (z domu Płotnowa), była rosyjską aktorką.
Władimir Aszkenazi zdobył wykształcenie w moskiewskich uczelniach muzycznych – najpierw w szkole rejonowej (1943–1945), a potem w Centralnej Szkole Muzycznej przy Konserwatorium Moskiewskim. Studia ukończył w Konserwatorium, gdzie był uczniem Lwa Oborina[1].
Kariera pianistyczna
edytujW trakcie swojej kariery osiągnął sukcesy na trzech ważnych konkursach pianistycznych:
- V Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1955) – II nagroda[2]
- III Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Królowej Elżbiety Belgijskiej (1956) – I nagroda[1]
- II Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Piotra Czajkowskiego (1962) – I nagroda (ex aequo z Johnem Ogdonem)[1]
W 1963 przeprowadził się do Anglii, a w 1968 został obywatelem Islandii[3]. Od kilkudziesięciu lat występuje w najważniejszych salach koncertowych na świecie. Występował w Europie, Azji, Ameryce Północnej, Australii i RPA[4]. Na występy w Polsce powracał w 1957 i 2000[3]. W 1990 został zaproszony do jury Konkursu Chopinowskiego[5]. Współpracował z wieloma orkiestrami na świecie. Był m.in. dyrektorem muzycznym Royal Philharmonic Orchestra i Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, a w latach 1996–2003 pierwszym dyrygentem Filharmonii Czeskiej[6].
W jego repertuarze są utwory m.in. Fryderyka Chopina, Josepha Haydna, Aleksandra Skriabina, Siergieja Rachmaninowa, Johannesa Brahmsa i Siergieja Prokofjewa[7]. Nagrał kilkadziesiąt płyt m.in. dla wytwórni Decca Records[8].
Odznaczony kawalerią (1971), komandorią (1988), a w 2018 roku Krzyżem Wielkim[9] Orderu Sokoła Islandzkiego.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Dybowski 2005 ↓, s. 198.
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 65.
- ↑ a b Dybowski 2005 ↓, s. 199.
- ↑ Jonathan Summers: Vladimir Ashkenazy. [w:] A–Z of Pianists [on-line]. naxos.com. [dostęp 2016-04-23].
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 201.
- ↑ Vladimir Ashkenazy: Music Director of the EUYO. euyo.org.uk. [dostęp 2016-04-23].
- ↑ Joseph Stevenson: Vladimir Ashkenazy: Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-04-23].
- ↑ Vladimir Ashkenazy: Discography. allmusic.com. [dostęp 2016-04-23].
- ↑ Ashkenazy awarded the Grand Cross of the Order of the Falcon. en.sinfonia.is, 2018-04-20. [dostęp 2020-01-17]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 198–201. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
- ISNI: 000000012276531X
- VIAF: 12490721
- LCCN: n81085727
- GND: 118890395
- NDL: 00620287
- LIBRIS: wt79b3pf47g14p8
- BnF: 13890927b
- SUDOC: 02895114X
- NLA: 35492459
- NKC: ola2002149982
- BNE: XX891573
- NTA: 070221340
- BIBSYS: 90588680
- CiNii: DA05322467
- PLWABN: 9810571403705606
- NUKAT: n2007137574
- J9U: 987007257946405171
- LNB: 000035816
- NSK: 000062744
- CONOR: 18451043
- BLBNB: 000550924
- KRNLK: KAC201104485
- LIH: LNB:V*355201;=BC