Władcy ziemi lubuskiej

Władcy ziemi lubuskiej – ok. 1120 r. Bolesław III Krzywousty inkorporował wprost ziemię lubuską do państwa Piastów (bez zwierzchności lennej)[1]. W 1138 r. na mocy Ustawy sukcesyjnej Bolesława Krzywoustego ziemia lubuska została włączona do dzielnicy śląskiej Władysława II Wygnańca[2].

Ziemie przekazane książętom śląskim przez wielkopolskich według Kodeksu dyplomatycznego Wielkopolski z zaznaczoną diecezją lubuską

Władcy ziemi lubuskiej (1138–1250)

edytuj

Piastowie

edytuj

Wettynowie

edytuj

Piastowie

edytuj

Inne rody

edytuj

Piastowie

edytuj

W 1249 r. Bolesław II Rogatka, potrzebując pomocy przeciwko księciu wrocławskiemu Henrykowi III, sprzedał ten strategiczny rejon Marchii Brandenburskiej i arcybiskupowi magdeburskiemu Wilbrandowi jako ich kondominium, aby zdobyć pieniądze na prowadzenie lokalnych wojen. W 1253 zastaw ostatecznie przeszedł we władanie Brandenburgii.

Inne rody

edytuj

Władcy ziemi lubuskiej po 1253

edytuj
Osobny artykuł: Władcy Brandenburgii.

Przypisy

edytuj
  1. Józef Spors. Przynależność administracyjna ziem nad środkową Odrą i dolną Wartą w XII i 1. połowie XIII w. „Śląski Kwartalnik Historyczny „Sobótka””. 1, s. 25, 1986. ISSN 0037-7511. 
  2. Józef Spors: Podział dzielnicowy Polski według statutu Bolesława Krzywoustego ze szczególnym uwzględnieniem dzielnicy seniorackiej. Słupsk: Wyższa Szkoła Pedagogiczna, 1978, s. 107.

Bibliografia

edytuj