Wólka Zdunkówka
wieś w województwie lubelskim
Wólka Zdunkówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Wohyń[5][6].
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
83 |
Kod pocztowy |
21-310[4] |
Tablice rejestracyjne |
LRA |
SIMC |
0022639[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu radzyńskiego | |
Położenie na mapie gminy Wohyń | |
51°41′06″N 22°45′54″E/51,685000 22,765000[1] |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Wohyń[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 247 mieszkańców[8].
Części wsi
edytujSIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0022645 | Góry | część wsi |
0022651 | Niwy | część wsi |
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151490
- ↑ Wieś Wólka Zdunkówka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-16] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1488 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-05-01].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Wohyń. Urząd Gminy Wohyń. [dostęp 2020-03-03].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
Linki zewnętrzne
edytuj- Zdunkowska Wola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 545 .