VII Korpus Wielkiej Armii
VII Korpus Wielkiej Armii – jeden z korpusów Wielkiej Armii I Cesarstwa Francuskiego, zwany czasem w literaturze "Korpusem saksońskim" lub "Korpusem saskim".
Kampania pruska 1806
edytuj4 października 1806 Wielka Armia wkroczyła do sprzymierzonej z Prusami Saksonii idąc na północny wschód. Podzielona była na korpusy armijne.
V Korpus marsz. Jeana Lannesa i VII Korpus marsz. Pierre'a Augereau maszerowały z Bambergu przez Coburg na Saalfeld/Saale.
Odtworzenie korpusu w Saksonii w 1812
edytujDo wojny 1812 Sasi wystawili osobny korpus (VII) pod dowództwem gen. Reyniera. Początkowo liczył on 22 bataliony piechoty, 28 szwadronów jazdy i 50 dział. Korpus wraz z Polakami księcia Poniatowskiego i Westfalczykami gen. Vandamme’a znalazł się w prawoskrzydłowej grupie korpusów pod komendą króla Hieronima Bonapartego.
Po przejściu Saksonii na stronę Francji, generalicja saska upodobniła się strojem do swoich kolegów z armii francuskiej. Nosiła praktycznie takie same mundury jak armia francuska.
Początek wojny z Rosją 1812
edytuj- dowódca gen. Jean-Louis-Ébénézer Reynier (1771–1814), Szwajcar
- 18 000 ludzi
- 56 armat
Po zakończeniu działań związanych z kampanią w Rosji, Sasi stanęli przed problemem czy należy nadal służyć Napoleonowi. VII Korpus został przydzielony do armii Łaby, jednak pod koniec marca, wojska saskie opuściły dywizję Durutte’a i pomaszerowały do Torgau. Brygada ciężkiej jazdy złożona z nienaruszonego pułku Leib Cuirassier Garde i zreorganizowanego pułku Zastrowa należała do 1 Dywizji Kirasjerów I Korpusu Kawalerii.
Skład w sierpniu 1813
edytujKwatera główna VII Korpusu Wielkiej Armii mieściła się w m. Hoyerswerda.
- dowódca - gen. dyw. Jean-Louis-Ébénézer Reynier (1771–1814), Szwajcar
- szef sztabu - gen. bryg. François Joseph Fidèle Gressot (1770–1848), Szwajcar
- dowódca artylerii - płk Verpeau
- 24 Dywizja Saska - gen. dyw. Edler von Lecoq
- 1 Brygada - płk von Brause
- Grenadierzy gwardii saksońskiej - dow. Tecski
- 1 Pułk Lekkiej Piechoty Saksońskiej
- Pułk von Maximilien - dow. von Könneritz
- Pułk von Rechten - dow. von Hausen
- Kompania Szaserów saksońskich
- 2 Brygada - gen. A.F. Mellentin
- Grenadierzy saksońscy - dow. Spiegel
- Pułk Fryderyka
- Pułk von Steindel
- Dwie baterie piesze, oddział wozów artyleryjskich
- 25 Dywizja Saska - gen. dyw. Carl Ludwig Sahrer von Sahr (1761–1828)
- 1 Brygada - płk von Bose
- Grenadierzy gwardii saksońskiej - dow. Kleist
- 2 Pułk Lekkiej Piechoty Saksońskiej
- Pułk Królewski - dow. Melzradt
- Pułk von Niesmenchel - dow. Troski
- 2 Brygada - płk von Russel
- Pułk von Low
- Pułk d'Antoine
.jpg)
w 1813
- 32 Dywizja - gen. dyw. Pierre François Joseph Durutte (1767–1827)
- 1 Brygada - gen. Pierre Devaux
- 35 Pułk Piechoty Lekkiej
- 132 Pułk Piechoty Liniowej - płk Paul Augustin Tridoulat
- 2 Brygada - gen. Antoine Anatole Gédéon Jarry (1864–1819)
- 3 Brygada
- 133 Pułk Piechoty Liniowej - płk Paul Alexis Joseph Menu de Menil
- Pułk Wurzburga - płk Moser
- Dwie baterie piesze, oddział wozów artyleryjskich
- Brygada Lekkiej Kawalerii - płk von Lindenau
- Husarzy saksońscy - mjr von Failtsch (8 szwadronów)
- Lansjerzy saksońscy - płk Thumel (5 szwadronów)
- Dwie baterie konne artylerii saksońskiej
- Rezerwa i tabor korpusu - bateria piesza, kompania saperów, oddziały wozów artyleryjskich
Podczas Bitwy pod Lipskiem Korpus Saksoński Reynier’a zdradził Francuzów i przeszedł na stronę wroga. Był to olbrzymi cios a gen. Reynier będąc ze swoim Korpusem został natychmiast uwięziony przez swoich podwładnych.
Bibliografia
edytuj- Mariusz Olczak: Kampania 1813: Śląsk i Łużyce. Wydawnictwo „Oppidum”, 2004. ISBN 83-920174-3-9.
Linki zewnętrzne
edytuj- The Saxon Army 1812 (en)
- The Saxon Army 1813 (en)
- Udział wojsk saskich w kampaniach 1812-1813. wargaming.bellerofont.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-12)]. (pl)