Uzwojenie wtórne

Uzwojenie wtórne transformatora – uzwojenie, z którego odbiera się napięcie wyjściowe zwane z tej racji napięciem wtórnym. Odpowiednio, prąd elektryczny płynący w uzwojeniu wtórnym jest nazywany prądem wtórnym^[1].

Napięcie wtórne jest zazwyczaj różne od napięcia pierwotnego. W wypadku, gdy napięcie wtórne jest wyższe od pierwotnego, transformator taki nazywamy transformatorem podwyższającym. Zaś jeśli napięcie wtórne jest niższe od pierwotnego mamy do czynienia z transformatorem obniżającym^[1].

Istnieje również pojęcie wtórnej strony transformatora, która w różnych kontekstach może oznaczać zarówno uzwojenie wtórne, napięcie wtórne jak i prąd wtórny^[2].

Uzwojenie wtórne może być połączone elektrycznie z uzwojeniem pierwotnym lub też odizolowane elektrycznie od uzwojenia pierwotnego (separacja galwaniczna)^[2].

Uzwojenie wtórne może posiadać odczepy, tak aby móc zasilać odbiorniki o różnych napięciach nominalnych, np. 6V, 12V i 24V.

Przypisy

↑ ^a ^b Władysław Latek: Maszyny Elektryczne 1. Wieczorowa Szkoła Inżynierska, s. 24-25. (pol.).
↑ ^a ^b Józef Węglarz: Maszyny Elektryczne. WNT Warszawa 1968, s. 196. (pol.).

Bibliografia

Władysław Latek: Maszyny Elektryczne 1. Wieczorowa Szkoła Inżynierska, s. 24-25. (pol.).

[latek-1] Władysław Latek: Maszyny Elektryczne 1. Wieczorowa Szkoła Inżynierska, s. 24-25. (pol.).

[węglarz-2] Józef Węglarz: Maszyny Elektryczne. WNT Warszawa 1968, s. 196. (pol.).

[1]

[2]