Urszula Radwańska

Urszula Radwańska
	; Urszula Radwańska podczas turnieju Wimbledon 2015
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	7 grudnia 1990 ; Ahaus
Wzrost	177 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2005
Zakończenie kariery	aktywna
	Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	29 (8 października 2012)
Australian Open	2R (2012)
Roland Garros	2R (2012, 2013)
Wimbledon	2R (2008, 2009, 2013, 2015)
US Open	2R (2010, 2013)
	Gra podwójna
Wygrane turnieje	1 WTA, 11 ITF
Najwyżej w rankingu	74 (21 września 2009)
Australian Open	2R (2009, 2012)
Roland Garros	QF (2009)
Wimbledon	3R (2012)
US Open	1R (2008–2010)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Urszula Radwańska (ur. 7 grudnia 1990 w Ahaus) – polska tenisistka.

Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej. Zdobywczyni juniorskiego Małego Szlema w grze podwójnej w 2007 roku (French Open, Wimbledon i US Open), triumfatorka juniorskiego Wimbledonu 2007 w grze pojedynczej oraz finalistka juniorskiego US Open 2007 w grze pojedynczej oraz juniorskiego Australian Open 2007 w grze podwójnej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Piąta najwyżej klasyfikowana polska zawodniczka w historii rankingu WTA^[1].

Życie prywatne

Urodziła się w Ahaus na terenie Niemiec. Pochodzi ze sportowej rodziny: jej dziadek Władysław (zm. 2013) był hokeistą i trenerem Cracovii^[2], a ojciec i zarazem trener Robert Radwański był tenisistą klubu KS Nadwiślan Kraków, uprawiał też łyżwiarstwo figurowe w KS Krakowianka. Jej starsza siostra, Agnieszka, także była tenisistką. Ich matka, pochodząca ze sportowej rodziny Marta (z domu Pietrzykowska, absolwentka studiów wyższych z dyplomem inżyniera), zajmowała się finansami córek^[3].

Ukończyła gimnazjum i liceum ogólnokształcące w Zespole Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego im. Mikołaja Kopernika w Krakowie^[4]. W 2009 podjęła studia na kierunku turystyka i rekreacja na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie^[5]^[6]^[7]. 11 grudnia 2017 obydwie siostry obroniły tam prace licencjackie^[8].

Urszula Radwańska spotyka się z polskim tenisistą Piotrem Gadomskim^[9].

Kariera sportowa

2005

Wraz z siostrą Agnieszką wygrała rywalizację deblistek w juniorskim turnieju Tomaszewski Cup by Microsoft. W październiku 2005 Urszula Radwańska wraz z siostrą i Maksymilią Wandel wygrała w Barcelonie Junior Fed Cup, czyli drużynowe Mistrzostwo Świata do lat 16.

Z pięcioma punktami na koncie, sezon 2005 zakończyła na 1025. miejscu w rankingu WTA.

2006

W kwietniu wygrała swój pierwszy profesjonalny turniej tenisowy. Był to turniej ITF z pulą 10 000 dolarów, rozegrany w brytyjskim Bath. W pięciu meczach pokonała pięć wyżej notowanych przeciwniczek, w tym w I rundzie rozstawioną z numerem pierwszym Sarah Leah Borwell i w finale rozstawioną z numerem piątym Kanadyjkę Valérie Tétreault 7:6(6), 6:2.

W maju dostała „dziką kartę” od organizatorów J&S Cup, ale w I rundzie przegrała z Venus Williams. Kilka tygodni później odniosła swój największy sukces w karierze: po przejściu eliminacji awansowała do drugiej rundy turnieju WTA w Stambule, eliminując w I rundzie 53. zawodniczkę rankingu, Marię Elenę Camerin. Było to jej pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej setki rankingu WTA. W pierwszym tygodniu sierpnia 2006 Radwańska powtórzyła sukces ze Stambułu, przechodząc eliminacje turnieju WTA w Sztokholmie, ponownie awansując do drugiej rundy, gdzie przegrała mając nawet piłki setowe z rozstawioną z numerem pierwszym Anastasiją Myskiną.

Odniosła kolejny sukces w juniorskim Wimbledonie 2006. Po pokonaniu Mayi Bhorozowej w meczu o szesnastkę, uporała się z rozstawioną z numerem piątym Soraną Mihaelą Cirsteą. W kolejnej rundzie pokonała Tyrę Calderwood 7:5, 6:3 i w ćwierćfinale Naomi Cavaday 6:3, 6:2. W walce o finał uległa 6:3, 3:6, 6:8 Caroline Wozniacki, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. Była też w półfinale debla, w parze z Ariną Rodionową.

Kolejnym sukcesem była wygrana juniorskiego turnieju Eddie Herr International na Florydzie, nie tracąc nawet seta. W finale Polka pokonała turniejową dwójkę, Soranę Mihaelę Cirstea 6:3, 6:1. Na początku grudnia wygrała w parze z Soraną Mihaelą Cirsteą rywalizację deblową prestiżowego turnieju juniorskiego Orange Bowl na Florydzie.

Sezon 2006 zakończyła na 310. miejscu w rankingu WTA.

2007

Podczas Australian Open 2007 juniorów, Radwańska doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej oraz finału gry podwójnej razem z Julią Cohen, jako najwyżej rozstawiona para, gdzie uległy Jewgieniji Rodinie i Arinie Rodionowej.

Radwańska wystartowała pod koniec lutego w eliminacjach do turnieju II kategorii w Dosze. W pierwszym meczu uległa Anne Kremer 4:6, 0:6. Podczas turnieju na kortach Warszawianki przegrała z Jeleną Wiesniną 6:2, 6:7, 3:6, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. W ostatnim secie meczu, gdy Wiesnina korzystała z pomocy medycznej, Radwańska zamiast rozgrzewać się, spędziła ten czas na ławce.

W maju Radwańska wystąpiła w turnieju WTA w Stambule. Start w singlu zakończyła na trzeciej rundzie kwalifikacji po porażce z Jekateriną Dzechalewicz. Z kolei w deblu występowała z siostrą Agnieszką i nieoczekiwanie wygrały turniej bez straty seta. W drodze do finału pokonały m.in. siostry Bondarenko, a w finale łatwo zwyciężyły 6:1, 6:3 z Sanią Mirzą grającą w parze z Chan Yung-jan.

W czerwcu w parze z Kseniją Mileuską wygrała juniorski turniej French Open 2007 w deblu, pokonując parę Sorana Cîrstea/Alexa Glatch 6:1, 6:4.

Największy sukces w dotychczasowej karierze odniosła wygrywając turniej gry pojedynczej juniorek podczas Wimbledonu. Rozstawiona z numerem szóstym w finale, pokonała Madison Brengle 2:6, 6:3, 6:0. Wygrała ten turniej również w grze podwójnej juniorek, w parze z Anastasiją Pawluczenkową, pokonując Misaki Doi/Kurumi Nara 6:4, 2:6, 10:7. Urszula Radwańska jest trzecią Polką, która wygrała Wimbledon i drugą po Aleksandrze Olszy, która dokonała tego zarówno w singlu, jak i w deblu.

Podczas US Open 2007 w parze z Kseniją Mileuską wygrały grę podwójną juniorek, w finale pokonując parę Łykina/Kalasznikowa 6:2 6:1.

Po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał singla, występując w październiku w turnieju WTA w Bangkoku. Startując z „dziką kartą” (sklasyfikowana wówczas na 407. miejscu w rankingu WTA), pokonała w 1/8 Virginie Razzano 7:6(3), 7:5, przerywając jej serię jedenastu zwycięstw z rzędu. W ćwierćfinale przegrała z reprezentantką Chin Chan Yung-jan 2:6, 3:6.

Sezon 2007 zakończyła na 288. miejscu w rankingu WTA i na pierwszym miejscu w rankingu ITF juniorek^[10].

2008

Na początku roku wystartowała w eliminacjach kwalifikacyjnych do turnieju wielkoszlemowego Australian Open 2008. Odpadła w ostatniej, III fazie eliminacji, przegrywając z numerem trzecim eliminacji, Julią Schruff 3:6, 0:6. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w turnieju Pattaya Women’s Open 2008. Jednakże odpadła tam w pierwszej rundzie. Polka dotarła także w tym roku do drugiej rundy Wimbledonu. W I rundzie tego turnieju Urszula Radwańska pokonała Czeszkę Klarę Zakopalovą 6:4, 6:1, w II rundzie musiała jednak uznać wyższość Sereny Williams, z którą przegrała 4:6, 4:6.

Na przełomie lipca i sierpnia wystąpiła w turnieju VanOpen rangi ITF z pulą nagród 50 000 dolarów, rozegranym w Vancouver. Rozstawiona z numerem drugim, bez straty seta dotarła do finału, gdzie pokonała turniejową czwórkę, Francuzkę Julie Coin 2:6, 6:3, 7:5, wygrywając cały turniej.

Na przełomie września i października wystąpiła w ostatnim w sezonie turnieju najniższej kategorii, Tier IV, Tashkent Open 2008. Występ był dla niej udany, ponieważ pierwszy raz w sezonie i drugi raz w karierze dotarła do ćwierćfinału singla turnieju WTA. W pierwszej rundzie pokonała faworytkę gospodarzy, rozstawioną z numerem siódmym, Akgul Amanmuradovą 7:6(5), 6:3, w drugiej rundzie wyeliminowała Sopię Szapatawę 7:5, 6:2, a w ćwierćfinale po zaciętej walce uległa turniejowej czwórce, Sabine Lisicki 6:3, 5:7, 6:7. Z kolei w deblu w parze z Andreją Klepač dotarły do półfinału.

Sezon 2008 zakończyła na 127. miejscu w rankingu WTA.

2009

Sezon 2009 rozpoczęła od udziału w turnieju w Hobart, w którym osiągnęła drugą rundę. W kwalifikacjach pokonała wówczas 31. w rankingu singlowym Francescę Schiavone 6:3, 7:6(4). W turnieju głównym w I rundzie wygrała z rozstawioną z numerem szóstym Aleksandrą Woźniak w trzech setach. W II rundzie Polka skreczowała.

Podczas Australian Open dotarła do III rundy kwalifikacji, w której przegrała ze Stéphanie Dubois. Z kolei w Dubaju sprawiła niespodziankę, eliminując w pierwszej rundzie swoją starszą siostrę, Agnieszkę Radwańską 6:4, 6:3. W drugiej rundzie turnieju oddała jednak mecz poprzez krecz.

W Indian Weels doszła do czwartej rundy zawodów. W pierwszym spotkaniu pokonała Michelle Larcher de Brito 4:6, 6:2, 6:4. W kolejnej rundzie zwyciężyła z ósmą wówczas na świecie Rosjanką Swietłaną Kuzniecową 6:2, 4:6, 6:3. W trzecim meczu pokonała Alexę Glatch 6:3, 7:6(3). Następnie uległa Caroline Wozniacki 5:7, 3:6. W turnieju w Miami w I rundzie uległa Chince Li Na, na tym samym etapie turnieju zakończyła rozgrywki na kortach Roland Garros, przegrywając z Yaniną Wickmayer 6:4, 3:6, 0:6. W Birmingham Radwańska doszła do ćwierćfinału pokonując kolejno Mariję Kirilenko, Petrę Cetkovską, Julię Görges. W meczu ćwierćfinałowym przegrała z Magdaléną Rybárikovą 3:6, 3:6.

Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu doszła do II rundy, ulegając w niej Dominice Cibulkovej 2:6, 4:6. W Los Angeles doszła do ćwierćfinału pokonując między innymi Dominikę Cibulkovą i Li Na. W ćwierćfinale uległa po spotkaniu z Mariją Szarapową, przegrany przez Polkę 4:6, 5:7. Na kortach Flushing Meadows uległa w pierwszej rundzie Kristinie Barrois.

Sezon 2009 zakończyła na 66. miejscu w rankingu singlowym WTA.

2010

Urszula Radwańska podczas turnieju w Stanford w 2010

Sezon 2010 rozpoczęła od kwalifikacji w Sydney, gdzie przegrała w trzeciej rundzie z Jill Craybas. W Australian Open trafiła na rozstawioną z jedynką Serenę Williams, z którą przegrała 2:6, 1:6. Po tym turnieju wykryto u niej kontuzję pleców, która zmusiła ją do półrocznej przerwy w startach w turniejach i treningach. Efektem przerwy był spadek z 72. miejsca na 189. miejsce w rankingu WTA.

Wróciła na turniej w San Diego, gdzie przegrała w I rundzie kwalifikacji. Tak samo było w Cincinnati. W Montrealu odpadła natomiast w II rundzie kwalifikacji. W US Open dotarła do drugiej rundy, dzięki zwycięstwie nad Anną Czakwetadze 6:3, 6:3. W drugiej rundzie uległa jednak Hiszpance Lourdes Domínguez Lino 2:6, 5:7. Dzięki US Open awansowała z 339. na 234. miejsce w rankingu WTA.

W Seulu przegrała w pierwszej rundzie z Mariją Kirilenko 3:6, 1:6. Później, w turnieju ITF w Tokio doszła do drugiej rundy, przechodząc przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju pokonała Stefanie Vögele 6:0, 6:3. W drugiej rundzie uległa Ayumi Moricie 6:2, 1:6, 2:6. W turnieju ITF w Saint Raphael doszła do finału pokonując kolejno Laurę Thorpe, Jelenę Dokić, Esterella Cabezę Candezę i Laurę Pous Tió, by w finale ulec Alison Riske 4:6, 2:6.

W Ismaning (z pulą nagród 50 000 dolarów), Radwańska zdobyła swój trzeci singlowy tytuł w rozgrywkach z cyklu ITF. Polka przeszła przez kwalifikacje, a w turnieju głównym pokonała kolejno Sarę Gronert 6:2, 6:2, Ewę Birnerovą 6:1, 6:0, Annikę Beck 4:6, 6:4, 6:1, turniejową jedynkę Kristinę Barrois 6:7(4), 6:4, 6:4, a w finale rozstawioną z numerem piątym Andreę Hlaváčkovą 7:5, 6:4. Był to jej ostatni turniej w tym roku.

Sezon 2010 zakończyła na 191. miejscu w rankingu WTA.

2011

Podczas Australian Open, w Dubaju i w Dosze odpadała w kwalifikacjach. Później wystąpiła w turnieju głównym w Kuala Lumpur, gdzie w I rundzie pokonała Junri Namigatę 6:1, 6:3. W II rundzie przegrała z Serbką Bojaną Jovanovski 6:1, 5:7, 4:6.

W Indian Wells doszła do trzeciej rundy pokonując wcześniej Bojanę Jovanovski 3:6, 6:4, 7:6(6). W drugiej rundzie zwyciężyła z wówczas 34. w rankingu, Czeszką Klárą Zakopalovą 6:3, 5:7, 6:2. W trzeciej rundzie po meczu z Wiktoryją Azaranką odpadła z turnieju przegrywając 6:7(7), 3:6.

W Miami i Fezie odpadała w I rundzie, przegrywając z Simoną Halep i Eleni Daniilidu. W Estoril doszła do II rundy, wygrywając przedtem z rozstawioną z numerem czwartym Anastasiją Sevastovą 5:7, 7:6(5), 6:1. W II rundzie odpadła po meczu z Johanną Larsson.

W Rzymie, na kortach Roland Garros i podczas Wimbledonu odpadała w pierwszych rundach kwalifikacji. W Stanford dotarła do drugiej rundy, pokonując Olgę Sawczuk. Na kortach Flushing Meadows odpadła w pierwszej rundzie po przegranym meczu z siostrą, Agnieszką 2:6, 3:6.

W Taszkencie osiągnęła swój największy sukces w sezonie, dochodząc do półfinału turnieju. W I rundzie tego turnieju pokonała Słowaczkę Janę Čepelovą 6:1, 6:4. W kolejnym spotkaniu wygrała z reprezentantką gospodarzy, Akgul Amanmuradovą 6:7(7), 6:4, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Greczynkę Eleni Daniilidu 6:3, 4:6, 6:4, by w półfinale ulec Kseniji Pierwak 2:6, 4:6. W Kantonie doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała mając kilka piłek meczowych z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju Chanelle Scheepers 6:4, 6:7(8), 3:6.

Sezon 2011 zakończyła na 109. miejscu w rankingu WTA.

2012

Urszula Radwańska na igrzyskach olimpijskich

Sezon 2012 rozpoczęła od udanych kwalifikacji w turnieju w Sydney. W pierwszej rundzie turnieju znów trafiła na swoją siostrę, Agnieszkę, z którą przegrała 1:6, 1:6. W Australian Open doszła do drugiej rundy pokonując w poprzedzającej rundzie Amerykankę Alison Riske 6:4, 1:6, 6:2. W drugim spotkaniu przegrała z Soraną Cîrsteą 6:1, 2:6, 3:6.

W Pattai doszła do II rundy pokonując wcześniej Ansatazję Piwowarową 6:4, 6:1. W II rundzie Polka przegrała z rozstawioną z numerem trzecim Danielą Hantuchovą 3:6, 2:6. Następnie Polka wzięła udział w turnieju w Dosze, gdzie po przebrnięciu kwalifikacji, została pokonana w I rundzie turnieju głównego przez Lucie Šafářovą 3:6, 4:6. Później wystąpiła w turniejach w Indian Wells i Miami. W obu imprezach przegrała w I rundach. W Indian Wells uległa Michaëlli Krajicek 6:3, 4:6, 4:6, a w Miami przegrała z Kateryną Bondarenko 6:3, 6:7(7), 4:6, wcześniej przechodząc przez kwalifikacje.

Pomiędzy turniejami w USA, wystąpiła w turnieju z cyklu ITF w Nassau, gdzie odpadła w drugiej rundzie po porażce 2:6, 2:6 z Amerykanką Marią Sanchez. Później polska tenisistka pojechała na turniej do Charleston, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Czeszką Lucie Hradecką 1:6, 4:6. Następnie Radwańska udała się na turniej do Kopenhagi, gdzie w pietwszej rundzie zmierzyła się z turniejową jedynką, Caroline Wozniacki. Polka miała trzy piłki setowe przy stanie 5:2 i jej serwisie w pierwszym secie, ale pomimo tego przegrała z byłą liderką rankingu WTA, 6:7(4), 2:6.

Po nieudanym starcie w Kopenhadze Polka pojechała na turniej w Fezie, gdzie w I rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Kiki Bertens, 4:6, 5:7. Następnym turniejem na jaki pojechała Radwańska, były zawody z cyklu ITF w Cagnes-sur-Mer z pulą nagród 100 tysięcy dolarów. W I rundzie singla pokonała Chorwatkę Mirjanę Lučić 6:4, 6:4. W II rundzie uległa Węgierce Melindzie Czink 3:6, 2:6. Lepiej Polce poszło w turnieju deblowym, który w parze z Aleksandrą Panową wygrały, pokonując w finale parę Katalin Marosi/Renata Voráčová 7:5, 4:6, 10-6. Swój pierwszy singlowy ćwierćfinał w tym sezonie osiągnęła startując w Brukseli, dzięki przejściu do turnieju głównego przez kwalifikacje. Wygrała w pierwszej rundzie z Varvarą Lepczenko 6:2, 6:2, a w drugiej rundzie pokonała turniejową dwójkę, Marion Bartoli 6:4, 6:2. Było to jej trzecie zwycięstwo w karierze z zawodniczką z pierwszej dziesiątki rankingu WTA. Odpadła następnie z Sofią Arvidsson, przegrywając w dwóch setach 5:7, 4:6.

Podczas French Open miała zapewniony udział w rundzie głównej. W pierwszej rundzie pokonała reprezentantkę gospodarzy, Pauline Parmentier, 6:4, 6:3. W drugiej rundzie przegrała z rozstawioną z numerem czwartym Petrą Kvitovą 1:6, 3:6. Po tej porażce, Radwańska podjęła szybką decyzję startu w turnieju ITF w Nottingham z pulą nagród 75 000 dolarów i rozpoczęła w ten sposób sezon na kortach trawiastych. Polka wygrała angielski turniej, dzięki czemu awansowała na 63. miejsce w rankingu WTA i to zapewniło jej kwalifikację olimpijską.

W Birmingham, w pierwszej rundzie pokonała Brytyjkę Samanthę Murray 6:4, 6:4. W drugiej rundzie spotkała się z turniejową dwójką Niemką Sabine Lisicki, którą pokonała 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Amerykance Irinie Falconi 5:7, 3:6. Następnie wzięła udział w rozgrywkach w ’s-Hertogenbosch, gdzie musiała przebrnąć przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Kazaszkę Ksieniję Pierwak 4:6, 6:1, 6:4. W drugiej pokonała rozstawioną z numerem czwartym Włoszkę Flavię Pennettę 6:1, 6:1, odnosząc tym samym piąte w karierze zwycięstwo w meczu z zawodniczką z czołowej dziesiątki rankingu WTA. W ćwierćfinale pokonała Szwedkę Sofię Arvidsson 6:2, 7:6(3), rewanżując się za porażkę odniesioną w ćwierćfinale w Brukseli. W półfinale miała zmierzyć się z byłą liderką światowego rankingu, Belgijką Kim Clijsters, jednak przeciwniczka nie wyszła na kort i oddała mecz walkowerem. W finale zmierzyła się z Rosjanką Nadieżdą Pietrową. Polka przegrała 4:6, 3:6.

Podczas Wimbledonu zagrała tylko jeden mecz singla – w pierwszej rundzie przegrała z Nowozelandką Mariną Erakovic 4:6, 4:6, natomiast w turnieju deblowym, w parze ze swoją siostrą Agnieszką, dotarła do trzeciej rundy. W Stanford osiągnęła ćwierćfinał, pokonując w trzech setach Eleni Daniilidu 3:6, 6:3, 6:4 oraz Marinę Erakovic 6:3, 3:6, 6:4. Odpadła w meczu z Coco Vandeweghe, przegrywając 4:6, 4:6. W Carlsbadzie powtórzyła wynik ze Stanford, wygrywając z Danielą Hantuchovą 6:4, 7:5 oraz z Melanie Oudin 6:2, 6:1. Przegrała z rozstawioną z numerem drugim Dominiką Cibulkovą 4:6, 4:6. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w pierwszej rundzie wygrała z Niemką Moną Barthel 6:3, 6:4. W kolejnym meczu przegrała z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju, Sereną Williams, wynikiem 2:6, 3:6, ugrywając największą liczbę gemów ze wszystkich przeciwniczek Williams, takich jak Wiera Zwonariowa, byłe liderki rankingu Jelena Janković, Caroline Wozniacki, Marija Szarapowa oraz aktualna liderka Wiktoryja Azaranka. W turnieju deblowym ze swoją siostrą Agnieszką odpadły w drugiej rundzie, po wygranej z parą słowacką i przegranej z deblem amerykańskim.

W zawodach w Montrealu wystąpiła jako szczęśliwa przegrana, lecz w pierwszej rundzie odpadła po porażce z Jekatieriną Makarową 4:6, 2:6. W Cincinnati doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z Sereną Williams 4:6, 3:6. W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie uległa rozstawionej z numerem dwudziestym Robercie Vinci wynikiem 1:6, 1:6. Podczas turnieju w Taszkencie rozstawiona była z numerem drugim. W zawodach pokonywała kolejno Maríę-Teresę Torró-Flor, Witaliję Djaczenko oraz Aleksandrę Panową. W półfinałowym spotkaniu uległa Irinie-Camelii Begu wynikiem 3:6, 3:6. Z numerem czwartym występowała w chińskim Kantonie. Pokonała tam kolejno Melindę Czink, Mandy Minellę oraz Chanelle Scheepers. W półfinale uległa Hsieh Su-wei 1:6, 6:3, 0:6. W swoim ostatnim turnieju w roku w Moskwie dotarła do II rundy. W pierwszej rundzie wygrała z Włoszką Francescą Schiavone 6:3, 6:1. W kolejnym spotkaniu uległa Dunce Caroline Wozniacki 1:6, 3:6. Sezon zakończyła na 31. miejscu w rankingu singlowym.

2013

Urszula Radwańska podczas BNP Paribas Open

Sezon 2013 Urszula Radwańska rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek 2:6, 6:0, 6:2, a w kolejnym spotkaniu uległa Ksieniji Pierwak 6:3, 2:6, 6:7(6). W kolejnym tygodniu wystąpiła w turnieju w Sydney, gdzie w pierwszym meczu przegrała z Caroline Wozniacki wynikiem 1:6, 2:6. Podczas wielkoszlemowego Australian Open rozstawiona była z numerem trzydziestym pierwszym. Z pojedynku z Jamie Hampton wyszła jednak jako pokonana, w setach do dwóch i czterech wygranych gemów. Na turnieju w Paryżu Polka przegrała w pierwszej rundzie z Moną Barthel 6:7(1), 0:6. Podczas zawodów w Dosze Radwańska pokonała w pierwszej rundzie Nadiję Kiczeniok 6:1, 6:0, a w następnym spotkaniu zwyciężyła z rozstawioną z numerem 15. Robertą Vinci 6:2, 5:7, 6:0. W walce o ćwierćfinał została pokonana przez Serenę Williams wynikiem 0:6, 3:6. W Dubaju, po przejściu kwalifikacji, w pierwszej rundzie trafiła na inną kwalifikantkę – Zheng Jie. Radwańska uległa przeciwniczce wynikiem 2:6, 6:2, 5:7.

Na turnieju w Indian Wells w pierwszej rundzie wygrała z Arantxą Rus 6:3, 6:3. W pojedynku drugiej rundy wyeliminowała Sloane Stephens wynikiem 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie pokonała Jamie Hampton 6:0, 7:6(4). Z turnieju odpadła w meczu o ćwierćfinał, po porażce z wiceliderką rankingu Wiktoryją Azaranką 3:6, 1:6. W Miami pokonała Annikę Beck 6:3, 6:1 w pierwszej rundzie, a przegrała z Aną Ivanović 2:6, 1:6 w drugiej. Następnie osiągnęła ćwierćfinał w Monterrey, w którym uległa Marii Kirilenko 1:6, 4:6.

W Oeiras pokonała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem drugim Dominikę Cibulkovą, by następnie przegrać z Ayumi Moritą 2:6, 3:6. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie z Sarą Errani. W Rzymie wygrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović, jednak w następnym meczu ponownie przegrała z Moritą 3:6, 1:6. Na French Open pokonała w pierwszej rundzie Venus Williams, aby następnie przegrać z kwalifikantką Dinah Pfizenmaier 3:6, 3:6.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od udziału w turnieju w Birmingham, gdzie, jako rozstawiona z numerem ósmym, rywalizowała począwszy od drugiej rundy. Przegrała w niej z Donną Vekić 3:6, 2:6. W ’s-Hertogenbosch Radwańska awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Kirsten Flipkens 4:6, 4:6. Na Wimbledonie osiągnęła drugą rundę, wygrywając najpierw z Mallory Burdette, a następnie ulegając w trzech setach Alison Riske.

W okresie przygotowawczym do US Open wystąpiła w turnieju w Stanford. Doszła w nim do ćwierćfinału, ulegając Dominice Cibulkovej 5:7, 3:6. Tydzień później również ćwierćfinał osiągnęła w Carsbadzie, tym razem przegrywając z Wiktoryją Azaranką 1:6, 2:6. W Toronto uległa w pierwszej rundzie Flavii Pennettcie 3:6, 6:3, 2:6. W Cincinnati przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na US Open dotarła do drugiej rundy, pokonując Irinę-Camelię Begu 6:1, 6:3, a następnie przegrywając ze Sloane Stephens 1:6, 1:6.

W Kantonie uległa w pierwszej rundzie Wiesnie Dołonc 5:7, 2:6, natomiast w Tokio przegrała w pierwszym meczu Dominice Cibulkovej 3:6, 3:6. W turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie awansowała do drugiej rundy.

Sezon 2013 zakończyła na 43. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

2014

Pod koniec grudnia 2013 roku Urszula Radwańska poinformowała o zrezygnowaniu ze startu w wielkoszlemowym Australian Open. Swoją absencję Polka wyjaśniała niewyleczoną kontuzją barku. Radwańska ogłosiła również, że skończyła współpracę z dotychczasowym trenerem, Maciejem Synówką^[11]. Na początku 2014 trenerem Urszuli Radwańskiej został Martin Fassati^[12]. Pierwszy wygrany mecz w rozgrywkach WTA Tour odniosła w lipcu w Baku. We wrześniu doszła do ćwierćfinału turnieju w Taszkencie, przegrywając z Bojaną Jovanovski 6:4, 4:6, 3:6.

2015

Radwańska rozpoczęła sezon od udziału w kwalifikacjach w Auckland, przechodząc przez nie pomyślnie. W turnieju głównym osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Lauren Davis. Następnie przebrnęła przez kwalifikacje do Australian Open, jednak w pierwszej rundzie przegrała z rozstawioną Zariną Dijas. W Monterrey ponownie awansowała do ćwierćfinału jako kwalifikantka. Tym razem pokonała ją Timea Bacsinszky.

W Miami Urszula Radwańska również przeszła przez eliminacje, zaś swój udział zakończyła na drugiej rundzie, w której zmierzyła się z Venus Williams. W Katowicach otrzymała dziką kartę, lecz przegrała w pierwszym meczu ze szczęśliwą przegraną Jelizawietą Kuliczkową 0:6, 1:6.

Na kortach ceglanych w Marrakeszu została szczęśliwą przegraną, ale przegrała w pierwszej rundzie z Robertą Vinci. Po zwycięstwie w kwalifikacjach w Rzymie, w pierwszym meczu uległa Irinie-Camelii Begu. Następnie przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do French Open.

Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od pierwszej rundy w ’s-Hertogenbosch (porażka z Anniką Beck), gdzie występowała także w eliminacjach. W Wimbledonie grała dzięki wysokiemu rankingowi. W pierwszej rundzie zwyciężyła z Ediną Gallovits-Hall, a w kolejnym spotkaniu uległa Samancie Stosur 3:6, 4:6.

W Stambule Polka osiągnęła finał. W turnieju pokonała m.in. rozstawione Jelenę Janković i Cwetanę Pironkową. W meczu mistrzowskim przegrała z Łesią Curenko 5:7, 1:6. W US Open zakończyła udział na I rundzie ulegając w niej rodaczce Magdzie Linette 6:7(3), 1:6.

W sezonie 2015 trenerem Urszuli Radwańskiej był Maciej Domka^[13].

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	23 czerwca 2012	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Nadieżda Pietrowa	4:6, 3:6
Finalistka	2.	26 lipca 2015	Stambuł	Twarda	Łesia Curenko	5:7, 1:6

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	21 maja 2007	Stambuł	Ceglana	Agnieszka Radwańska	Chan Yung-jan Sania Mirza	6:1, 6:3

Historia występów

Przypisy

A	= nie uczestniczyła w turnieju
–	= turniej nie odbywał się
LQ	= odpadła w kwalifikacjach
xR	= x runda (x – numer rundy)
QF	= ćwierćfinał
SF	= półfinał
F	= finał
W	= zwycięstwo

Legenda

^a	Lista obejmuje tylko te turnieje International i zlikwidowane w których zawodniczka wystąpiła.
^b	Wliczając spotkania w kwalifikacjach do turniejów wielkoszlemowych.
^c	Występy w turniejach głównych, bez turniejów w których odpadła w kwalifikacjach.

^Q	Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
^LL	Do turnieju głównego dostała się jako szczęśliwa przegrana, mimo porażki w kwalifikacjach.
^WC	Do turnieju dostała się dzięki dzikiej karcie.

^T2	Turniej był wówczas turniejem kategorii II
^P5	Turniej był wówczas turniejem kategorii Premier 5
^P	Turniej był wówczas turniejem kategorii Premier

Gra pojedyncza

Turniej	Kat. do '08	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	Suma Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australian Open		A	A	LQ	LQ	1R	LQ	2R	1R	A	1R^Q	1R	8–7
French Open		A	A	LQ	1R	A	LQ	2R	2R	1R	LQ	A	2–7
Wimbledon		A	A	2R^WC	2R	A	LQ	1R	2R	1R	2R	LQ	4–7
US Open		A	A	LQ	1R	2R	1R^Q	1R	2R	LQ	1R	LQ	7–7
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie^b		0–0	0–0	4–4	3–4	1–2	3–4	2–4	3–4	1–3	4–3		21–28
Igrzyska olimpijskie
Letnie igrzyska olimpijskie				A				2R					1–1
Mistrzostwa kończące sezon
Singapur – WTA Tour Championships		A	A	A	A	A	A	A	A	A	A		0–0
Zhuhai – WTA Elite Trophy		–	–	–	–	–	–	–	–	–	A		0–0
Turnieje Premier Mandatory
Indian Wells	T1	A	A	1R^WC	4R^WC	A	3R	1R	4R	1R	LQ	A	8–7
Miami	T1	A	A	A	1R^Q	A	1R	1R^Q	2R	1R	2R^Q	A	8–6
Madryt	–	–	–	–	A	A	A	A	1R	LQ	A		0–2
Pekin	T2	A	A	A	1R^Q	A	LQ	1R	2R	A	A		3–4
Turnieje Premier 5
Doha	T1	A^T2	LQ^T2	1R^Q	–	–	LQ	1R^{Q, P5}	3R^P5	A	A	A	7–5
Rzym	T1	A	A	A	A	A	LQ	A	2R	LQ	1R^Q		4–4
Cincinnati	T3	A	A	A	1R^Q	LQ	A	3R^Q	LQ	LQ	LQ		6–5
Toronto/Montreal	T1	A	A	A	LQ	LQ	A	1R^LL	1R	LQ	LQ		4–6
Wuhan	–	–	–	–	–	–	–	–	–	A	A		0–0
Turnieje Premier
Gold Coast/Brisbane	T3	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	1–1
Sydney	T2	A	A	A	A	LQ	A	1R^Q	1R	A	A	A	4–3
Petersburg	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	A	0–0
Dubaj	T2	A	A	LQ^WC	2R^Q	A	LQ	A	1R^{Q, P}	A	A	A	8–4
Charleston	T1	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	A		0–1
Stuttgart	T1	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A		0–1
Birmingham	T3	A	A	A	QF	A	1R	3R	2R	1R	LQ		5–6
Eastbourne	T2	A	A	LQ	1R^Q	A	A	A	A	A	A		3–2
Stanford	T2	A	A	A	A	A	2R^Q	QF	QF	A	A		7–3
New Haven	T2	A	A	A	LQ	A	LQ	A	A	A	LQ		3–2
Tokio	T1	A	A	A	1R^Q	LQ^WC	1R^Q	3R	1R	A	A		6–5
Moskwa	T1	A	A	A	A	A	LQ	2R	A	A	A		2–2
Turnieje International^a
Auckland	T4	A	A	A	A	A	A	A	A	A	QF^Q	A	5–1
Shenzhen	T2	–	–	–	–	–	–	–	A	A	A	A	0–0
Hobart	T4	A	A	LQ	2R^Q	A	A	A	A	A	A	A	5–2
Kaohsiung	T4	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	2R	1–1
Rio de Janeiro	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	A	A	A	0–0
Monterrey	–	–	–	–	1R^WC	A	A	A	QF	1R	QF^Q	A	7–4
Kuala Lumpur	T2	–	–	–	–	A	2R^WC	A	A	A	A	A	1–1
Acapulco	T3	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	LQ	1R^Q	1–3
Katowice	–	–	–	–	–	–	–	–	A	A	1R		0–1
Bogota	T2	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A		0–0
Marrakesz/Rabat	T4	A	A	A	1R	A	1R^Q	1R	A	1R	1R^Q		5–6
Praga	T4	A	LQ	LQ	A	A	–	–	–	–	A		1–2
Strasburg	T2	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A		0–0
Stambuł	T3	2R^Q	LQ	A	QF	A	–	–	–	A	F		8–3
Norymberga	T2	–	–	–	–	–	–	–	A	A	A		0–0
Nottingham	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	–	A		0–0
’s-Hertogenbosch	T3	A	A	A	A	A	A	F^Q	QF	LQ	1R^Q		11–4
Majorka	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–		0–0
Bukareszt	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	A	A		0–0
Båstad/Sztokholm	T4	2R^Q	LQ	A	1R	A	A	A	A	A	A		5–3
Bad Gastein	T2	–	A	A	A	A	A	A	A	A	A		0–0
Florianópolis	T2	–	–	–	–	–	–	–	A	A	A		0–0
Nanchang	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–		0–0
Waszyngton	T2	–	–	–	–	–	A	A	A	A	A		0–0
Louisville	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–		0–0
Taszkent	T4	A	A	QF	A	A	SF	SF	A	QF	1R		8–4
Québec	T3	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	A		0–1
Osaka/Tokio	T2	–	–	–	A	A	A	A	A	A	A		0–0
Kanton	T3	A	A	A	A	A	QF	SF	1R	A	2R		5–3
Seul	T4	A	A	A	1R	1R	A	A	A	A	A		0–2
Tiencin	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	A	2R		1–1
Hongkong	T2	–	–	–	–	–	–	–	–	A	A		0–0
Linz	T2	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A		1–1
Luksemburg	T3	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	1R		0–2
Dawne Turnieje WTA^a
Warszawa	T2	1R^WC	1R^WC	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0–2
Bangkok	T3	A	QF^WC	–	–	–	–	–	–	–	–	–	2–1
Tokio	T3	A	2R^WC	A	–	–	–	–	–	–	–	–	1–1
Los Angeles	T2	A	A	A	QF	–	–	–	–	–	–	–	2–1
Warszawa	–	–	–	–	2R	A	–	–	–	–	–	–	1–1
Kopenhaga	T2	–	–	–	–	A	A	1R	–	–	–	–	0–1
Oeiras/Estoril	T4	A	A	A	A	A	2R	A	2R	1R	–	–	2–3
Bruksela	T2	–	–	–	–	–	A	QF^Q	A	–	–	–	4–1
Paryż	T2	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	–	–	0–1
San Diego/Carlsbad	T2	A	A	–	–	LQ	A	QF	QF	–	–	–	4–3
Budapeszt	T3	LQ^T2	LQ	A	A	A	A	A	A	A	–	–	1–2
Antwerpia	T2	A	A	A	–	–	–	–	–	–	A	–	0–0
Pattaya	T4	A	A	1R^WC	1R	A	A	2R	A	A	A	–	1–3
Baku	T4	–	–	–	–	–	A	A	A	2R	A	–	1–1
Ranking na koniec roku		310	288	127	66	191	109	31	43	180	94

Gra podwójna

Turniej	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	Suma Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australian Open	A	A	A	2R^AgRa	1R^AB	A	2R^PH	2-3
French Open	A	A	1R^AgRa	QF^AgRa	A	A	1R^PH	3-3
Wimbledon	A	A	A	1R^AgRa	A	2R^{Q, ArRo}	3R^AgRa	3-2
US Open	A	A	1R^AgRa	1R^AgRa	1R^AB	A	A	0-3
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie	0–0	0–0	0–2	4–4	0-2	1-1	3-2	8–11
Turnieje Premier Mandatory
Indian Wells	A	A	A	A	A	A	A	0-0
Miami	A	A	A	A	A	A	A	0-0
Madryt	A	A	A	A	A	A	A	0-0
Pekin	A	A	A	1R^MC	A	A	A	0-1
Turnieje Premier 5
Dubaj	A	A	A	A	A	A	A	0-0
Rzym	A	A	A	A	A	A	A	0-0
Cincinnati	A	A	A	A	A	A	A	0–0
Montreal/Toronto	A	A	A	A	A	1R^AB	A	0-1
Wuhan	–	–	–	–	–	–	–	0–0
Turnieje Premier^a
Doha	A	A	2R^JM	A	A	A	A	1-1
Stanford	A	A	A	A	A	1R^OS	A	0–1
San Diego	–	–	–	–	QF^CS	A	A	1–1
New Haven	A	A	A	QF^LD	A	A	A	1-1
Tokio	A	1R^AS	A	A	A	A	A	0-1
Moskwa	A	A	A	A	A	SF^JR	A	2–1
Turnieje International^a
Pattaya	A	A	QF^AgRa	A	A	A	A	1–1
Kuala Lumpur	–	–	–	–	A	QF^CK	A	1-1
Fez	A	A	A	1R^MD	A	A	QF^AT	1-2
Estoril	A	A	A	A	A	1R^PM	A	0-1
Birmingham	A	A	A	A	A	1R^ArRo	A	0-1
Båstad/Sztokholm	A	A	QF^AgRa	1R^EL	A	A	A	0-1
Stambuł	QF^AgRa	W^AgRa	A	A	A	A	A	4–1
Taszkent	A	A	SF^AK	A	A	SF^JR	A	4-2
Québec	A	A	SF^GW	A	A	A	A	1–1
Linz	A	A	A	1R^MK	A	A	A	0–1
Luksemburg	A	A	A	1R^JG	A	A	A	0–1
Dawne Turnieje WTA^a
Warszawa	1R^{AC, Q}	1R^{AG, WC}	–	–	–	–	–	0–2
Budapeszt	QF^AlKl	A	A	A	A	A	A	1–1
Bangkok	A	1R^CW	–	–	–	–	–	0–1
Praga	A	A	1R^WK	A	A	–	–	0–1
Kopenhaga	–	–	–	–	A	A	1R^AKe	0-1
Zw.-Por. ogółem	2–3	4–4	5–7	5-10	1-3	6-8	4-4	27-39

Partnerka (liczba wspólnych turniejów)

^AgRa	Agnieszka Radwańska (8)
^AB	Alberta Brianti (3)
^PH	Polona Hercog (2)
^ArRo	Arina Rodionowa (2)
^JR	Jewgienija Rodina (2)
^JM	Jekatierina Makarowa (1)
^MC	Melinda Czink (1)
^OS	Olha Sawczuk (1)
^LD	Līga Dekmeijere (1)
^CS	Chanelle Scheepers (1)
^WK	Weronika Kapszaj (1)
^MK	Marija Kondratjewa (1)
^JG	Julia Görges (1)
^AK	Andreja Klepač (1)
^GW	Galina Woskobojewa (1)
^MD	Marta Domachowska (1)
^AT	Ana Tatiszwili (1)
^EL	Emma Laine (1)
^CK	Chang Kai-chen (1)
^PM	Petra Martić (1)
^Ake	Angelique Kerber (1)
^AC	Anna Czakwetadze (1)
^AlKl	Alisa Klejbanowa (1)
^AG	Anna-Lena Grönefeld (1)
^AS	Agnes Szatmari (1)
^CW	Caroline Wozniacki (1)

Turnieje ITF

Gra pojedyncza

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Rezultat	Lp.	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik
Zwyciężczyni	1.	2 kwietnia 2006	Bath, Wielka Brytania	Twarda	Valérie Tétreault	7:6(6), 6:2
Finalistka	1.	14 maja 2006	Warszawa, Polska	Ceglana	Natalia Kołat	6:3, 5:7, 1:6
Finalistka	2.	18 listopada 2007	Kunming, Chiny	Twarda	Yanina Wickmayer	5:7, 4:6
Zwyciężczyni	2.	28 lipca 2008	Vancouver, Kanada	Twarda	Julie Coin	2:6, 6:3, 7:5
Finalistka	3.	20 grudnia 2008	Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie	Twarda	Witalija Djaczenko	5:7, 6:2, 5:7
Finalistka	4.	18 października 2010	Saint-Raphaël, Francja	Twarda	Alison Riske	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	7 listopada 2010	Ismaning, Niemcy	Dywanowa	Andrea Hlaváčková	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	4.	9 czerwca 2012	Nottingham, Wielka Brytania	Trawiasta	Coco Vandeweghe	6:1, 4:6, 6:1
Finalistka	5.	13 października 2014	Joué-lès-Tours, Francja	Twarda (hala)	Carina Witthöft	3:6, 6:7(6)
Finalistka	6.	23 kwietnia 2018	Joué-lès-Tours, Portugalia	Dywanowa	Katie Boulter	6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	20 stycznia 2019	Petit-Bourg, Gwadelupa	Dywanowa	Ana Sofía Sánchez	6:1, 2:6, 6:1
Finalistka	7.	17 marca 2019	Kazań, Rosja	Twarda (hala)	Jelena Rybakina	2:6, 3:6
Finalistka	8.	12 maja 2019	Óbidos, Portugalia	Dywanowa	Pemra Özgen	5:7, 0:3
Zwyciężczyni	6.	29 września 2019	Clermont-Ferrand, Francja	Twarda	Lara Salden	6:7(2), 6:3, 6:1
Finalistka	9.	1 grudnia 2019	Solarino, Włochy	Dywanowa	Indy de Vroome	1:6, 2:6
Zwyciężczyni	7.	28 lutego 2021	Moskwa, Rosja	Twarda (hala)	Julija Hatouka	4:6, 6:3, 6:4
Finalistka	10.	14 marca 2021	Kazań, Rosja	Twarda (hala)	Julija Hatouka	6:7(6), 6:4, 4:6

Gra podwójna

100 000 $ turnieje
75 000 $ turnieje
50 000 $ turnieje
25 000 $ turnieje
10 000 $ turnieje

Rezultat	Lp.	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Zwyciężczyni	1.	14 sierpnia 2005	Gdynia, Polska	Ceglana	Agnieszka Radwańska	Katerina Awdijenko Natalia Bogdanowa	6:1, 6:1
Zwyciężczyni	2.	21 sierpnia 2005	Kędzierzyn-Koźle, Polska	Ceglana	Agnieszka Radwańska	Renata Voráčová Sandra Záhlavová	6:1, 6:4
Finalistka	1.	30 października 2005	Stambuł, Turcja	Twarda	Agnieszka Radwańska	Zsófia Gubacsi Marija Korytcewa	3:6, 3:6
Finalistka	2.	6 listopada 2005	Mińsk, Białoruś	Dywanowa	Agnieszka Radwańska	Kaciaryna Dziehalewicz Darja Kustawa	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	3.	19 lutego 2006	Buchen, Niemcy	Dywanowa	Katerina Awdijenko	Lucie Kreigsmanova Zuzana Zálabská	walkower
Zwyciężczyni	4.	2 kwietnia 2006	Bath, Wielka Brytania	Twarda	Martina Babáková	Marie-Perrine Baudouin Karla Mraz	6:3, 6:1
Finalistka	3.	13 maja 2006	Warszawa, Polska	Ceglana	Justine Ozga	Irina Kuzmina Oksana Tiepliakowa	0:6, 1:6
Finalistka	4.	10 lutego 2007	Tipton, Wielka Brytania	Twarda (hala)	Ksienija Łykina	Kim Kilsdonk Elise Tamaëla	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	18 lutego 2007	Biberach an der Riß, Niemcy	Twarda	Nina Bratczikowa	Darija Jurak Sandra Martinović	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	6.	18 sierpnia 2007	Bronx, Stany Zjednoczone	Twarda	Lucie Hradecká	Marija Korytcewa Darja Kustawa	6:3, 1:6, 6:1
Zwyciężczyni	7.	18 listopada 2007	Kunming, Chiny	Twarda	Yanina Wickmayer	Han Xinyun Xu Yifan	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	8.	9 listopada 2008	Kraków, Polska	Twarda	Angelique Kerber	Olga Brózda Sandra Zaniewska	6:3, 6:2
Finalistka	5.	11 października 2010	Tokio, Japonia	Twarda	Olha Sawczuk	Jill Craybas Tamarine Tanasugarn	3:6, 1:6
Zwyciężczyni	9.	8 lipca 2011	Biarritz, Francja	Ceglana	Aleksandra Panowa	Erika Sema Roxane Vaisemberg	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	10.	13 maja 2012	Cagnes-sur-Mer, Francja	Ceglana	Aleksandra Panowa	Katalin Marosi Renata Voráčová	7:5, 4:6, 10–6

Osiągnięcia juniorskie

Gra pojedyncza

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2007	Wimbledon	Trawiasta	Madison Brengle	2:6, 6:3, 6:0
Finalistka	2007	US Open	Twarda	Kristína Kučová	3:6, 6:1, 6:7(4)

Historia występów

Turniej	2005	2006	2007	Suma Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australian Open	A	A	QF	3–1
French Open	LQ	A	2R	1–2
Wimbledon	1R^Q	SF	W	12–2
US Open	1R	2R	F	6–3
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie	2–3	5–2	15–3	22–8

Gra podwójna

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2007	Australian Open	Twarda	Julia Cohen	Jewgienija Rodina Arina Rodionowa	6:2, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni	2007	French Open	Ceglana	Ksienija Mileuska	Sorana Cîrstea Alexa Glatch	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	2007	Wimbledon	Trawiasta	Anastasija Pawluczenkowa	Misaki Doi Kurumi Nara	6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni	2007	US Open	Twarda	Ksienija Mileuska	Oksana Kalasznikowa Ksienija Łykina	6:1, 6:2

Historia występów

Turniej	2005	2006	2007	Suma Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australian Open	A	A	F^JC	4–1
French Open	1R^AgRa	A	W^KM	5–1
Wimbledon	2R^AgRa	SF^ArRo	W^AP	9–2
US Open	1R^AgRa	1R^AD	W^KM	5–2
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie	1–3	3–2	19–1	23–6

Partnerka

^AgRa	Agnieszka Radwańska
^ArRo	Arina Rodionowa
^AD	Alexandra Dulgheru
^JC	Julia Cohen
^KM	Ksienija Mileuska
^AP	Anastasija Pawluczenkowa

Igrzyska olimpijskie

Gra pojedyncza kobiet

Runda	Przeciwniczka	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda	Mona Barthel	6:4, 6:3
II runda	Serena Williams [4]	2:6, 3:6

Gra podwójna kobiet

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik

Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda	Agnieszka Radwańska	Dominika Cibulková / Daniela Hantuchová	6:2, 6:1
II runda	Agnieszka Radwańska	Liezel Huber / Lisa Raymond [1]	4:6, 6:7(3)

Puchar Federacji

Urszula Radwańska reprezentuje Polskę w Pucharze Federacji od 2006. W ciągu dziewięciu edycji rozegrała 30 meczów, w tym 25 singlowych i 5 deblowych. 15 meczów wygrała, 15 przegrała.

Gra pojedyncza (12-13)

Rok	Runda	Data i miejsce	Przeciwnik	Nawierzchnia	Rywal	Zwycięstwo/Porażka	Rezultat
2006	Europa/Afryka Grupa II	26–29 kwietnia 2006 Antalya, Turcja	Portugalia (3:0)	Ceglana	Ana-Catarina Nogueira	Zwycięstwo	6:2, 6:1
			Grecja (3:0)		Ana Jerasimu	Zwycięstwo	7:6(5), 6:4
			Łotwa (3:0)		Ieva Irbe	Zwycięstwo	6:3, 6:1
			Gruzja (3:0)		Ia Jikia	Zwycięstwo	6:2, 2:6, 6:1
2007	Europa/Afryka Grupa I	18–21 kwietnia 2007 Płowdiw, Bułgaria	Bułgaria (3:0)		Dia Ewtimowa	Zwycięstwo	6:1, 6:3
2008	Europa/Afryka Grupa I	30 stycznia–1 lutego 2008 Budapeszt, Węgry	Rumunia (0:3)	Dywanowa (hala)	Monica Niculescu	Porażka	5:7, 6:2, 4:6
			Serbia (1:2)		Ana Ivanović	Porażka	3:6, 1:6
			Gruzja (3:0)		Tatia Mikadze	Zwycięstwo	6:1, 6:0
2009	Grupa światowa II Play-off	25–26 kwietnia 2009 Gdynia, Polska	Japonia (3:2)	Ceglana	Ai Sugiyama	Porażka	3:6, 1:6
2009	Grupa światowa II Play-off	25–26 kwietnia 2009 Gdynia, Polska	Japonia (3:2)	Ceglana	Ayumi Morita	Porażka	2:6, 4:6
2012	Europa/Afryka Grupa I	1–4 lutego 2012 Ejlat, Izrael	Luksemburg (3:0)	Twarda	Claudine Schaul	Zwycięstwo	6:2, 6:2
			Chorwacja (3:0)		Donna Vekić	Zwycięstwo	6:3, 6:3
			Rumunia (2:1)		Simona Halep	Porażka	6:7(7), 4:6
			Szwecja (1:2)		Sofia Arvidsson	Porażka	1:6, 2:6
2013	Europa/Afryka Grupa I	6–9 lutego 2013 Ejlat, Izrael	Rumunia (2:1)	Twarda	Cristina Dinu	Zwycięstwo	7:5, 6:2
			Turcja (3:0)		Pemra Özgen	Zwycięstwo	6:2, 4:6, 6:2
			Izrael (2:1)		Julja Gluszko	Porażka	4:6, 4:6
			Chorwacja (2:1)		Ana Konjuh	Porażka	6:2, 3:6, 6:7(6)
	Grupa Światowa II Play-off	20–21 kwietnia 2013 Koksijde, Belgia	Belgia (4:1)	Twarda (hala)	Kirsten Flipkens	Porażka	4:6, 3:6
	Grupa Światowa II Play-off	20–21 kwietnia 2013 Koksijde, Belgia	Belgia (4:1)	Twarda (hala)	Alison Van Uytvanck	Zwycięstwo	6:1, 6:4
2014	Grupa Światowa Play-off	19–20 kwietnia 2014 Barcelona, Hiszpania	Hiszpania (3:2)	Ceglana	María-Teresa Torró-Flor	Porażka	6:4, 0:6, 1:6
2014	Grupa Światowa Play-off	19–20 kwietnia 2014 Barcelona, Hiszpania	Hiszpania (3:2)	Ceglana	Sílvia Soler Espinosa	Porażka	1:6, 3:6
2015	Grupa Światowa	7–8 lutego 2015 Kraków, Polska	Rosja (0:4)	Twarda	Marija Szarapowa	Porażka	0:6, 3:6
	Grupa Światowa Play-off	18–19 kwietnia 2015 Zielona Góra, Polska	Szwajcaria (2:3)	Twarda (hala)	Timea Bacsinszky	Porażka	2:6, 1:6
	Grupa Światowa Play-off	18–19 kwietnia 2015 Zielona Góra, Polska	Szwajcaria (2:3)	Twarda (hala)	Martina Hingis	Zwycięstwo	4:6, 7:5, 6:1

Gra podwójna (3-2)

Rok	Runda	Data i miejsce	Przeciwnik	Nawierzchnia	Partnerka	Rywalki	Zwycięstwo/Porażka	Rezultat
2007	Europa/Afryka Grupa I	18–21 kwietnia 2007 Płowdiw, Bułgaria	Ukraina (1:2)	Ceglana	Marta Domachowska	Alona Bondarenko Kateryna Bondarenko	Porażka	6:3, 3:6, 3:6
2012	Europa/Afryka Grupa I	1–4 lutego 2012 Ejlat, Izrael	Rumunia (2:1)	Twarda	Agnieszka Radwańska	Irina-Camelia Begu Simona Halep	Zwycięstwo	4:6, 6:0, 6:0
2012	Europa/Afryka Grupa I	1–4 lutego 2012 Ejlat, Izrael	Szwecja (1:2)			Sofia Arvidsson Johanna Larsson	Porażka	4:6, 3:6
2013	Europa/Afryka Grupa I	6–9 lutego 2013 Ejlat, Izrael	Izrael (2:1)			Julia Glushko Szachar Pe’er	Zwycięstwo	4:6, 6:3, 6:4
2013	Europa/Afryka Grupa I	6–9 lutego 2013 Ejlat, Izrael	Chorwacja (2:1)			Darija Jurak Ana Konjuh	Zwycięstwo	6:2, 6:4

Bilans spotkań przeciwko pierwszej dziesiątce rankingu WTA

Bilans spotkań w turniejach WTA Tour i w kwalifikacjach do tych turniejów przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu w przeciągu kariery (stan na 31 lipca 2015).

Tenisistka	Liczba meczów	Wygrane:przegrane	Lista spotkań
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 1. miejscu w rankingu WTA
Serena Williams	5	0:5	Przeciwko S. Williams: Wimbledon, czerwiec 2008 – 4:6, 4:6 Australian Open, 19 stycznia 2010 – 2:6, 1:6 Igrzyska olimpijskie, 30 lipca 2012 – 2:6, 3:6 Cincinnati, 16 sierpnia 2012 – 4:6, 3:6 Ad-Dauha, 14 lutego 2013 – 0:6, 3:6
Ana Ivanović^KK	4	2:2	Przeciwko A. Ivanović: Tokio, wrzesień 2012 – 3:6, 6:4, 6:2 Miami, 23 marca 2013 – 2:6, 1:6 Rzym, 14 maja 2013 – 6:3, 2:6, 6:2 Monterrey, 31 marca 2014 – 6:4, 3:6, 3:6
Caroline Wozniacki	4	0:4	Przeciwko C. Wozniacki: Indian Wells, marzec 2009 – 5:7, 3:6 Kopenhaga, kwiecień 2012 – 6:7(4), 2:6 Moskwa, październik 2012 – 1:6, 3:6 Sydney, 6 stycznia 2013 – 1:6, 2:6
Venus Williams	3	1:2	Przeciwko V. Williams: Warszawa, maj 2006 – 3:6, 3:6 French Open, 26 maja 2013 – 7:6(5), 6:7(4), 6:4 Miami, 26 marca 2015 – 3:6, 2:6
Wiktoryja Azaranka	3	0:3	Przeciwko W. Azarance: Indian Wells, 13 marca 2011 – 6:7(3), 3:6 Indian Wells, 13 marca 2013 – 3:6, 1:6 Carlsbad, sierpień 2013 – 1:6, 2:6
Marija Szarapowa	2	0:2	Przeciwko M. Szarapowej: Los Angeles, sierpień 2009 – 4:6, 5:7 Puchar Federacji, 7 lutego 2015 – 0:6, 3:6
Jelena Janković	2	2:0	Przeciwko J. Janković: Carlsbad, lipiec 2013 – 6:2, 4:6, 6:3 Stambuł, 21 lipca 2015 – 6:4, 3:6, 6:2
Martina Hingis	1	1:0	Przeciwko M. Hingis: Puchar Federacji, 19 kwietnia 2015 – 4:6, 7:5, 6:1
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 2. miejscu w rankingu WTA
Agnieszka Radwańska^KK	4	1:3	Przeciwko A. Radwańskiej: Dubaj, 16 lutego 2009 – 6:4, 6:3 Eastbourne, czerwiec 2009 – 1:6, 1:6 US Open, wrzesień 2011 – 2:6, 3:6 Sydney, 9 stycznia 2012 – 1:6, 1:6
Swietłana Kuzniecowa	1	1:0	Przeciwko S. Kuzniecowej: Indian Weels, 13 marca 2009 – 6:2, 4:6, 6:3
Li Na^KK	1	0:1	Przeciwko N. Li: Miami, marzec 2009 – 4:6, 7:5, 1:6 Los Angeles, sierpień 2009 – walkower (nie wliczany)
Petra Kvitová	1	0:1	Przeciwko P. Kvitovej: French Open, 31 maja 2012 – 1:6, 3:6
Anastasija Myskina^KK	1	0:1	Przeciwko A. Myskinie: Sztokholm, sierpień 2006 – 6:7(3), 3:6
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 3. miejscu w rankingu WTA
Nadieżda Pietrowa	2	0:2	Przeciwko N. Pietrowej: ’s-Hertogenbosch, 23 czerwca 2012 – 4:6, 3:6 Miami, 18 marca 2014 – 5:7, 6:1, 4:6
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 4. miejscu w rankingu WTA
Francesca Schiavone	3	3:0	Przeciwko F. Schiavone: Hobart, styczeń 2009 – 6:3, 7:6(4) Moskwa, 15 października 2012 – 6:3, 6:1 Auckland, 6 stycznia 2015 – 6:4, 7:5
Kimiko Date	1	0:1	Przeciwko K. Date: Montreal, sierpień 2010 – 1:6, 6:3, 6:7(2)
Samantha Stosur	1	0:1	Przeciwko S.Stosur: Wimbledon, 1 lipca 2015 – 3:6, 4:6
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 5. miejscu w rankingu WTA
Daniela Hantuchová	6	4:2	Przeciwko D. Hantuchovej: Warszawa, maj 2009 – 3:6, 1:6 Pattaya, luty 2012 – 3:6, 2:6 Carlsbad, 17 lipca 2012 – 6:4, 7:5 Stanford, lipiec 2013 – 7:6(7), 7:6(7) Auckland, 8 stycznia 2015 – 1:6, 6:3, 6:1 Monterrey, 5 marca 2015 – 6:2, 6:4
Angelique Kerber	2	0:2	Przeciwko A. Kerber: Tokio, 26 września 2012 – 1:6, 1:6 Londyn, 24 czerwca 2014 – 2:6, 4:6
Sara Errani	2	0:2	Przeciwko S. Errani: Budapeszt, lipiec 2006 – 6:7(0), 6:0, 1:6 Madryt, maj 2013 – 3:6, 1:6
Anna Czakwetadze^KK	1	1:0	Przeciwko A. Czakwetadze: US Open, sierpień 2010 – 6:3, 6:3
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 7. miejscu w rankingu WTA
Lucie Šafářová	3	0:3	Przeciwko L. Šafářovej: Toronto, sierpień 2009 – 2:6, 6:2, 6:7(2) Linz, październik 2009 – 4:6, 4:6 Ad-Dauha, luty 2012 – 3:6, 4:6
Marion Bartoli^KK	1	1:0	Przeciwko M. Bartoli: Bruksela, 23 maja 2012 – 6:4, 6:2
Patty Schnyder^KK	1	0:1	Przeciwko P. Schnyder: Pekin, październik 2009 – 4:6, 5:7
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 8. miejscu w rankingu WTA
Alicia Molik^KK	1	1:0	Przeciwko A. Molik: Montreal, sierpień 2010 – 6:4, 6:3
Ai Sugiyama^KK	1	0:1	Przeciwko A. Sugiyamie: Dubaj, luty 2008 – 3:6, 6:7(4)
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 10. miejscu w rankingu WTA
Dominika Cibulková	7	2:5	Przeciwko D. Cibulkovej: Londyn, czerwiec 2009 – 2:6, 4:6 Los Angeles, sierpień 2009 – 6:4 6:7(6) 6:4 Carlsbad, lipiec 2012 – 4:6, 4:6 Oeiras, kwiecień 2013 – 2:6, 6:4, 6:4 Stanford, lipiec 2013 – 5:7, 3:6 Tokio, wrzesień 2013 – 3:6, 3:6 Acapulco, luty 2014 – 3:6, 4:6
Marija Kirilenko	5	2:3	Przeciwko M. Kirilenko: Birmingham, czerwiec 2009 – 6:3, 6:3 New Haven, sierpień 2009 – 7:5, 1:0 krecz Seul, wrzesień 2010 – 3:6, 1:6 Monterrey, kwiecień 2013 – 1:6, 4:6 Pekin, październik 2013 – 4:6, 4:6
Flavia Pennetta^KK	2	1:1	Przeciwko F. Pennetcie: ’s-Hertogenbosch, 19 czerwca 2012 – 6:1, 6:1 Toronto, sierpień 2013 – 3:6, 6:3, 2:6

^KK Zawodniczka już zakończyła karierę.

Działalność pozasportowa

W 2018 stworzyła markę luksusowych torebek UR by Urszula Radwańska^[14].

Nagrody i odznaczenia

Medal Świętego Brata Alberta za wspieranie osób niepełnosprawnych – 2014^[15]
Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021^[16]

Przypisy

↑ Polki w Top 100 rankingu WTA [online], historiapolskiegotenisa.pl [dostęp 2022-05-23] (pol.).
↑ Nie żyje Władysław Radwański, dziadek sióstr Radwańskich. niezalezna.pl, 2013-08-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
↑ Marek Bartosik: Mama Radwańska i córka z najwyższej półki. gazetakrakowska.pl, 2012-07-30. [dostęp 2022-08-17].
↑ Olimpijczycy. zsoms.krakow.pl. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (pol.).
↑ Agnieszka Radwańska: Zaliczyłam kolejny semestr!. interia.pl, 2012-12-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
↑ Non stop tenis, czyli druga część rozmowy z Urszulą Radwańską. tenisklub.pl, 2012-01-01. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (pol.).
↑ Słowo od JM Rektora. esr.awf.krakow.pl, 16 czerwca 2014. [dostęp 2014-07-07].
↑ Agnieszka i Urszula Radwańskie obroniły prace licencjackie. Onet.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-12].
↑ Te pary połączyła miłość do tenisa. Onet, 2015-06-03. s. 6. [dostęp 2016-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-17)]. (pol.).
↑ ITF Tennis – Juniors – Current Rankings, ITFTennis.com, 17 grudnia 2007. Link sprawdzony 2007-12-30. (ang.).
↑ Rafał Smoliński: Urszula Radwańska rozstała się z trenerem, Polka nie zagra w Australian Open. sportowefakty.pl, 2013-12-22. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
↑ My new coach became Martin Fassati. teamula.com, 13 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-16].
↑ Pod koniec sezonu Urszula Radwańska podziękowała za współpracę Maciejowi Domce. – Rozstaliśmy się podczas turnieju w Chinach. Przyjąłem jej decyzję ze spokojem – powiedział dla Eurosport.Onet.pl, były już opiekun Polki.. eurosport.onet.pl, 2015-11-05. [dostęp 2015-11-06].
↑ Przed laty Polka dołączyła do milionerek. "Teraz zarabiam małe pieniądze" [online], Przegląd Sportowy Onet, 7 grudnia 2023 .
↑ Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-02] .
↑ Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Bibliografia

Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29] (ang.).
Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).
Oficjalna strona Urszuli Radwańskiej

[1] Polki w Top 100 rankingu WTA [online], historiapolskiegotenisa.pl [dostęp 2022-05-23] (pol.).

[2] Nie żyje Władysław Radwański, dziadek sióstr Radwańskich. niezalezna.pl, 2013-08-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).

[3] Marek Bartosik: Mama Radwańska i córka z najwyższej półki. gazetakrakowska.pl, 2012-07-30. [dostęp 2022-08-17].

[4] Olimpijczycy. zsoms.krakow.pl. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (pol.).

[5] Agnieszka Radwańska: Zaliczyłam kolejny semestr!. interia.pl, 2012-12-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).

[6] Non stop tenis, czyli druga część rozmowy z Urszulą Radwańską. tenisklub.pl, 2012-01-01. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (pol.).

[7] Słowo od JM Rektora. esr.awf.krakow.pl, 16 czerwca 2014. [dostęp 2014-07-07].

[8] Agnieszka i Urszula Radwańskie obroniły prace licencjackie. Onet.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-12].

[9] Te pary połączyła miłość do tenisa. Onet, 2015-06-03. s. 6. [dostęp 2016-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-17)]. (pol.).

[ITF_ranking-10] ITF Tennis – Juniors – Current Rankings, ITFTennis.com, 17 grudnia 2007. Link sprawdzony 2007-12-30. (ang.).

[11] Rafał Smoliński: Urszula Radwańska rozstała się z trenerem, Polka nie zagra w Australian Open. sportowefakty.pl, 2013-12-22. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).

[12] My new coach became Martin Fassati. teamula.com, 13 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-16].

[13] Pod koniec sezonu Urszula Radwańska podziękowała za współpracę Maciejowi Domce. – Rozstaliśmy się podczas turnieju w Chinach. Przyjąłem jej decyzję ze spokojem – powiedział dla Eurosport.Onet.pl, były już opiekun Polki.. eurosport.onet.pl, 2015-11-05. [dostęp 2015-11-06].

[14] Przed laty Polka dołączyła do milionerek. "Teraz zarabiam małe pieniądze" [online], Przegląd Sportowy Onet, 7 grudnia 2023 .

[15] Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-02] .

[16] Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]