Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa

Ultrasonografia wewnątrzwieńcowa (ang. intracoronary ultrasound, ICUS) – inwazyjne badanie ultrasonograficzne, będące odmianą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (intravascular ultrasound, IVUS), umożliwiające zobrazowanie światła i ściany naczynia wieńcowego.

Obraz ultrasonografii wewnątrzwieńcowej. Po stronie prawej na zielono zaznaczono obszar blaszki miażdżycowej

Badanie polega na wprowadzeniu do światła naczynia wieńcowego miniaturowej głowicy ultrasonograficznej (o średnicy 1-1,5 mm), emitującej ultradźwięki o częstotliwości 20 - 50 MHz.

W trakcie wycofywania cewnika ultrasonograficznego uzyskuje się sekwencję poprzecznych przekrojów naczynia, która dzięki technikom komputerowym zostaje przedstawiona jako trójwymiarowa rekonstrukcja obrazowanego naczynia.

Wskazania i przygotowanie pacjenta

Wskazania do badania, jak również sposób przygotowania pacjenta, jest identyczny jak do badania koronarograficznego. Przed badaniem podaje się heparynę, a trakcie badania nitroglicerynę dowieńcowo (aby zapobiec skurczowi naczynia wieńcowego).

Przeciwwskazania

• lokalizacja zwężeń tętnic wieńcowych w odcinkach o krętym przebiegu
• całkowite zamknięcie światła naczynia wieńcowego
• zmiany w naczyniach o mniejszej średnicy niż średnica cewnika

Powikłania

• przebicie tętnicy wieńcowej
• rozwarstwienie ściany naczynia wieńcowego
• obkurczenia tętnicy wieńcowej na cewniku, pomimo podania, lub zanim zostanie podana nitrogliceryna
• bardzo rzadko zawał mięśnia sercowego

Bibliografia

• Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 69. ISBN 83-7430-031-0.

Zobacz też

• ultrasonografia wewnątrznaczyniowa

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.