Ulica Stara w Warszawie

Ulica Stara w Warszawie
	Nowe Miasto
	; Ulica Stara przy ul. Mostowej
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Przebieg
	Położenie na mapie Warszawy Ulica Stara w Warszawie
	Położenie na mapie Polski Ulica Stara w Warszawie
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Ulica Stara w Warszawie
	52°15′08,5″N 21°00′36,0″E/52,252361 21,010000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Stara – ulica na Nowym Mieście w Warszawie.

Historia

Ulica stanowi relikt dwóch prostopadłych względem siebie ulic wytyczonych już podczas lokacji Nowego Miasta po roku 1408, kiedy to książę mazowiecki Janusz I Starszy nadał przywilej lokacyjny Nowej Warszawie. Odcinek wiodący od Rynku Nowego Miasta zwany był ulicą Tkaczy lub Dominikańską, i prowadził do ul. Rybaki. Odchodziła od niej ślepa uliczka zwana Zatylną lub Tylną, z racji położenia na tyłach zabudowy stojącej w pierzei Rynku Nowego Miasta, kończąca się na gruntach należących do zakonu Dominikanów z ulicy Freta.

Obecna nazwa – Stara – została nadana w roku 1701 dla obu prostopadłych względem siebie ulic, jednak połączenie do ul. Mostowej zostało przebite dopiero w roku 1910, po wcześniejszym uregulowaniu. Cała zabudowa ulicy, poza wzniesionymi w okresie powojennym budynkami Państwowego Zespołu Ognisk Wychowawczych (nr 4), jest przyporządkowana numeracji innych ulic.

W czasie powstania warszawskiego, od 12 sierpnia 1944 w budynku przy ul. Starej 6 znajdowały się stanowiska bojowe batalionu AL nr 3^[1].

Ważniejsze obiekty

Przypisy

↑ MieczysławM. Wieczorek MieczysławM., Armia Ludowa 1944-45 Działalność bojowa, 1984 .

Bibliografia

Praca Zbiorowa: Katalog zabytków sztuki. Tom XI część 2: Nowe Miasto. Instytut Sztuki PAN, 2001, s. 136. ISBN 83-85938-44-3.

[1] MieczysławM. Wieczorek MieczysławM., Armia Ludowa 1944-45 Działalność bojowa, 1984 .

[1]