Ulica Obornicka w Poznaniu
Ulica Obornicka – ulica Poznania biegnąca od Winiar w kierunku północnym. Do 1918 nosiła nazwę Chaussee v.Obornik, 1918–1939: Obornicka, 1939–1945: Obornikerstrasse, Obersalzbergerallee, od 1945: Obornicka.
| Piątkowo, Podolany | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica nieopodal Ronda Obornickiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°27′17,9″N 16°53′58,6″E/52,454960 16,899607
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Historia
edytuj
Dawniej ulica Obornicka rozpoczynała się na skrzyżowaniu ulic: Pułaskiego, Armii Poznań, Winogrady. Przy budowie Trasy Niestachowskiej (w latach 70. XX w.) jej bieg został przerwany. Funkcjonowały dwie ulice o tej samej nazwie, które nie łączyły się ze sobą. Dopiero przy budowie PST skorygowano nazwy i na odcinku Pułaskiego-Serbska stała się kontynuacją istniejącej ulicy o nazwie Piątkowska.
Na narożniku ul. Włościańskiej znajdowało się nieistniejące gospodarstwo rolne Maksymiliana Bajerleina (1895–1956) – prezesa kółka rolniczego na Winiarach i członka tutejszej rady gminy. Był m.in. posiadaczem pierwszego roweru i telefonu na Winiarach[1]. Dom pod numerem 303, murowany, pochodzący z 1890 i potem przebudowany, należał do Feliksa Nowowiejskiego[2]. Tutaj kompozytor napisał m.in. muzykę do Kolendy Warmińskiej Marii Zientary-Malewskiej[3].
4 lutego 1945 w domu pod numerem 123 (obecnie Piątkowska) doszło do krwawej potyczki między oddziałem radzieckim, któremu towarzyszyli polscy ochotnicy, a żołnierzami Wehrmachtu. Z 25 członków oddziału radzieckiego przy życiu pozostało tylko dwóch zdolnych do walki ludzi. Na pomoc przyszli wtedy polscy cywile w liczbie sześciu osób, tworząc drużynę bojową. Pod ogniem niemieckim z okrążenia wydostała się Helena Mroczyńska, która dotarła do pozostałych Rosjan i sprowadziła odsiecz. Wydarzenia te stały się potem kanwą sztuki telewizyjnej Dom, którą napisał Zbigniew Szumowski[4].
Od lat 60. do lutego 1986 roku[5] ulica Obornicka była częścią drogi państwowej nr 155[6], następnie do 19 grudnia 2014 r. wchodziła w skład drogi krajowej nr 11. Od 1 stycznia 2016 biegnie nią droga wojewódzka nr 433.
Stan obecny i przyszłość
edytujW całości jest jednojezdniowa, na znacznym odcinku charakteryzuje się fatalnym stanym technicznym – ma zniszczoną nawierzchnię z głębokimi koleinami, brak chodników oraz kanalizacji deszczowej[7]. Istnieją plany zbudowania tzw. ulicy Nowej Obornickiej[7][8], która zaczynałaby się na wysokości skrzyżowania z ulicą Kurpińskiego i przejęłaby ruch z obecnie istniejącej drogi. Rozpoczęcie budowy nowej arterii prawdopodobnie nastąpi po 2022 roku[9].
Obiekty
edytujOd północy:
- granica z gminą Suchy Las,
- kolej obwodowa,
- wiadukt Gabriela Narutowicza,
- Wierzbak (dopływ Bogdanki),
- szkoła nr 112,
- Rondo Obornickie,
- stacja benzynowa BP.
Na całej swojej długości ulica stanowi granicę między Podolanami, a Piątkowem.
Przypisy
edytuj- ↑ Ewa Burchard, Katarzyna Stelmachowska, Winiary jakie pamiętamy... Dawny Poznań i jego mieszkańcy w fotografiach i wspomnieniach, Wagros, Poznań, 2014, s.27, ISBN 978-83-63685-34-8
- ↑ Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.168, ISBN 83-89525-07-0
- ↑ Jan Boehm, Feliks Nowowiejski. Zarys biograficzny, Pojezierze, Olsztyn, 1968, s.67
- ↑ Tadeusz Świtała, przedmowa do: red. Tadeusz Świtała, Trud pierwszych dni. Poznań 1945. Wspomnienia Poznaniaków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, s.20, ISBN 83-232-0322-9
- ↑ Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
- ↑ Plan Poznania, wyd. czwarte, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1969.
- ↑ a b Bogna Kisiel, Poznań: Nowa Obornicka jeszcze przez długie lata jedynie na papierze. "Nie ma nikogo, kto podjąłby rękawicę i rozpoczął konkretne działania", [w:] Głos Wielkopolski [online], 16 listopada 2020 [dostęp 2021-02-20] (pol.).
- ↑ Jakub Łukaszewski, Nie będzie rozbudowy ul. Obornickiej w Poznaniu. Zamiast tego powstanie ul. Nowa Obornicka, [w:] Gazeta Wyborcza Poznań [online], 22 stycznia 2018.
- ↑ Ryszard Bączkowski/biuro prasowe: Obornicka od nowa. poznan.pl, 2018-01-26. [dostęp 2021-02-20]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Zbigniew Zakrzewski, Nazwy osobowe i historyczne ulic Poznania, Wydawnictwo Poznańskie, 1971
- Poznań plus 4 - plan miasta 1:20.000, wyd. Demart, Warszawa, 2006, ISBN 83-7427-282-1