Uładzimir Zdanowicz
Uładzimir Macwiejewicz Zdanowicz (biał. Уладзімiр Мацвеевіч Здановіч[a], ros. Владимир Матвеевич Зданович, Władimir Matwiejewicz Zdanowicz; ur. 15 marca 1959 w Zastawiu w rejonie drohiczyńskim) – białoruski nauczyciel i polityk, w latach 2000–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II, III i IV kadencji.
| Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1959 |
|---|---|
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II, III, IV kadencji | |
| Okres |
od 2000 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujUrodził się 15 marca 1959 roku we wsi Zastaw, w rejonie drohiczyńskim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończył Białoruski Uniwersytet Państwowy (BUP), uzyskując wykształcenie radiofizyka, a także Akademię Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi, uzyskując wykształcenie menedżera sfery socjalnej. Posiada tytuł magistra pedagogiki. Pracował jako młodszy pracownik naukowy, inżynier BUP, wychowawca w szkole średniej w Bezdzieżu, zastępca dyrektora ośmioletniej szkoły w Kremnowie, nauczyciel w ośmioletniej szkole w Lipnikach, w szkole średniej w Drohiczynie, dyrektor gimnazjum w Drohiczynie[1].
W 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II kadencji z Drohiczyńskiego Okręgu Wyborczego Nr 9. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Oświaty, Kultury, Nauki i Postępu Naukowo-Technicznego. Wchodził w skład deputackiego zjednoczenia „Za Związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” („ZUBR”) i grupy deputackiej „Deputowany Ludowy”[2]. W 2004 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów III kadencji z tego samego okręgu. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego tej samej komisji[3]. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów IV kadencji z Dniepro-Bużańskiego Okręgu Wyborczego Nr 10[4]. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego tej samej komisji[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[5].
Odznaczenia
edytuj- Order Franciszka Skaryny (6 grudnia 2011)[6];
- Medal Jubileuszowy „90 Lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”;
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
- Gramota Pochwalna Administracji Prezydenta Republiki Białorusi;
- Gramota Pochwalna Rady Międzyparlamentarnej Zgromadzenia Państw – Członków Wspólnoty Niepodległych Państw;
- Honorowy Tytuł „Zasłużony Nauczyciel Republiki Białorusi”;
- Odznaka „Wybitny Pracownik Oświaty Republiki Białorusi”[1].
Życie prywatne
edytujUładzimir Zdanowicz jest żonaty, ma syna i dwie córki[1].
Uwagi
edytuj- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзімер Мацьвеевіч Здановіч (czyt. Uładzimier Maćwiejewicz Zdanowicz).
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Зданович Владимир Матвеевич. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2017-06-05]. (ros.).
- ↑ Зданович Владимир Матвеевич. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2017-06-05]. (ros.).
- ↑ Зданович Владимир Матвеевич. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2017-06-05]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2017-06-05]. (ros.).
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2017-06-05]. (ros.).
- ↑ А. Лукашэнка: Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 6 снежня 2011 г. № 569. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2011-12-06. [dostęp 2017-06-05]. (biał.).