Nur für Deutsche

Nur für Deutsche (pol. „Tylko dla Niemców”) – napis umieszczany podczas II wojny światowej w okupowanych przez III Rzeszę państwach na środkach transportu, budynkach i w miejscach użyteczności publicznej, takich jak: parki, kawiarnie, kina, teatry, etc. przeznaczonych wyłącznie dla Niemców.

Historia w Polsce

W okupowanej Polsce narodowa segregacja była ściśle przestrzegana. Z opatrzonych tym znakiem obiektów korzystać mogła jedynie administracja niemiecka, członkowie partii nazistowskiej NSDAP, żołnierze Wehrmachtu oraz niemieccy cywile. Wszyscy inni byli uznawani za podludzi i musieli ściśle stosować się do zakazu podróżowania pojazdami oraz wchodzenia do pomieszczeń opatrzonych tym napisem.

Gwardia Ludowa zorganizowała w 1942 zamachy na niemieckie lokale Café Club i Mitropa w Warszawie^[1]^[2], natomiast w 1943 na Bar Podlaski i kina dla Niemców. Członkowie organizacji konspiracyjnych dokonywali akcji małego sabotażu polegających między innymi na pisaniu hasła Nur für Deutsche na murach cmentarzy i latarniach ulicznych^[3].

Galeria

Nur für Deutsche na krakowskim tramwaju linii nr 8
Ławka w parku miejskim w Taganrogu z napisem Nur für Deutsche (ZSRR)
Napis Nur für Deutsche na warszawskiej latarni

Zobacz też

segregacja rasowa

Przypisy

↑ Kontrowersyjna tablica ocaleje? "Sprawa nie jest czarno-biała". [w:] TVN Warszawa [on-line]. 2016-02-02. [dostęp 2019-11-24].
↑ Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Wydawnictwo „Znak”, Kraków 1974.
↑ Katarzyna Graczykowska: Okupacyjna codzienność. [dostęp 2019-11-24]. (pol.).

[1] Kontrowersyjna tablica ocaleje? "Sprawa nie jest czarno-biała". [w:] TVN Warszawa [on-line]. 2016-02-02. [dostęp 2019-11-24].

[2] Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Wydawnictwo „Znak”, Kraków 1974.

[3] Katarzyna Graczykowska: Okupacyjna codzienność. [dostęp 2019-11-24]. (pol.).

[1]

[2]

[3]