Twierdzenie Kuratowskiego

twierdzenie teorii grafów o planarności

Twierdzenie Kuratowskiegotwierdzenie teorii grafów sformułowane i udowodnione przez Kazimierza Kuratowskiego w 1930 roku[1].

Przez rozszerzenie grafu rozumiemy "wstawianie wierzchołka do krawędzi", tj. rozerwanie krawędzi między dwoma wierzchołkami, dodanie kolejnego wierzchołka i połączenia wierzchołków pierwotnych poprzez właśnie dodany wierzchołek. Grafem rozszerzonym nazwiemy graf powstały z danego poprzez co najmniej jednokrotne rozszerzenie grafu.

Skończony graf jest planarny (spłaszczalny), jeśli nie zawiera podgrafu, który jest grafem rozszerzonym grafu   (graf pełny o pięciu wierzchołkach) lub   (graf pełny dwudzielny o sześciu wierzchołkach, z których trzy są połączone z każdym z pozostałych trzech)[2].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Frank Harary, Graph Theory. Addison-Wesley, Reading 1969, s. 133

Linki zewnętrzne

edytuj