Twarogi Ruskie

wieś w województwie podlaskim

Twarogi Ruskiewieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Perlejewo[5][6].

Twarogi Ruskie
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

siemiatycki

Gmina

Perlejewo

Liczba ludności (2011)

73[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-322[4]

Tablice rejestracyjne

BSI

SIMC

0403376[5]

Położenie na mapie gminy Perlejewo
Mapa konturowa gminy Perlejewo, po prawej znajduje się punkt z opisem „Twarogi Ruskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Twarogi Ruskie”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Twarogi Ruskie”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Twarogi Ruskie”
Ziemia52°33′41″N 22°36′57″E/52,561389 22,615833[1]

Zaścianek szlachecki Ruskie należący do okolicy zaściankowej Twarogi położony był w drugiej połowie XVII wieku w ziemi drohickiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Perlejewie[8].

Historia

edytuj

Nazwa wsi pochodzi od imienia Twarog[9].

Najpewniej pierwsi osadnicy zostali sprowadzeni tu przez książąt litewskich w końcu XIV wieku. Twarogi Ruskie są prawdopodobnie najstarszą miejscowością wśród wszystkich pobliskich Twarogów. Nadania ziemskie na rzecz ruskich bojarów nie były zbyt precyzyjne, gdyż mieszkańcy wsi często sądzili się z sąsiadami o granice (1430,1470 i 1551)[10].

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1430 r. Starosta drohicki dokonał wtedy rozgraniczenia tej wsi od wsi Zdzichy[10]. Miejscowa ludność była wyznania prawosławnego i według późniejszych przekazów istniała tu cerkiew prawosławna. Była uposażona w jedną włókę ziemi w Twarogach-Trąbnicy.

Spis podatkowy z 1580 roku nie wymienia tu żadnych rycerzy, którzy mieliby imiona wskazujące na ruskie pochodzenie[11]. Według opisu parafii perlejewskiej z 1664 roku w Twarogach-Trąbnicy istniała włóka bezpańska należąca niegdyś do cerkwi w Twarogach Ruskich co wskazuje na brak cerkwi i popa w tej okolicy. Być może prawosławni, a następnie uniccy Twarowscy przenieśli się w inne okolice, bowiem zapisano, że w 1905 roku niektórzy Twarowscy przeszli na katolicyzm[10] uprzednio będąc zmuszeni do przyjęcia prawosławia.

Według opisu z końca XIX w. w miejscowości przeważała ludność drobnoszlachecka, naliczono 2. włościan. Twarogi Ruskie liczyły 14 domów i 89 mieszkańców (41 mężczyzn i 48 kobiet). We wsi grunty pszenne, łąki i lasy. Dawni badacze uważali, że cmentarzysko w środku wsi było reliktem Jaćwingów[12], choć miejscowość znajduje się poza obszarem osadniczym Jaćwieży.

W roku 1921 we wsi 16 domów i 95 mieszkańców, w tym 1. prawosławny. Miejscowość należała do gminy Skórzec[13].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 141944
  2. Wieś Twarogi Ruskie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-28], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1304 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 91.
  8. Opis parafii na stronie diecezji
  9. M. Kondratiuk, Nazwy miejscowe południowo-wschodniej Białostocczyzny, Wrocław 1974, str. 207
  10. a b c T. Jaszczołt, Gmina Grodzisk k. Siemiatycz. Dzieje ziemi i mieszkańców, str. 20, 332
  11. Źródła dziejowe, t. XVII, część I-sza, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Podlasie (Województwo), Warszawa 1908, str. 47
  12. Wsie parafii Pierlejewo (24), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 98.
  13. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z 30 września 1921 roku i innych źródeł urzędowych. T V. Województwo białostockie, Warszawa 1924, str. 28

Linki zewnętrzne

edytuj