Turzyca darniowa (Carex cespitosa L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Szeroko rozprzestrzeniony w strefie umiarkowanej Europy i Azji (od Hiszpanii po Japonię)[4]. W Polsce jest gatunkiem na ogół rozpowszechnionym na niżu, lokalnie bywa rzadki[5].

Turzyca darniowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca darniowa

Nazwa systematyczna
Carex cespitosa L.
Sp. Pl.: 978 (1753)[3]

Morfologia

edytuj
 
Kłosy z owocami
Pokrój
Bylina gęstokępkowa, bez rozłogów.
Łodyga
O wysokości 15–50 cm, ostro trójkanciasta, szorstka.
Liście
Płaskie, o szerokości 3–6 mm, barwy jasnozielonej bądź żółtozielonej. Pochwy liściowe odziomkowe purpurowoczarne, błyszczące i sieciowato postrzępione.
Kwiaty
Roślina jednopienna. Kłos szczytowy męski, pojedynczy. Kłosy dolne żeńskie w liczbie 1–3, długości 1–2, wzniesione. Kwiaty żeńskie ze słupkiem o dwóch znamionach. Przysadki kwiatów żeńskich jajowate, tępe, czarne z zielonawą pręgą na grzbiecie, biało obrzeżone.
Owoce
W postaci orzeszków w pęchrzykach o długości 2–2,5 mm, dłuższe od przysadek, żółtawozielone, nagie, beznerwowe, o bardzo krótkim, całobrzegim dzióbku.

Biologia i ekologia

edytuj

Bylina, kwitnie od kwietnia do maja, zasiedla podmokłe łąki. Gatunek charakterystyczny zespołu Caricetum cespitosae.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2014-08-26].
  4. a b Carex cespitosa L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28].
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 122, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.

Bibliografia

edytuj
  • Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Multico, 2012, ss. 78-79.