Turzyca Reichenbacha

Turzyca Reichenbacha
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca Reichenbacha
	Nazwa systematyczna
	Carex pseudobrizoides Clavaud; Bull. Trav. Soc. Pharm. Bordeaux 13: 156 (1873)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca Reichenbacha (Carex pseudobrizoides Clavaud) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Europie. W Polsce jest rzadka i objęta ochroną.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Europie, od Francji na zachodzie, przez Belgię, Holandię, Niemcy, Czechy, Słowację i Polskę, po Litwę i Białoruś na wschodzie^[3]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim. Rośnie tylko w części południowo-zachodniej^[4].

Morfologia

Kłosy

Pokrój: Roślina trwała, wysokości 30–50 cm, z długimi, nadziemnymi rozłogami, na których wyrastają kwitnące łodygi.
Liście: Żywozielone, płaskie, szorstkie na brzegu, szerokości 2 mm.
Kwiaty: Zebrane w 6–12 jajowatych kłosów. Przysadki białosłomkowe lub bladordzawe z zielonym kantem, jajowatolancetowate, zaostrzone. Pęcherzyki lancetowate, długości 5 mm, z ząbkowanymi, szerokimi i zielonymi skrzydełkami, zwężone w długi, zgięty, dwuzębny dzióbek^[5].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Rośnie w widnych lasach sosnowych.

Zagrożenia i ochrona

Gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w kategorii zagrożenia R (rzadki - potencjalnie zagrożony)^[6]. W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię VU (narażony)^[7]. Od 2014 roku jest objęty w Polsce ochroną częściową^[8].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-11-23] (ang.).
↑ Carex pseudobrizoides. [w:] eMonocot [on-line]. [dostęp 2013-11-23].
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Adam Zając, Maria Zając (red.). Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969.
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-11-23] (ang.).

[emonocot-3] Carex pseudobrizoides. [w:] eMonocot [on-line]. [dostęp 2013-11-23].

[zajac-4] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Adam Zając, Maria Zając (red.). Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.

[szafer-5] W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969.

[redlist-6] Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.

[7] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[rozp2014-8] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]