Trzęsienie ziemi w Mesynie (1908)
Trzęsienie ziemi w Mesynie – silne trzęsienie ziemi o magnitudzie 7,5 M, które nawiedziło region Cieśniny Mesyńskiej i Mesynę 28 grudnia 1908 roku, któremu towarzyszyło tsunami. Spowodowało kompletne zniszczenie miast Mesyna, Reggio di Calabria i Palmi.
| |
| Nawiedzone państwa | |
|---|---|
| Epicentrum | |
| Data | |
| Godzina |
5:20 |
| Ofiary śmiertelne |
ponad 80 tys. osób |
| Magnituda |
7,5 |
Położenie na mapie Włoch  | |
 38°09′00″N 15°40′59″E/38,150000 15,683056
| |
Opis
edytujTrzęsienie ziemi miało miejsce 28 grudnia 1908 roku o godzinie 5:20 rano czasu lokalnego[1]. Jego epicentrum znajdowało się w Cieśninie Mesyńskiej oddzielającej Sycylię od Kalabrii[1]. Główny wstrząs trwał 20 sekund, a jego magnituda szacowana jest współcześnie na 7,5 M[1]. Jego intensywność oceniana jest na XI–XII w skali Mercallego[2]. W tym samym dniu wystąpiło 20 wstrząsów wtórnych, a dwa z nich osiągnęły intensywność VIII[2].
Trzęsieniu towarzyszyło tsunami z falami dochodzącymi do 13 metrów[a], które uderzyły w północną Sycylię i południową Kalabrię[1]. Szacuje się, że na przestrzeni 15–30 minut powstały 2–3 fale[3].
Skutki
edytujW wyniku trzęsienia i tsunami kompletnemu zniszczeniu uległy miasta Mesyna, Reggio di Calabria i Palmi[1].
Liczba ofiar szacowana jest na ponad 80 tys.[1], a niektóre szacunki mówią o 120 tys.[2] W samej Mesynie, liczącej wówczas 120 tys. mieszkańców[3], śmierć poniosło - wg jednych szacunków - 65 tys. ludzi, a wg innych - ponad 42% wszystkich mieszkańców miasta[2]. 90% budynków w mieście zawaliło się lub zostało wyburzonych z uwag na szkody[3].
Katastrofa miała miejsce w bardzo gęsto zaludnionym regionie, gdzie wiele budynków stało na terenach aluwialnych i nie miało solidnych fundamentów[3]. Wielka liczba ofiar wynikała również z faktu, że do zdarzenia doszło bardzo wcześnie rano, kiedy ludzie spali[3]. Ok. 100 tys. osób, które przeżyły, szukało schronienia w innych miastach Sycylii oraz w innych regionach Włoch[3].
Wobec rozmiaru katastrofy po raz pierwszy uruchomiono prywatną pomoc krajową i międzynarodową, by wesprzeć rząd włoski w pomocy humanitarnej[3]. Komitety pomocowe budowały całe wioski baraków – powstało 33 tys. baraków, z czego 17 tys. w Mesynie[3]. Odbudowa miast trwała długo, także z powodu I wojny światowej – w Mesynie zakończyła się w 1932 roku[3].
Uwagi
edytuj- ↑ Według Kozáka & Cermáka (2010), wysokość fal to 12 metrów, zob. Kozák&Cermák 2010 ↓, s. 183; inne źródła podają, że wysokość fal była zróżnicowana – od 2,70 m na Braccio di San Raineri, 8 m w Scaletta Zanclea, 9,5 m w Giardini-Naxos do 10 m na wybrzeżu Kalabrii, zob. Enciclopedia Treccani ↓.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Messina, terremoto di. W: Enciclopedia Treccani. Istituto dell’Enciclopedia Italiana. (wł.).
- Messina earthquake and tsunami of 1908, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-07-31] (ang.).
- Two Calabrian Earthquakes, 1905 and 1908. W: Jan Kozák, Vladimir Cermák: The Illustrated History of Natural Disasters. Springer Science & Business Media, 2010. ISBN 90-481-3325-4. [dostęp 2021-07-31]. (ang.).