Truyère
Truyère (wym. [tʁyjɛʁ]) – rzeka we Francji przepływająca przez departamenty: Lozère, Cantal i Aveyron. Ma długość 167,2 km. Uchodzi do rzeki Lot[1].
Rzeka Truyère w miejscowości Entraygues-sur-Truyère | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 167,2[1] km |
Powierzchnia zlewni |
3280[2] km² |
Średni przepływ |
69,5 m³/s |
Źródło | |
Miejsce | La Villedieu |
Wysokość |
1450 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Lot |
Miejsce | |
Wysokość | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Francji |
Geografia
edytujRzeka ma źródła w pobliżu przełęczy Col des Trois Sœurs, na wysokości 1450 m n.p.m. w paśmie Margeride (Masyw Centralny), na terenie w gminy La Villedieu. Początkowo rzeka płynie w kierunku północno-zachodnim, w dolinie będącej kiedyś częścią dorzecza Allier. Około 7 milionów lat temu wybuch wulkanu Plomb du Cantal spowodował wypływ bazaltowej lawy, która zatamowała dolinę rzeki w pobliżu dzisiejszej miejscowości Saint-Flour. W efekcie rzeka zmieniła swój bieg oraz dorzecze – od tego miejsca płynie w kierunku południowym i schodzi do głębokiej doliny z relatywnie młodą rzeźbą terenu. Truyère uchodzi do Lot w gminie Entraygues-sur-Truyère[4][5].
Truyère płynie na terenie trzech departamentów, w tym 44 gmin[1]:
- Lozère
- La Villedieu (źródło), Estables, Les Laubies, Chaulhac, Saint-Léger-du-Malzieu, Blavignac, Rimeize, Fontans, Saint-Pierre-le-Vieux, Le Malzieu-Ville, Serverette, Saint-Gal, Saint-Alban-sur-Limagnole, Saint-Amans, Le Malzieu-Forain, Prunières, Albaret-Sainte-Marie, Javols
- Cantal
- Oradour, Neuvéglise, Chaliers, Fridefont, Alleuze, Faverolles, Saint-Martial, Sainte-Marie, Paulhenc, Lieutadès, Espinasse, Chaudes-Aigues, Lavastrie, Loubaresse, Ruynes-en-Margeride, Anglards-de-Saint-Flour
- Aveyron
- Cantoin, Brommat, Saint-Symphorien-de-Thénières, Sainte-Geneviève-sur-Argence, Thérondels, Saint-Hippolyte, Lacroix-Barrez, Montézic, Campouriez, Entraygues-sur-Truyère (ujście)
Hydroenergia
edytujRelatywnie duże opady w masywach Aubrac oraz Cantal, a także znaczne spadki biegu rzek, pozwoliły zbudować szereg zapór w głębokich wąwozach dorzecza Lot, w tym także w dolinie rzeki Truyère. Zapory te dostarczają około 10% hydroenergii wytwarzanej we Francji. Rozwój hydroenergetyki rozpoczął się w 1930 roku wraz z budową zapór Sarrans i Bromme[5].
Most Garabit
edytujNad doliną rzeki wzniesiono most kolejowy Garabit, który jest jednym z najbardziej charakterystycznych dzieł Gustave’a Eiffela. Most ten powstał w następstwie podobnego projektu w Portugalii. Był częścią serii, która utworzyła nowy etap w sztuce konstrukcji, której styl charakteryzował się lekkością detali zaczerpniętym z końca średniowiecza. W 1877 roku zapadła decyzja o połączeniu linią kolejową miejscowości Neussargues-Moissac i Marvejols, w tym o budowie mostu nad ponadstumetrowej wysokości doliną Truyère. Projekt został zrealizowany przez Gustave’a Eiffela przy pomocy inżyniera Léona Boyera. Łuk środkowy powstał w 1884 roku, a prace nad całym mostem zostały ukończone 4 lata później. Most został oddany do użytku w 1889 roku. Od 14 września 1965 roku ma status zabytku monument historique[6].
Hydrologia
edytujUśredniony roczny przepływ rzeki Truyère wynosi 69,5 m³/s. Pomiary zostały przeprowadzone na przestrzeni ostatnich 78 lat[a] w miejscowości Entraygues-sur-Truyère. Największy przepływ notowany jest w marcu (109,0 m³/s), a najmniejszy w sierpniu – 17,1 m³/s[2].
Dopływy
edytujTruyère ma 99 dopływów. Są to[1]:
|
|
|
|
Uwagi
edytuj- ↑ Stan na 2016 rok.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Fiche cours d’eau – La Truyère (O7--0250). SANDRE. [dostęp 2016-12-03]. (fr.).
- ↑ a b Ministère de l’Ecologie, du Développement Durable et de l’Energie 2016: La Truyère à Entraygues-sur-Truyère. EauFrance. [dostęp 2016-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 grudnia 2016)]. (fr.).
- ↑ aveyron.gouv.fr: Le risque inondation. EauFrance. [dostęp 2016-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)]. (fr.).
- ↑ Atlas Routier France 2014. Michelin, 2014, s. 245-246, 262-264. ISBN 978-2-06-719261-4. (fr.).
- ↑ a b La Truyère. Cantal Passion. [dostęp 2016-12-03]. (fr.).
- ↑ Viaduc de Garabit. Base Mérimée. [dostęp 2016-12-03]. (fr.).