Trolejbusy w Poczdamie
Trolejbusy w Poczdamie – system trolejbusowy funkcjonujący w latach 1949–1995 w stolicy niemieckiego landu Brandenburgii Poczdamie, stanowiący uzupełnienie działającego od 1880 r. systemu tramwajowego. Trolejbusy kursowały wyłącznie w częściach miasta Babelsberg i Drewitz; łącznie działały dwie linie. Operatorem było początkowo przedsiębiorstwo VEB Verkehrsbetrieb Potsdam, a od 1990 r. Verkehrsbetrieb Potsdam GmbH.
| trolejbus | |
 Škoda 14Tr na linii B w 1990 r. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Lokalizacja | |
| Operator | |
| Liczba linii |
2 |
| Lata funkcjonowania |
1949–1995 |
| Infrastruktura | |
 System trolejbusowy w 1990 r. | |
| Liczba zajezdni |
1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Historia
edytujPierwsze plany budowy trolejbusów sięgają roku 1941. Planowano wówczas budowę trzech linii trolejbusowych A, B i C, które miały obsługiwać południową część miasta. Z powodu trudności finansowych związanych z II wojną światową do prac przystąpiono dopiero po jej zakończeniu[1]. 1 października 1949 r. otwarto linię A. Siedem lat później, 23 kwietnia 1957 r., uruchomiono linię B, a rok później w marcu oddano do użytku pętlę uliczną w Babelsbergu. 11 sierpnia 1971 r. zlikwidowano trasę do pętli Drewitz-Ost[2]. W 1992 r. nastała konieczność likwidacji sieci trakcyjnej na przejeździe kolejowo-drogowym przy dworcu Drewitz; przyczyną była elektryfikacja linii kolejowej dużych prędkości przecinającej linię trolejbusową. Pod koniec tego roku skrócono linię B do dworca Drewitz i zmieniono jej oznaczenie na 691, a linię A nazwano 691 i przydzielono do jej obsługi duobusy[2]. Z powodu braku funduszy na remont infrastruktury i wymianę taboru postanowiono o likwidacji systemu z dniem 22 stycznia 1995 r.[1] Przez pewien czas kursowały jeszcze duobusy, ale spadające drzewo uszkodziło sieć trakcyjną i także one zostały wycofane z ruchu.
Linie
edytuj1990
edytuj| Linia | Trasa |
|---|---|
| A | Babelsberg, Goethestraße ↔ Bergstücken, Steinstraße |
| B | Babelsberg Nord ↔ Bergstücken, Steinstraße |
1992
edytuj| Linia | Trasa |
|---|---|
| 690 | Babelsberg, Goethestraße ↔ Bergstücken, Steinstraße |
| 691 | Babelsberg Nord ↔ Bahnhof Drewitz |
Tabor
edytujW Poczdamie eksploatowano trolejbusy typów LOWA W602a, Škoda 8Tr, Škoda 9Tr, Škoda 14Tr, Ikarus 280T i duobusy typu Mercedes-Benz O405GTD (nr 993 i 994)[3][4][1].
Škoda 14Tr nr 976 została zmodernizowana w latach 1993–1994 i przemalowana w barwy Verkehrsbetriebe Potsdam; pozostałe trolejbusy nosiły reklamy całopojazdowe. Po likwidacji systemu pozostałe trolejbusy Škoda aż do numeru 976 sprzedano do czeskiej Ostrawy; od 2002 r. kursowały one w kazachskiej miejscowości Ałmaty. Ostatnie z nich wycofano w 2008 r. Trolejbus nr 976 jest pojazdem historycznym w Eberswalde[5]. Duobusy nr 993 i 994 sprzedano do Kapfenbergu w Austrii, gdzie kursowały do likwidacji sieci w 2002 r.[6]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Der Obusbetrieb in der Nachbarstadt Potsdam [online], www.berliner-verkehrsseiten.de [dostęp 2020-06-07].
- ↑ a b BahnInfo regional – Obus Potsdam [online], berlin.bahninfo.de [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Machel i inni, Potsdamer Nahverkehr: Straßenbahn und Obus in Brandenburgs Landeshauptstadt, wyd. 1, Monachium: GeraMond, 1999, ISBN 3-932785-03-7 [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Obus [online], Historische-Straßenbahn-Potsdam.de, 10 lipca 2009 [dostęp 2020-06-07] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-10].
- ↑ 60 Jahre Obus in Eberswalde [online], www.obus-es.de [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Poczdam, Trolleybus, Mercedes-Benz O405GTD – Wykaz taboru kolejowego [online], transphoto.org [dostęp 2020-06-07].
Bibliografia
edytuj- Ludger Kenning, Mattis Schindler, Obusse in Deutschland / Bd. 1. Berlin, Brandenburg, Mecklenburg-Vorpommern, Schleswig-Holstein, Hamburg, Bremen, Niedersachsen, Sachsen-Anhalt, Thüringen, Sachsen, frühere deutsche Ostgebiete., Nordhorn: Kenning, ISBN 978-3-933613-34-9 [dostęp 2020-06-07].