Trimebutyna

związek chemiczny

Trymebutyna (łac. Trimebutinum) – organiczny związek chemiczny stosowany jako doustny lek rozkurczowy stymulujący motorykę jelit.

Trimebutyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H29NO5

Masa molowa

387,47 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

39133-31-8

PubChem

5573

DrugBank

DB09089

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A03 AA05

Mechanizm działania

edytuj

Trimebutyna stymuluje motorykę jelit i normalizuje perystaltykę przewodu pokarmowego, oddziałując bezpośrednio na jego mięśnie gładkie. Działa agonistycznie na receptory opioidowe, zarówno na receptory μ i δ, które pobudzają motorykę, jak i na receptory κ, które ją hamują. Działanie następuje ok. 0,5 godziny po podaniu doustnym[5].

Wskazania

edytuj

Lek stosuje się w zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, takich jak[5]:

Przeciwwskazania

edytuj

Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na trimebutynę. Nie zaleca się podawania jej w pierwszym trymestrze ciąży, natomiast w drugim i trzecim trymestrze ciąży oraz w czasie karmienia piersią można ją podawać tylko w przypadku zdecydowanej konieczności[5].

Środki ostrożności

edytuj
  • Ciąża i laktacja:
  • Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn: Nie odnotowano wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych[5].

Interakcje

edytuj

Zotepina podawana równocześnie z trymebutyną zwiększa działanie cholinolityczne[5].

Dawkowanie

edytuj
  • Dorośli: standardowo 300 mg lub 45 ml (216 mg) zawiesiny na dobę w 3 dawkach podzielonych
  • Dzieci: 1 ml (4,8 mg)/kg masy ciała zawiesiny na dobę w 2–3 dawkach podzielonych[5]

Przedawkowanie

edytuj

Zalecane jest leczenie objawowe i płukanie żołądka[5].

Działania niepożądane

edytuj

Częstymi działaniami niepożądanymi są m.in. dolegliwości układu pokarmowego, zmęczenie, bóle i zawroty głowy[5].

Preparaty handlowe w Polsce

edytuj

Preparaty trimebutyny dostępne są w postaci tabletek i granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej. W Polsce dostępne są zazwyczaj na receptę (Rp), jednak mniejsze opakowania niektórych preparatów można nabyć również bez recepty (OTC): DebretinRp, DebridatRp, IrcolonRp, OTC, TribuxRp, OTC (stan na maj 2020)[6].

Przypisy

edytuj
  1. a b Trimebutine, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 5573 [dostęp 2020-05-29] (ang.).
  2. a b Trimebutine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB09089 [dostęp 2020-05-29] (ang.).
  3. a b Trimebutine (nr T6159) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-21]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. Trimebutyna (nr T6159) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-21]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. a b c d e f g h Trimebutyna (trimebutine) [online], Medycyna Praktyczna.
  6. Preparaty zawierające: trimebutyna (trimebutine) [online], Medycyna Praktyczna [dostęp 2020-05-29].