Traudl Hächer
Gertraud "Traudl" Hächer-Gavet (ur. 31 grudnia 1962 w Schleching) – niemiecka narciarka alpejska reprezentująca też barwy RFN, brązowa medalistka mistrzostw świata.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SC Schleching | |||||||||||||||
Wzrost |
172 cm | |||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
3.12 1980, Val d’Isère (12. miejsce – zjazd) | |||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Kariera
edytujPierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata wywalczyła 3 grudnia 1980 roku w Val d’Isère, zajmując 12. miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła nieco ponad cztery lata później, 8 grudnia 1984 roku w Davos, wygrywając rywalizację w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziła Szwajcarkę Marię Walliser i swą rodaczkę, Marinę Kiehl. Łącznie dziesięć razy stawała na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym jeszcze trzy zwycięstwa: 17 stycznia 1986 roku w Puy-Saint-Vincent była najlepsza w supergigancie, a 20 stycznia 1986 roku w Oberstaufen i 9 marca 1986 roku w Sunshine triumfowała w gigantach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1985/1986, kiedy zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta była druga.
Największy sukces w karierze osiągnęła w 1991 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Saalbach wywalczyła brązowy medal w gigancie. Wyprzedziły ją tam tylko Pernilla Wiberg ze Szwecji i Austriaczka Ulrike Maier. Był to jej jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też między innymi szósta w gigancie i kombinacji na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku. W 1992 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie rywalizację w gigancie ukończyła na czternastej pozycji.
W 1992 roku zakończyła karierę.
Osiągnięcia
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
14. | 19 lutego | 1992 | Albertville | Gigant | 2:12,74 | +3,39 | Pernilla Wiberg |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF | 31 stycznia | 1982 | Schladming | Kombinacja | 8,99 pkt | - | Erika Hess |
21. | 2 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:37,17 | +4,83 | Erika Hess |
17. | 4 lutego | 1982 | Schladming | Zjazd | 1:37,47 | +1,98 | Gerry Sorensen |
9. | 3 lutego | 1985 | Bormio | Zjazd | 1:26,96 | +2,27 | Michela Figini |
6. | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | +38,53 pkt | Erika Hess |
6. | 6 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:18,53 | +1,61 | Diann Roffe |
DNF | 9 lutego | 1985 | Bormio | Slalom | 1:29,58 | - | Perrine Pelen |
13. | 3 lutego | 1987 | Crans-Montana | Supergigant | 1:19,17 | +3,10 | Maria Walliser |
26. | 5 lutego | 1987 | Crans-Montana | Gigant | 2:21,22 | +7,04 | Vreni Schneider |
DNF | 8 lutego | 1989 | Vail | Supergigant | 1:19,46 | - | Ulrike Maier |
DNF | 11 lutego | 1989 | Vail | Gigant | 2:29,37 | - | Vreni Schneider |
3. | 2 lutego | 1991 | Saalbach | Gigant | 2:07,45 | +0,58 | Pernilla Wiberg |
Puchar Świata
edytujKlasyfikacje końcowe sezonu
edytuj- sezon 1980/1981: 25.
- sezon 1981/1982: 31.
- sezon 1984/1985: 15.
- sezon 1985/1986: 9.
- sezon 1986/1987: 28.
- sezon 1987/1988: 47.
- sezon 1988/1989: 27.
- sezon 1989/1990: 52.
- sezon 1990/1991: 44.
- sezon 1991/1992: 34.
Miejsca na podium w zawodach
edytuj- Davos – 8 grudnia 1984 (supergigant) – 1. miejsce
- Davos – 9 grudnia 1984 (kombinacja) – 3. miejsce
- Waterville Valley – 17 marca 1985 (gigant) – 3. miejsce
- Puy-Saint-Vincent – 17 stycznia 1986 (supergigant) – 1. miejsce
- Megève – 25 stycznia 1986 (supergigant) – 3. miejsce
- Vysoké Tatry – 8 lutego 1986 (gigant) – 3. miejsce
- Oberstaufen – 20 stycznia 1986 (gigant) – 1. miejsce
- Sunshine – 9 marca 1986 (gigant) – 1. miejsce
- Sunshine – 9 marca 1986 (kombinacja) – 2. miejsce
- Pfronten – 17 stycznia 1987 (supergigant) – 2. miejsce
Linki zewnętrzne
edytuj- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.)