Torpedowce typu Hval

Torpedowce typu Hval – norweskie torpedowce z końca XIX wieku. W 1896 roku w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu zbudowano trzy okręty tego typu. Jednostki weszły w skład norweskiej marynarki w 1896 roku. Okręty zostały wycofane ze służby w latach 1920–1931 roku. Podczas kampanii norweskiej w 1940 roku dwie jednostki zostały zdobyte przez Niemców, lecz tylko jedną z nich wcielono do Kriegsmarine. Oba okręty zwrócono Norwegii w maju 1945 roku i zostały złomowane dwa lata później.

Torpedowce typu Hval

Kraj budowy	Cesarstwo Niemieckie
Użytkownicy	Norweska KMW
Stocznia	Schichau, Elbląg
Wejście do służby	1896
Wycofanie	1920–1945
Zbudowane okręty	3
Okręty w służbie	0
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 83 tony pełna: 102 tony
Długość	39,9 metra
Szerokość	4,8 metra
Zanurzenie	1,1–2,15 metra
Napęd	1 maszyna parowa o mocy 1100 KM 2 kotły, 1 śruba
Prędkość	21 węzłów
Załoga	23
Uzbrojenie	2 działka kal. 37 mm (2 x I) 2 wt kal. 450 mm (2 x I)

Projekt i budowa

Torpedowce 1. klasy typu Hval zostały zaprojektowane w niemieckiej stoczni Schichau na bazie torpedowców typu S 67 .

Wszystkie trzy okręty zbudowane zostały w stoczni Schichau w Elblągu. Nieznane są daty położenia ich stępek, a zwodowane zostały w 1896 roku .

Okręt	Stocznia	Wodowanie	Wejście do służby	Los
„Hval”	Schichau	1896	1896	wycofany w 1931, w 1940 zdobyty przez Niemców, złomowany w 1947
„Delfin”				wycofany w 1927, w 1940 zdobyty przez Niemców, złomowany w 1947
„Hai”				wycofany w 1920

Dane taktyczno-techniczne

Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 39,9 metra, szerokości 4,8 metra i zanurzeniu od 1,1 metra na dziobie do 2,15 metra na rufie . Wyporność normalna wynosiła 83 tony, a pełna 102 tony . Jednostki napędzane były przez pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 1100 KM, do których parę dostarczały dwa kotły . Prędkość maksymalna napędzanych jedną śrubą okrętów wynosiła 21 węzłów . Jednostki zabierały zapas 17 ton węgla .

Na uzbrojenie artyleryjskie torpedowców składały się dwa pojedyncze działka kalibru 37 mm QF Hotchkiss L/45 . Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm .

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 23 oficerów, podoficerów i marynarzy .

Służba

Wszystkie trzy torpedowce typu Hval zostały wcielone w skład Królewskiej Marynarki Wojennej w 1896 roku . Najszybciej, bo już w 1920 roku skreślony z listy floty został „Hai” . W 1927 roku ten sam los spotkał „Delfina”, a w 1931 roku „Hvala” . W trakcie kampanii norweskiej w 9 kwietnia 1940 roku rozbrojone „Hval” i „Delfin” zostały zdobyte przez Niemców  . „Delfin” został przyjęty w skład Kriegsmarine pod nazwą „Kürassier”, a „Hval” nigdy nie został wcielony do służby . Oba okręty zwrócono Norwegii w maju 1945 roku i zostały złomowane w roku 1947  .

Bibliografia

• Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
• Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: HVAL 1st class torpedo boats (1896). Navypedia. [dostęp 2021-12-14]. (ang.).
• Ivan Gogin: KÜRASSIER torpedo boats (1896 / 1940), TARANTEL torpedo boats (1900 - 1902 / 1940). Navypedia. [dostęp 2021-12-14]. (ang.).
• The Naval Annual, 1900. J. Leyland (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1900. (ang.).