Torbiel moczownika
Torbiel moczownika (łac. cystis urachalis) – wada rozwojowa, wypełniona płynem pozostałość pierwotnej omoczni. Niekiedy jest wyczuwalna u noworodka jako guz w połowie odległości między pępkiem a spojeniem łonowym. Jest to rzadka anomalia, podobnie jak pozostałe wady związane z przetrwałymi pozostałościami moczownika (przetrwały moczownik, przetoka moczownika, szczelina pępkowa). Torbiel moczownika tworzy się w wyniku niezarośnięcia jego środkowej części; z reguły jest bezobjawowa i przez to niezdiagnozowana. W badaniach autopsyjnych częstość tej wady oceniono na 1:5000 urodzeń, przy dwukrotnie częstszym występowaniu u chłopców[1]. Przetrwałe połączenie z pęcherzem moczowym może doprowadzić do infekcji i ujawnienia się wady pod postacią zakażonej torbieli moczownika[2].
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| DiseasesDB | |
| MeSH | |
Przypisy
edytuj- ↑ I.L.Goldman et al.: Infected urachal cyst: a review of 10 cases. J. Urol. 140, 375-378 (1988).
- ↑ M.Klim, J.Kordasz, J.Ołubiec: Przypadek zakażonej torbieli moczownika. Urologia Polska 59, 1 (2006)
Bibliografia
edytuj- Lech Korniszewski Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wyd. II, PZWL 2005 ISBN 83-200-3042-0.
