Tomasz Reutt
Tomasz Reutt, ps. „Tarnawa” (ur. 1899 w Anielówce, zm. 1963 w Middlesex) – oficer piechoty Wojska Polskiego II RP, Armii Krajowej i Polskich Sił Zbrojnych. W 1955 awansowany przez władze emigracyjne do stopnia majora piechoty.
kapitan piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1963 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
78 Pułk Piechoty, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 11 października[1] lub 21 października[2] bądź 12 listopada[3] 1899[4][1] w kolonii Anielówka[5] na Wołyniu (późniejsza gmina Derażne, powiat kostopolski), w rodzinie Stefana i Stefanii z Bożeniec-Jełowickich[1][4].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923[6][7]. W 1923, 1924 był oficerem 78 pułku piechoty w Baranowiczach[8][9]. Następnie został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[10]. W 1928 jako oficer 78 pułku piechoty, był przydzielony do Korpusu Ochrony Pogranicza i pełnił służbę jako oficer wywiadowczy batalionu KOP „Ostróg”[11][12] . W latach służył w 45 pułku piechoty w Równem[13][14].
Podczas II wojny światowej i trwającej okupacji niemieckiej został oficerem Armii Krajowej używając pseudonimu „Tarnawa”[1]. W stopniu kapitana uczestniczył w powstaniu warszawskim przynależny do Okręgu Warszawa AK jako inspektor prawobrzeżny Wojskowej Służby Ochrony Powstania[1]. Był oficerem kompanii sztabowej odcinka wschodniego „Bogumił” w Podobwodzie „Sławbor” w ramach I Obwodu „Radwan” (Śródmieście)[1]. Działał w dzielnicy Śródmieście Południe[1]. Odniósł ciężkie rany w dniu 16 września 1944[1]. Po upadku powstania został wzięty przez Niemców do niewoli (nr jeniecki 305253)[1].
Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był przypisany do Lancashire[15]. W 1955 został awansowany do stopnia majora piechoty[16]. Zmarł w 1963 w Middlesex[17][4].
Jego żoną była Halina z domu Konopko (1914–1969), z którą miał syna Zbigniewa (1934–1996) i córkę Danutę (1940–)[4].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[18] nr 11968
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (8 kwietnia 1963)[19]
- Srebrny Krzyż Zasługi (2 września 1929)[20]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Powstańcze biogramy. Tomasz Reutt. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2017-04-07].
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 153, 273, 1036.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 105, 575, 995.
- ↑ a b c d Tomasz Reutt. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-04-08].
- ↑ Anielówka. wolyn.ovh.org. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-30)].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 465.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 407.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 349.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 305.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 273.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 153.
- ↑ Obsada oficerska bg „Ostróg” ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 575.
- ↑ Obwieszczenie starosty powiatu Rówieńskiego. „Wołyński Dziennik Wojewódzki”, s. 109, Nr 3 z 21 stycznia 1936.
- ↑ Eugeniusz D Gintowt. ancestry.ca. [dostęp 2017-04-07].
- ↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 3, Nr 4 z 30 czerwca 1969.
- ↑ Tomasz Reutt. ancestry.co.uk. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
- ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2017-04-08].
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 50, Nr 5 z 31 grudnia 1963. „za czyny męstwa i odwagi w akcjach bojowych Armii Krajowej”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 216, poz. 508 „za zasługi w służbie granicznej”.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Powstańcze biogramy. Tomasz Reutt. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2017-04-07].
- Wykaz zmian stanu oficerów batalionu granicznego KOP „Ostróg” w latach 1928–1934 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.184/88.)