Tożsamość Bineta-Cauchy’ego – tożsamość algebraiczna , dająca następującą równość[1] :
(
∑
i
=
1
n
a
i
c
i
)
(
∑
j
=
1
n
b
j
d
j
)
=
(
∑
i
=
1
n
a
i
d
i
)
(
∑
j
=
1
n
b
j
c
j
)
+
∑
1
⩽
i
<
j
⩽
n
(
a
i
b
j
−
a
j
b
i
)
(
c
i
d
j
−
c
j
d
i
)
.
{\displaystyle {\bigg (}\sum _{i=1}^{n}a_{i}c_{i}{\bigg )}{\bigg (}\sum _{j=1}^{n}b_{j}d_{j}{\bigg )}={\bigg (}\sum _{i=1}^{n}a_{i}d_{i}{\bigg )}{\bigg (}\sum _{j=1}^{n}b_{j}c_{j}{\bigg )}+\sum _{1\leqslant i<j\leqslant n}(a_{i}b_{j}-a_{j}b_{i})(c_{i}d_{j}-c_{j}d_{i}).}
Równanie to jest spełnione dla liczb rzeczywistych i zespolonych (lub bardziej ogólnie dla elementów pierścienia przemiennego ). Nazwa tożsamości pochodzi od nazwisk francuskich matematyków Augustina-Louisa Cauchy’ego i Jacques’a Philippe’a Bineta . Jeśli
a
i
=
c
i
{\displaystyle a_{i}=c_{i}}
i
b
j
=
d
j
,
{\displaystyle b_{j}=d_{j},}
to otrzymujemy tożsamość Lagrange’a .
Rozpisujemy ostatnie wyrażenie,
∑
1
⩽
i
<
j
⩽
n
(
a
i
b
j
−
a
j
b
i
)
(
c
i
d
j
−
c
j
d
i
)
=
∑
1
⩽
i
<
j
⩽
n
(
a
i
c
i
b
j
d
j
+
a
j
c
j
b
i
d
i
)
+
∑
i
=
1
n
a
i
c
i
b
i
d
i
−
∑
1
⩽
i
<
j
⩽
n
(
a
i
d
i
b
j
c
j
+
a
j
d
j
b
i
c
i
)
−
∑
i
=
1
n
a
i
d
i
b
i
c
i
{\displaystyle {\begin{aligned}&\sum _{1\leqslant i<j\leqslant n}(a_{i}b_{j}-a_{j}b_{i})(c_{i}d_{j}-c_{j}d_{i})\\=&\sum _{1\leqslant i<j\leqslant n}(a_{i}c_{i}b_{j}d_{j}+a_{j}c_{j}b_{i}d_{i})+\sum _{i=1}^{n}a_{i}c_{i}b_{i}d_{i}\\-&\sum _{1\leqslant i<j\leqslant n}(a_{i}d_{i}b_{j}c_{j}+a_{j}d_{j}b_{i}c_{i})-\sum _{i=1}^{n}a_{i}d_{i}b_{i}c_{i}\end{aligned}}}
i korzystając z przemienności mnożenia , zauważamy, że drugie i czwarte wyrażenia są takie same. Otrzymujemy więc:
=
∑
i
=
1
n
∑
j
=
1
n
a
i
c
i
b
j
d
j
−
∑
i
=
1
n
∑
j
=
1
n
a
i
d
i
b
j
c
j
,
{\displaystyle =\sum _{i=1}^{n}\sum _{j=1}^{n}a_{i}c_{i}b_{j}d_{j}-\sum _{i=1}^{n}\sum _{j=1}^{n}a_{i}d_{i}b_{j}c_{j},}
co kończy dowód po wymnożeniu wyrazów o indeksie
i
.
{\displaystyle i.}
Ogólna postać, znana również jako wzór Cauchy’ego-Bineta, brzmi następująco: niech
A
{\displaystyle A}
będzie macierzą o wymiarach
m
×
n
,
{\displaystyle m\times n,}
a
B
{\displaystyle B}
macierzą o wymiarach
n
×
m
.
{\displaystyle n\times m.}
Jeśli
S
{\displaystyle S}
jest podzbiorem
m
{\displaystyle m}
-elementowym zbioru
{
1
,
2
,
…
n
}
,
{\displaystyle \{1,2,\dots n\},}
to
A
S
{\displaystyle A_{S}}
będzie macierzą o wymiarach
m
×
m
,
{\displaystyle m\times m,}
której kolumny są kolumnami macierzy
A
{\displaystyle A}
o indeksach ze zbioru
S
,
{\displaystyle S,}
a
B
S
{\displaystyle B_{S}}
macierzą o wymiarach
m
×
m
,
{\displaystyle m\times m,}
której wiersze są wierszami macierzy
B
{\displaystyle B}
o indeksach ze zbioru
S
.
{\displaystyle S.}
Wtedy wyznacznik iloczynu macierzy
A
{\displaystyle A}
i
B
{\displaystyle B}
możemy zapisać jako:
det
(
A
B
)
=
∑
S
⊂
{
1
,
…
,
n
}
|
S
|
=
m
det
(
A
S
)
det
(
B
S
)
,
{\displaystyle \det(AB)=\sum _{\scriptstyle S\subset \{1,\dots ,n\} \atop \scriptstyle |S|=m}\det(A_{S})\det(B_{S}),}
przy czym suma przebiega po wszystkich
m
{\displaystyle m}
-elementowych podzbiorach zbioru
{
1
,
2
,
…
n
}
.
{\displaystyle \{1,2,\dots n\}.}
Jeśli
A
=
(
a
1
…
a
n
b
1
…
b
n
)
,
B
=
(
c
1
d
1
⋮
⋮
c
n
d
n
)
,
{\displaystyle A={\begin{pmatrix}a_{1}&\dots &a_{n}\\b_{1}&\dots &b_{n}\end{pmatrix}},\quad B={\begin{pmatrix}c_{1}&d_{1}\\\vdots &\vdots \\c_{n}&d_{n}\end{pmatrix}},}
to uzyskujemy tożsamość Bineta-Cauchy’ego.