Timothy Deane Sylvia (ur. 5 marca 1976 w Ellsworth) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) w latach 2001-2015. Były dwukrotny mistrz wagi ciężkiej UFC (2003, 2006-2007).

Tim Sylvia
Ilustracja
Pseudonim

The Maine-iac

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1976
Ellsworth

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

203 cm

Masa ciała

120 kg

Styl walki

boks, zapasy

Debiut

2001

Kategoria wagowa

ciężka, superciężka

Klub

American Top Team (2013–2015)
Miletich Fighting Systems (2001–2009)
Team Wolfpack (2009–2012)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

42

Zwycięstwa

31

Przez nokauty

22

Przez poddania

2

Przez decyzje

7

Porażki

10

Nieodbyte

1

  1. Bilans walk aktualny na 26 października 2022.
Strona internetowa

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

W mieszanych sztukach walki zadebiutował 19 stycznia 2001 roku na gali IFC: Battleground 2001, wygrywając wtedy z Randym Durantem przez techniczny nokaut. 16 marca 2002, wygrał turniej Extreme Challenge 47, który odbywał się w Orem w stanie Utah. Jeszcze tego samego roku zwyciężył w kolejnym turnieju na gali Superbrawl 24: ROTH 2, pokonując w finale Mike’a Whiteheada.

Po serii trzynastu wygranych pojedynków z rzędu związał się z Ultimate Fighting Championship. W UFC zadebiutował 27 września 2002 roku na gali UFC 39, która odbyła się w Uncasville. Sylvia pokonał wtedy przez TKO Wesleya Correirę. Po niecałych pięciu miesiącach zdobył pas mistrzowski wagi ciężkiej, pokonując przez TKO Ricco Rodrigueza na gali UFC 41. Pierwszą jego obronę stoczył 26 września 2003 roku na UFC 44, nokautując Gana McGee. Po walce testy antydopingowe wykazały w organizmie Sylvii niedozwoloną substancję − steryd anaboliczny stanozolol. Zawodnik przyznał się do jego stosowania. W konsekwencji komisja stanowa NSAC zawiesiła go na cztery miesiące oraz ukarała finansowo na kwotę 7500 dolarów, a sam Sylvia zrezygnował z pasa mistrzowskiego wagi ciężkiej[1].

19 czerwca 2004, na UFC 48, próbował bezskutecznie odzyskać tytuł w walce z Frankiem Mirem. Pod koniec pierwszej minuty starcia Mir złamał mu rękę, zakładając dźwignię na staw łokciowy. Sędzia ogłosił techniczne poddanie i tym samym Mir został nowym mistrzem wagi ciężkiej.

 
Tim Sylvia

5 stycznia 2005 roku, Sylvia stoczył pojedynek o tymczasowe mistrzostwo wagi ciężkiej. Przegrał jednak z Białorusinem Andrejem Arłouskim przez poddanie (klucz na stopę). Do rewanżu doszło 15 kwietnia 2006 roku na gali UFC 59. Tym razem zwycięzcą okazał się Amerykanin, nokautując w pierwszej rundzie Białorusina, odbierając mu tym samym pas. 8 lipca 2006 roku, w pierwszej obronie mistrzostwa zmierzył się ponownie z Arłouskim. Po pięciorundowym pojedynku sędziowie orzekli jednogłośnie zwycięstwo Sylvii. Jeszcze w tym samym roku, 18 listopada, drugi raz obronił pas mistrzowski, pokonując przez jednogłośną decyzję Jeffa Monsona. Tytuł stracił na gali UFC 68, 3 marca 2007 na rzecz Randy’ego Couture’a.

2 lutego 2008 roku, przegrał pojedynek o tymczasowe mistrzostwo w wadze ciężkiej z Antonio Rodrigo Nogueirą. Po tej walce właściciele UFC nie przedłużyli kontraktu z Sylvią.

Po UFC

edytuj

Po zwolnieniu z UFC zanotował dwie porażki, kolejno z Fiodorem Jemieljanienko na gali Affliction: Banned. przez poddanie oraz z bokserem Rayem Mercerem przez nokaut w 1. rundzie.

21 maja 2010, stoczył wygrany pojedynek z Mariuszem Pudzianowskim na gali Moosin: God of Martial Arts. Jeszcze tego samego roku, 14 sierpnia znokautował byłego pretendenta do pasa UFC i Strikeforce Paula Buentello, zdobywając tym samym pas mistrzowski Powerhouse World Promotions.

5 listopada 2011, stoczył pojedynek na gali ProElite 2. Przeciwnikiem miał być początkowo Pedro Rizzo, ale doznał on kontuzji. Zastąpił go więc Andreas Kraniotakes, którego Sylvia pokonał przez jednogłośną decyzję.

31 sierpnia 2012, doszło do czwartego starcia między Sylvią a Andrejem Arłouskim na gali ONE FC 5 na Filipinach. Pod koniec 2. rundy Arłouski znokdaunował Sylvię po czym zadał nieprzepisowe kopnięcie w głowę leżącego przeciwnika. Sylvia odmówił dalszej kontynuacji walki co spotkało się z dużą dezaprobatą publiczności zgromadzonej na widowni. Sędziowie po dłuższej analizie zdecydowali się ogłosić wynik walki jako no contest (nierozstrzygnięty).

5 stycznia 2015, ogłosił zakończenie kariery zawodniczej, po tym jak nie został dopuszczony do walki z powodów zdrowotnych[2][3].

Osiągnięcia

edytuj

Lista walk w MMA

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 31-10 (1)   Rusłan Magomiedow (10-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Fight Nights: Battle of Moscow 13 27.10.2013   Moskwa Walka w wadze superciężkiej
Przegrana 31-9 (1)   Tony Johnson (6-1) TKO (przerwanie przez lekarza) 3 3:25 One FC 9 - Rise to Power 31.05.2013   Pasay City Limit umowny do 122,9 kg. Silva nie wykonał wagi
Przegrana 31-8 (1)   Satoshi Ishii (5-3-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 INOKI-BOM-BA-YE 2012 31.12.2012   Tokyo Walka w wadze otwartej
No contest 31-7 (1)   Andrej Arłouski (17-9) No-contest (nieprzepisowe kopnięcie Arłouskiego w głowę leżącego Sylvii) 2 4:46 One FC 5 - Pride a Nation 31.08.2012   Quezon Limit umowny do 129,2 kg. Silva nie wykonał wagi
Wygrana 31-7   Randy Smith (14-10-1) TKO (ciosy pięściami) 1 0:12 NEF - Fight Night 3 16.06.2012   Lewiston
Wygrana 30-7   Andreas Kraniotakes (12-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Pro Elite 2 05.11.2011   Moline Powrót do wagi ciężkiej
Wygrana 29-7   Patrick Barrentine (9-5) TKO (ciosy pięściami i łokciami) 1 2:09 Fight Tour 20.08.2011   Rockford
Przegrana 28-7   Abe Wagner (8-3) TKO (ciosy pięściami) 1 0:32 Titan Fighting Championship 16 28.01.2011   Kansas City
Wygrana 28-6   Vince Lucero (20-18-1) Poddanie (ciosy pięściami) 1 2:44 CFX Extreme Challenge on Target 11.12.2010   Minneapolis
Wygrana 27-6   Paul Buentello (28-12) KO (cios pięścią) 2 4:57 PWP − War on the Mainland 14.08.2010   Irvine Zdobył mistrzostwo PWP w wadze ciężkiej
Wygrana 26-6   Mariusz Pudzianowski (2-0) Poddanie (ciosy pięściami) 2 1:43 Moosin: God of Martial Arts 21.05.2010   Worcester
Wygrana 25-6   Jason Riley (6-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:32 Adrenaline MMA 4: Sylvia vs. Riley 18.09.2009   Council Bluffs
Przegrana 24-6   Ray Mercer (0-0) KO (cios pięścią) 1 0:09 Adrenaline MMA 3: Bragging Rights 13.06.2009   Birmingham Walka w wadze superciężkiej
Przegrana 24-5   Fiodor Jemieljanienko (28-1) Poddanie się (duszenie zza pleców) 1 0:36 Affliction: Banned 19.07.2008   Anaheim Pojedynek o mistrzostwo WAMMA w wadze ciężkiej
Przegrana 24-4   Antônio Rodrigo Nogueira (30-4-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 3 1:28 UFC 81 02.02.2008   Las Vegas Pojedynek o tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 24-3   Brandon Vera (8-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 77 21.10.2007   Cincinnati
Przegrana 23-3   Randy Couture (14-8) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 68 03.03.2007   Columbus Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 23-2   Jeff Monson (23-5) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 65 18.11.2006   Sacramento Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 22-2   Andrej Arłouski (10-4) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 61 08.07.2006   Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 21-2   Andrej Arłouski (10-3) TKO (ciosy pięściami) 1 2:43 UFC 59 15.04.2006   Anaheim Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 20-2   Assuerio Silva (11-3) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 UFC Ultimate Fight Night 3 16.01.2006   Las Vegas
Wygrana 19-2   Tra Telligman (7-4-1) KO (kopnięcie w głowę) 1 4:59 UFC 54 20.08.2005   Las Vegas
Wygrana 18-2   Mike Block (4-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:26 IFC – Caged Combat 21.05.2005   Columbus Zdobył mistrzostwo ISKA-MMA w wadze superciężkiej
Przegrana 17-2   Andrej Arłouski (7-3) Poddanie (dźwignia na staw skokowy) 1 0:47 UFC 51 05.02.2005   Las Vegas Pojedynek o tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 17-1   Wes Sims (7-6) TKO (ciosy pięściami) 1 1:32 Superbrawl 38 12.12.2004   Honolulu
Przegrana 16-1   Frank Mir (7-1) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:50 UFC 48 19.06.2004   Las Vegas Pojedynek o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 16-0   Gan McGee (12-1) KO (ciosy pięściami) 1 1:54 UFC 44 26.09.2003   Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Zrezygnował z niego po walce z powodu pozytywnego wyniku testu antydopingowego
Wygrana 15-0   Ricco Rodriguez (14-1) KO (ciosy pięściami) 1 3:09 UFC 41 28.02.2003   Atlantic City Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 14-0   Wesley Correira (7-3) TKO (poddanie przez narożnik) 2 1:43 UFC 39 27.09.2002   Uncasville Debiut w UFC
Wygrana 13-0   Jeff Gerlick (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:17 Extreme Challenge 48 27.07.2002   Tama
Wygrana 12-0   Mike Whitehead (2-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:38 Superbrawl 24: ROTH 2 27.04.2002   Honolulu Finał turnieju wagi ciężkiej
Wygrana 11-0   Jason Lambert (7-2) TKO (ciosy pięściami) 2 4:13 Superbrawl 24: ROTH 2 27.04.2002   Honolulu Półfinał turnieju wagi ciężkiej
Wygrana 10-0   Boyd Ballard (1-0) KO (cios kolanem) 1 3:21 Superbrawl 24: ROTH 2 27.04.2002   Honolulu Ćwierćfinał turnieju wagi ciężkiej
Wygrana 9-0   Mike Whitehead (1-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:46 Superbrawl 24: ROTC 1 26.04.2002   Honolulu
Wygrana 8-0   Matt Fremmbling (3-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Extreme Challenge 47 16.03.2002   Orem Finał turnieju Extreme Challenge wagi ciężkiej
Wygrana 7-0   Gino De La Cruz (0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 0:43 Extreme Challenge 47 16.03.2002   Orem Półfinał turnieju Extreme Challenge wagi ciężkiej
Wygrana 6-0   Ernest Henderson (0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 0:36 Extreme Challenge 47 16.02.2002   Clive Ćwierćfinał turnieju Extreme Challenge wagi ciężkiej
Wygrana 5-0   Greg Wikan (4-7) Poddanie (duszenie) 3 2:20 Extreme Challenge Trials 17.11.2001   Davenport
Wygrana 4-0   Ben Rothwell (2-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Extreme Challenge 42 24.08.2001   Davenport
Wygrana 3-0   Greg Wikan (2-6) TKO (poddanie przez narożnik) 1 5:00 UW – Ultimate Fight Minnesota 02.06.2001   Bloomington
Wygrana 2-0   Gabe Beauperthy (2-1) Poddanie (duszenie) 2 4:16 GC 3: Showdown at Soboba 07.04.2001   Friant
Wygrana 1-0   Randy Durant (1-0) TKO (ciosy pięściami) 1 2:05 IFC – Battleground 2001 19.01.2001   Atlantic City Debiut w MMA

Przypisy

edytuj
  1. UFC fighter flunks drug test. reviewjournal.com, 14 sierpnia 2004. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)]. (ang.).
  2. Jacek Okninski: Tim Sylvia kończy karierę. mmarocks.pl, 06.01.2015. (pol.).
  3. Steven Marrocco: Ex-UFC heavyweight champion Tim Sylvia retires after issue with MRI. mmajunkie.com, 05.01.2015. (ang.).
  4. Ex-UFC Champ Sylvia Added to Ohio IFC Event. sherdog.com, 14.05.2005. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj