There Is No Game: Wrong Dimension
There Is No Game: Wrong Dimension – komputerowa gra przygodowa w reżyserii i według scenariusza Pascala Cammisotty, wyprodukowana i wydana w 2020 roku przez francuską wytwórnię Draw Me A Pixel. Ukazała się w wersjach na platformy Windows, Macintosh, iOS, Android oraz Nintendo Switch.
| Producent |
Draw Me A Pixel |
|---|---|
| Wydawca |
Draw Me A Pixel |
| Reżyser | |
| Projektant |
Pascal Cammisotto |
| Główny programista |
Guillaume Vidal |
| Scenarzysta |
Pascal Cammisotto |
| Kompozytor |
Xiaotian Shi |
| Data wydania |
6 sierpnia 2020 |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Strona internetowa | |
Fabuła
edytujThere Is No Game: Wrong Dimension jest metafikcją[1] o graczu, którego celem jest zagranie w program, który próbuje za wszelką cenę zniechęcić użytkownika do gry. Program ten nie uznaje się za grę komputerową, a kiedy zostaje w końcu przekonany przez gracza, by się uruchomić, gracz zostaje przeniesiony do innej rzeczywistości i uwięziony w pętli, gdzie przenosi się pomiędzy różnymi wersjami gry[2].
Rozgrywka
edytujThere Is No Game: Wrong Dimension imituje i wykpiwa style oraz konwencje różnych produkcji growych, między innymi cyklu The Legend of Zelda oraz klasycznych gier przygodowych „wskaż i kliknij” z lat 90. XX wieku. Celem gracza jest rozwiązywanie wymyślnych zagadek, wymagających korzystania w nietuzinkowy sposób z elementów interfejsu czy działania wbrew logice i zasadom obsługi gier (np. poprzez wyrywanie przycisków z HUD-a oraz rozbijanie ekranu wewnętrznego monitora kineskopowego)[2].
Produkcja
edytujGłównym autorem There Is No Game: Wrong Dimension był Pascal Cammisotto[3], który zaczynał swoją karierę w branży jako kompozytor muzyki, a następnie jako projektant dla Disneya i Ubisoftu. Jego pierwszą niezależną grą (utrzymaną w konwencji tower defense) był Shad'o[4]. W 2017 roku Cammisotto założył studio Draw Me A Pixel, gdzie pragnął rozbudować do pełnoprawnej gry projekt zarysowany na game jamie sprzed dwóch lat: There Is No Game[4]. Cammisotto musiał sfinansować projekt z własnych pieniędzy, gdyż próba dofinansowania gry za pośrednictwem Kickstartera okazała się klęską i nie zyskała rozgłosu w mediach[4]. Ukończoną grę wypromowali nie branżowi recenzenci, lecz głównie influencerzy[4].
Odbiór
edytujThere Is No Game: Wrong Dimension zdobyła wiele nagród, w tym Pegaza za najlepszy projekt[5], statuetkę Pocket Gamer za najlepszą narrację[6], a także nagrody Aggie Awards za najlepszą grę przygodową roku, najlepszą nietradycyjną grę przygodową, najlepszy projekt, mechanikę i postać[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Sarah Thorne, There Is No Immersion: Critical Intervention through Hypermediacy in Metagames, „Eludamos: Journal for Computer Game Culture”, 12 (1), 2021, s. 63, DOI: 10.7557/23.6363, ISSN 1866-6124 [dostęp 2024-04-26] (ang.).
- ↑ a b There Is No Game: Wrong Dimension PC, AND, iOS, Switch [online], GRY-Online.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ Sarah Thorne, There Is No Immersion: Critical Intervention through Hypermediacy in Metagames, „Eludamos: Journal for Computer Game Culture”, 12 (1), 2021, s. 64, DOI: 10.7557/23.6363, ISSN 1866-6124 [dostęp 2024-04-26] (ang.).
- ↑ a b c d Pascal Cammisotto, Theodore McKenzie, The Production Process Behind "There Is No Game" [online], 80.lv, 30 czerwca 2021 [dostęp 2024-04-26] (ang.).
- ↑ Édition 2021 [online], Académie des Arts et Techniques du Jeu Vidéo [dostęp 2024-04-26] (fr.).
- ↑ PocketGamer biz Staff, Revealed: All the winners at the Pocket Gamer Awards 2021 [online], pocketgamer.biz, 16 marca 2021 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ E.L. Meszaros, These Games SWEPT at the Aggie Awards [online], CBR, 22 lutego 2021 [dostęp 2024-04-26] (ang.).