The Widow in the Bye Street
The Widow in the Bye Street – poemat[1] angielskiego poety Johna Masefielda[2][3], wydany w 1912 roku w jednym woluminie z utworem The Everlasting Mercy. Utwór jest napisany strofą królewską[4] (rhyme royal[5]), czyli zwrotką siedmiowersową układaną pentametrem jambicznym (dziesięciozgłoskowcem), rymowaną ababbcc[6], występującą w poezji angielskiej od XIV wieku. Formy tej Masefield użył także w poematach Dauber, King Cole i Daffodil Fields. Utwór The Widow in the Bye Street opowiada historię wdowy Gurney, która traci zmysły po tym, jak jej syn Jimmy zostaje powieszony za popełnioną zbrodnię[7][8].
Przypisy
edytuj- ↑ Joyce Kilmer: John Masefield (1878–1967). Bartleby.com. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
- ↑ John Masefield, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-09] (ang.).
- ↑ John Masefield (1878–1967). warpoets.org. [dostęp 2016-11-02]. (ang.).
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Milośników Języka Polskiego, 2003, s. 148-149. ISBN 83-900829-6-9.
- ↑ rhyme royal, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-09] (ang.).
- ↑ Rhyme royal (rime royale). PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
- ↑ John Masefield. en.wikisource.org. s. 8. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
- ↑ John Masefield 1878–1967. poetry.literaturelearning.org. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- John Masefield: The Everlasting Mercy, and, The Widow in the Bye Street. Archive.org, 1912. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- John Masefield: The Widow in the Bye Street. gutenberg.org. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).