Fabryka Półprzewodników „Tewa”
Fabryka Półprzewodników „Tewa”[1] – polskie przedsiębiorstwo produkujące elementy półprzewodnikowe z siedzibą przy ul. Władimira Komarowa 5 w Warszawie[2].
Opis
edytujZostało utworzone w 1958 r. w Warszawie na bazie ośrodka doświadczalnego półprzewodników resortu łączności. Wcześniej małoseryjną produkcję diod i tranzystorów prowadził również Zakład Doświadczalny Przemysłowego Instytutu Elektroniki, przekształcony w 1958 w „Zakład Produkcji Półprzewodników „Pewa””. W 1961 zakłady Pewa włączono do fabryki Tewa, koncentrując w niej praktycznie całość polskiej produkcji półprzewodników[3].
Na początku lat 60. uruchomiono w Tewie przemysłową produkcję stopowych tranzystorów germanowych małej częstotliwości TG1-5, średniej mocy TG50-55, dużej mocy TG70-72 i stopowo-dyfuzyjnych wielkiej częstotliwości TG37-40[4].
Produkcję krzemowych tranzystorów epitaksjalno-planarnych (a później układów scalonych małej skali integracji) rozpoczęto w pierwszej połowie lat 70. w oparciu o wyposażenie zakupione we francuskiej firmie SESCOSEM.
1 kwietnia 1970 r. Tewa została włączona, jako zakład produkcyjny, do nowo utworzonego CEMI (Naukowo-Produkcyjnego Centrum Półprzewodników).
W 1977 rozpoczęto w Tewie produkcję układów cyfrowych TTL średniej skali integracji. W roku 1975 rozpoczęto pracę nad układami MOSFET wielkiej skali integracji (LSI) i w 1976 wyprodukowano prototyp pierwszego układu (rejestr przesuwny). W 1982 uruchomiono produkcję klona 8-bitowego mikroprocesora Intel 8080, za co zespół pracowników Instytutu Technologii Elektronowej i Fabryki Półprzewodników Tewa otrzymał nagrodę „Mistrz Techniki 1982”[5].
Nazwą Tewa posługiwał się jeden z oddziałów Tewy, tj. Oddział/Zakład Produkcji Termistorów w Łęcznej k. Lublina. Po upadłości CEMI w 1994 r. sprywatyzowany zakład w Łęcznej nosił nazwę Tewa-Termico, obecnie Tewa Temperature Sensors Sp.z o.o. Zajmuje się produkcją termistorów NTC oraz precyzyjnych czujników temperatury.
W kulturze
edytujW „Tewie” kradł elektronik z piosenki Ale wkoło jest wesoło zespołu Perfect[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 148.
- ↑ Stanisław Misztal: Branże wiodące stołecznego przemysłu, [w:] Wielkie zakłady przemysłowe Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 110.
- ↑ Mieczysław Hutnik, Tadeusz Pachniewicz, Zarys historii polskiego przemysłu elektronicznego do 1985 r., SEP, Zeszyt Historyczny nr 2, Warszawa 1994.
- ↑ Vademecum polskiego przemysłu elektronicznego, WKŁ, Warszawa 1964.
- ↑ Program telewizyjny „Sonda”, nr 277 z 1983, Archiwum TVP.
- ↑ Tymon Grabowski: Paskudnik warszawski. Wydawnictwo Złomnik, 2023. ISBN 978-83-946798-4-2.