Teonim

Teonim – nazwa własna odnosząca się do boga, świętego^[1] czy też postaci/figury mitologicznej^[2]. Ogół takich imion określa się mianem teonimii^[3].

Zdarza się, że teonimy przenikają do innych sfer nazewniczych. Przykładowo teonimy odnoszące się do bogów rzymskich zostały przyjęte w nomenklaturze astronomicznej (np. Mars, Uran)^[4].

Zobacz też

hagionim

Przypisy

↑ HedaH. Kubišová HedaH., Preklad oným v Anonymovej kronike, „Slavica Slovaca”, 38 (2), 2003, s. 163–166 (słow.), vide s. 164.
↑ ArturA. Gałkowski ArturA., Terminologia onomastyczna [online], Uniwersytet Łódzki, 2012 [dostęp 2019-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-13] .
↑ AdrianA. Room AdrianA., An Alphabetical Guide to the Language of Name Studies, Lanham: Scarecrow Press, 1996, s. vi, ISBN 978-0-8108-3169-8, OCLC 231694980 (ang.).
↑ AlinaA. Naruszewicz-Duchlińska AlinaA., Ewa Jakus-Borkowa, Polskie nazewnictwo kosmiczne (recenzja), „Prace Językoznawcze”, 7, 2005, s. 125–132 (pol.), vide s. 128.

[1] HedaH. Kubišová HedaH., Preklad oným v Anonymovej kronike, „Slavica Slovaca”, 38 (2), 2003, s. 163–166 (słow.), vide s. 164.

[2] ArturA. Gałkowski ArturA., Terminologia onomastyczna [online], Uniwersytet Łódzki, 2012 [dostęp 2019-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-13] .

[3] AdrianA. Room AdrianA., An Alphabetical Guide to the Language of Name Studies, Lanham: Scarecrow Press, 1996, s. vi, ISBN 978-0-8108-3169-8, OCLC 231694980 (ang.).

[4] AlinaA. Naruszewicz-Duchlińska AlinaA., Ewa Jakus-Borkowa, Polskie nazewnictwo kosmiczne (recenzja), „Prace Językoznawcze”, 7, 2005, s. 125–132 (pol.), vide s. 128.

[1]

[2]

[3]

[4]