Technologia demontażu pojazdów
Technologia demontażu pojazdów – wiedza w zakresie metody wytwarzania (przetwarzania) pojazdów (samochodów), uzyskania określonego, zaplanowanego efektu przemysłowego lub usługowego. Proces technologiczny jest dziedziną działalności inżynieryjnej.
Pojazd, jako produkt w procesie przetwarzania, wymaga określonego opisu procedur technologicznych. O ich doborze decyduje wiele czynników:
- techniczny (narzędzia);
- ekonomiczny (koszt, czas);
- społeczny (obwarowania prawne, bezpieczeństwo, wygoda).
Zakładem realizującym proces rozbiórki pojazdów jest stacja demontażu pojazdów, gdzie nakazana jest określona procedura demontażu z zachowaniem właściwej kolejności, zawartej w „technologii demontażu pojazdów”[1], jak:
- dostawa, wyładunek i ewidencja pojazdów samochodowych;
- przejściowe (czasowe) magazynowanie pojazdów;
- usuwanie substancji (produktów) niebezpiecznych znajdujących się w samochodzie;
- demontaż i odzysk selektywny materiałów (z uwzględnieniem pełnej segregacji);
- oczyszczenie i przygotowanie materiałów do transportu;
- przejściowe magazynowanie materiałów przeznaczonych do wykorzystania albo unieszkodliwienia w specjalnych kontenerach i pojemnikach;
- magazynowanie i sprzedaż części przeznaczonych do dalszego użytku.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Ustawa z 20 stycznia 2005 roku, o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2020 r. poz. 2056), także: Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 28 lipca 2005 roku w spr. minimalnych wymagań dla stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2005 r. nr 143, poz. 1206)