Tasso (książę Friuli)
Tasso lub Taso (zm. ok. 625[1]) – książę Friuli razem ze swym młodszym bratem Kakko w latach ok. 611–ok. 625. Jego ojcem był Gisulf II, który zginął odpierając inwazję Awarów.
| książę Friuli | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci |
ok. 625 |
| Przyczyna śmierci |
zamordowany |
| Ojciec | |
| Matka |
Romilda (lub Ramhilda) |
| Rodzeństwo |
Kakko, |
W czasie najazdu Awarów około 611, Tasso i Kakko razem z braćmi Radoaldem i Grimoaldem uciekli najeźdźcom i uniknęli pojmania, a potem z powodzeniem powrócili do Friuli, jako następcy Gisulfa. W czasie wspólnych rządów Tasso i Kakko, władali nad Słowianami z krainy Zellia (dolina rzeki Gail), aż do miejscowości Medaria, identyfikowanej jako Maglern lub Möderndorf[2][3], i nałożyli na nich trybut.
Tasso i Kakko zostali zdradziecko zamordowani przez Grzegorza, egzarchę Rawenny. Egzarcha, zaprosiwszy Tasso do Opitergium (obecne Oderzo) na ceremonię obcięcia brody, osaczył go i zabił razem z Kakko. Młodsi bracia Radoald i Grimoald uciekli do Arechisa I z Benewentu, a księstwo Friuli przejął ich stryj Grasulf[4][5].
Przypisy
edytuj- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 66, 259.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Langobardów IV, 38, s. 361, przypis 96 i 97.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 66.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Langobardów IV, 38–39.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 61, 65, 66.
Bibliografia
edytuj- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
- Opracowania
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.