Taran (machina oblężnicza)

Taran – dawne narzędzie lub machina oblężnicza służąca do rozbijania i wyważania bram i murów zamków oraz innych obleganych umocnień. Był używany w starożytności i średniowieczu.

Taran

Replika tarana oblężniczego, Château des Baux, Francja

Użycie taranu przy zdobywaniu zamku

Współczesny taran w użyciu

Opis

W najprostszej wersji taran stanowił ciężką belkę niesioną przez kilku lub kilkunastu żołnierzy, którzy uderzali nią w bramę. Belka bywała zakończona żelaznym okuciem, czasami w formie baraniego łba. Prosta konstrukcja i możliwość szybkiego wykonania tarana powodowała, że zwykle budowano go na miejscu przed szturmem.

Taran mógł mieć również formę rusztowania, pod którym była wahadłowo zawieszona ciężka belka. Miała ona od 8 do 30 m długości. Zwykle taka machina była wyposażona w koła do przemieszczania i zadaszenie w celu osłony żołnierzy przed pociskami wroga. Tarany często stanowiły wyposażenie wież oblężniczych i winei.

Tarany są obecnie sporadycznie używane do zastosowań specjalnych (np. przez policję). Używa się w tym charakterze także przebudowanych pojazdów.

Linki zewnętrzne

• Broń oblegających - 1109 - Głogów. 1109.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-25)].