Tafone

Tafone (l. mn. Tafoni) – nisza w ścianie skalnej lub na powierzchni bloku skalnego, powstała wskutek wietrzenia, często zwiększająca swoje rozmiary w głąb skały^[1].

Tafoni są najpowszechniejsze w granitach i piaskowcach, a największe rozmiary (do kilku metrów) osiągają w strefie półsuchej i suchej. Nagromadzenia drobnych zagłębień powstałych w wyniku wietrzenia określa się również jako plastry miodu. Nazwa tafoni jest liczbą mnogą od pochodzącego z dialektu korsykańskiego słowa tafone, oznaczającego okno skalne^[2].

Zobacz też

kociołek wietrzeniowy

Przypisy

↑ Czasopismo geograficzne: kwartalnik Zrzeszenia Pol. Nauczycieli Geografji, Towarzystwa Geograficznego we Lwowie i Towarzystwa Geograficznego w Poznaniu. Książnica-Atlas T.N.S.W., 2004, s. 143. [dostęp 2015-07-28].
↑ Wietrzenie. W: Piotr Migoń: Geomorfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 99. ISBN 978-83-01-15979-5.

[1] Czasopismo geograficzne: kwartalnik Zrzeszenia Pol. Nauczycieli Geografji, Towarzystwa Geograficznego we Lwowie i Towarzystwa Geograficznego w Poznaniu. Książnica-Atlas T.N.S.W., 2004, s. 143. [dostęp 2015-07-28].

[2] Wietrzenie. W: Piotr Migoń: Geomorfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 99. ISBN 978-83-01-15979-5.

[1]

[2]