Tadeusz Zbigniew Dworak
Tadeusz Zbigniew Dworak (ur. 14 października 1942 w Posądzy, zm. 13 czerwca 2013) – polski astronom, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej, pisarz, autor opowiadań science fiction, autor lub współautor 8 książek popularnonaukowych, 150 publikacji przeglądowych i popularnonaukowych, recenzent 85 książek naukowych i popularnonaukowych, a także tłumacz wielu zagranicznych publikacji i książek popularnonaukowych.
 Podczas Festiwalu Literatury Popularnej w Krakowie w czerwcu 2005 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Doktor habilitowany nauk technicznych | |
| Specjalność: ogrzewnictwo, wentylacja, klimatyzacja | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Jagielloński i Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa |
| Habilitacja |
1991 – ochrona środowiska |
| Praca zawodowa | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
| Okres zatrudn. |
do 1976 |
| Uczelnia |
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie |
| Okres zatrudn. |
od 1981 |
| Odznaczenia | |
| |
| Dziedzina sztuki |
książki popularnonaukowe, fantastyka naukowa |
|---|---|
| Ważne dzieła | |
| |
Życiorys
edytujStudiował fizykę i astronomię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i fizykę atmosfery na Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie. Po ukończeniu studiów pracował w Obserwatorium Astronomicznym UJ, gdzie pod kierunkiem Kazimierza Kordylewskiego uzyskał doktorat z badań nad gwiazdami zaćmieniowymi. Po uzyskaniu stopnia doktora w dalszym ciągu pracował w Obserwatorium Astronomicznym UJ. W związku z reorganizacją Obserwatorium, po roku 1976 pracował w Zakładzie Meteorologii Kosmicznej IMGW, pracując m.in. nad interpretacją zdjęć satelitarnych. Od roku 1981 pracował w Instytucie Kształtowania i Ochrony Środowiska AGH jako specjalista z dziedziny fizyki atmosfery, rozwijając metody monitoringu środowiska, teledetekcji i inne[1].
W 1991 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Metodyka teledetekcyjnych badań zapylenia atmosfery. Pracował również jako profesor w Instytucie Politechnicznym Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Stanisława Pigonia w Krośnie. Był promotorem 5 prac doktorskich.
Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. XCIV-5-5)[2].
Działalność literacka
edytujDebiutem literackim Dworaka było słuchowisko Temida, napisane wspólnie z Romanem Danakiem, nadane w 1967 przez krakowską rozgłośnię Polskiego Radia i opublikowane (pod pseudonimem Zbigniew Skawski) w „Młodym Techniku” rok później. Publikował później również w czasopismach „Wiedza i Życie” i „Razem”. Debiutem książkowym Danaka i Dworaka był zbiór opowiadań Jana Ciągwy władza nad materią. Jego utwory tłumaczone były na esperanto i język węgierski.
Twórczość
edytujKsiążki popularnonaukowe
edytuj- Świat planet (współautor: Konrad Rudnicki, PWN 1979, ISBN 83-01-01480-6, II wydanie PWN 1983, ISBN 83-01-04778-X)
- Astrologia. Astronomia. Astrofizyka (I wydanie LSW 1980, ISBN 83-205-3227-2, II wydanie LSW 1986, ISBN 83-205-3750-9)
- Z astronomią za pan brat (Iskry 1989, ISBN 83-207-1064-2)
- Wszechświat i ewolucja (współautorzy: Zbigniew Sołtyk, Marek Żbik, LSW 1989, ISBN 83-205-4037-2)
- Planety, gwiazdy, Wszechświat (współautor: Ludwik Zajdler, KAW 1989, ISBN 83-03-02491-4)
- Milczenie Wszechświata (współautorzy: Zbigniew Paprotny, Zbigniew Sołtyk, WP 1997, ISBN 83-214-1026-X)
- Odległe planety w Układzie Słonecznym (współautor: Jerzy Kreiner, WN PWN 2000, ISBN 83-01-13164-0)
Zbiory opowiadań
edytuj- Jana Ciągwy władza nad materią (Iskry 1977, współautor: Roman Danak)
Przypisy
edytuj- ↑ Dr hab. Tadeusz Zbigniew Dworak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-06-14].
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16].
Bibliografia
edytuj- Andrzej Niewiadomski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990
- „Posłowie” Zbigniewa Dworaka. W: Roman Danak: Sotnie Łysego Iwanki : powieść SF. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1994, s. 377-383. ISBN 83-900933-7-5.