Tadeusz Jaroszyński (literat)

polski pisarz i rysownik

Tadeusz Ewaryst Jaroszyński (ur. 9 grudnia 1862 w Wólce Dobryńskiej, zm. 20 lipca 1917 w Warszawie) – polski pisarz, recenzent teatralny, rysownik.

Tadeusz Jaroszyński
Ilustracja
Tadeusz Jaroszyński, fot. Jadwiga Golcz
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1862
Wólka Dobryńska

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1917
Warszawa

Faksymile

Życiorys

edytuj

Uczęszczał do gimnazjum we Lwowie i Piotrkowie, kształcił się w Warszawskiej Szkole Rysunkowej w latach 1883-1884, następnie do 1892 przebywał w Paryżu, na studiach malarskich. Był członkiem Gminy Narodowo-Socjalistycznej i współpracownikiem „Pobudki”. Członek Gminy Narodowo-Socjalistycznej w 1888[1]. W 1890 debiutował jednoaktówką W szynkownie, ogłoszoną w „Życiu”. Po powrocie do kraju zamieszkał w Warszawie i pracował jako rysownik i ilustrator m.in.: „Tygodnika Ilustrowanego” i „Wędrowca”. Był zarazem kierownikiem artystycznym w Kole Miłośników Sceny. Pisywał i ogłaszał artykuły z historii sztuki, recenzje teatralne, felietony, opowiadania i powieści. Od 1896 zamieszczał w „Głosie” i „Gazecie Polskiej” recenzje z wystaw malarskich i artykuły z dziedziny plastyki. Od 1900 współpracował jako recenzent teatralny i nowelista z "Tygodnikiem Ilustrowanym", a od 1902 z „Kurierem Codziennym” i „Wędrowcem”. W styczniu 1908 został uwięziony na dwa tygodnie za brak zezwolenia policji na odczyt o Grottgerze[2]. W 1913 redagował tygodnik „Wieś i Dwór” i przez parę lat kierował działem plastycznym tego pisma oraz „Kłosów”. Należał do Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie.

Twórczość

edytuj
  • Ścigana. Sztuka w 4 a. Wyst. Wwa, Łódź 1899, Pozn. 1900. Niedruk.
  • Rabuś. Dramat w 4 a. Wyst. Wwa, Pozn., Łódź 1900. Niedruk.
  • Chimera. Powieść z życia artystów. Petersburg, 1903. Warszawa, 1905.
  • Dla nich. Powieść. Warszawa, 1904.
  • Różni ludzie. Opowiadania. Warszawa, 1908.
  • Doktor Tomasz. Powieść. Warszawa, 1907.
  • Sąsiadka. Komedia w 3 a. Wystawiana w Warszawie, Lwowie, Łodzi (1909), Wilnie, Krakowie (1910). Wyd. Warszawa, 1910.
  • Wieża z kości słoniowej. Powieść. Warszawa, 1909.
  • Dobra krew. Powieść. Wwa 1911.
  • Narodziny dziedzica. Opowiadania. Warszawa, 1911.
  • Oko za oko. Opowiadania. Warszawa, 1912.
  • za wieku starego. Powieść Warszawa, 1913.
  • Wieczny płomień. Powieść. Warszawa, 1914.
  • Zmora. Nowele. Warszawa, 1914.
  • Konspiratorka. Warszawa, 1916.
  • Przekupnie. Powieść. Warszawa, 1917.

Przypisy

edytuj
  1. Wiesław Śladkowski, Gmina Narodowo-Socjalistyczna w Paryżu wobec tradycji 3-Majowej, w: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica, 40, 1991, s. 51.
  2. Uwięzienie prelegenta. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 2, 25 stycznia 1908. 

Bibliografia

edytuj
  • Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny. T. tom drugi I-Me. Warszawa: 2001, s. 37-38. ISBN 83-02-08101-9.

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj