Tadeusz Ładogórski
Tadeusz Ładogórski (wcześniej Tadeusz Ladenberger, ur. 16 grudnia 1905 we Lwowie, zm. 11 maja 1995 we Wrocławiu) – profesor historii, demograf.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: demografia i statystyka historyczna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Rodzina
edytujOjciec – Jan Ladenberger – był inżynierem leśnikiem w Dyrekcji Lasów Państwowych we Lwowie. Był również profesorem na Politechnice Lwowskiej, członkiem Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego[1]. Matka – Antonina z d. Simon – wychowywała dzieci. Miał brata Zygmunta. Był żonaty i miał dwóch synów.
Wykształcenie
edytujW 1924 zdał maturę w Gimnazjum im. Stefana Batorego we Lwowie. Następnie studiował historię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie pod okiem prof. Franciszka Bujaka. Stopień doktora uzyskał w 1929.
Praca zawodowa i naukowa
edytujPoczątkowo pracował w gimnazjum w Krośnie, zaś od 1933 w II Państwowym Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Tarnopolu, gdzie nauczał historii, geografii i propedeutyki filozofii do wybuchu II wojny światowej[2]. W czasie wojny ukrywał się w powiecie skałackim, gdzie prowadził m.in. tajne nauczanie. Od kwietnia 1944 do lutego 1946 służył w Wojsku Polskim jako oficer polityczno-wychowawczy. Od 1946 uczył w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Brzegu. W 1948 zaczął pracę w Instytucie Śląskim we Wrocławiu, a rok później również jako adiunkt na Uniwersytecie Wrocławskim. 1954 został docentem, a 1962 profesorem nadzwyczajnym. Należał do twórców Zespołu, a następnie Sekcji Demografii Historycznej przy Komitecie Nauk Demograficznych PAN. Zajmował się demografią i kartografią. W 1973 przeszedł na emeryturę.
Zmiana nazwiska
edytujŁadogórski pochodził z rodzin galicyjskich osadników niemieckich z II poł. XVIII w. Poczuwając się do polskości, nie podpisał volkslisty. Wreszcie w grudniu 1949 zmienił nazwisko, używając pseudonimu okupacyjnego swego brata Zygmunta.
Odznaczenia
edytuj- Srebrny Krzyż Zasługi
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3]
Członkostwo w organizacjach
edytuj- członek zwyczajny Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego
- członek Komitetu Nauk Demograficznych PAN
- członek Komitetu Nauk Historycznych PAN
Przypisy
edytuj- ↑ https://suw.biblos.pk.edu.pl/resources/i4/i0/i0/i5/r4005/PolitechnikaLwowska_ProgramPolitechniki.pdf s. 12 w wydawnictwie; http://www.ptd.pl/ptd/wp-content/download/wydawnictwaPTD/Rocznik_1_artykuly/16-r1_Spis_czlonkow.pdf s. 2; https://web.archive.org/web/20190320112140/http://plfoto.com:80/zdjecie,retro,profesorowie-politechniki-lwowskiej-1924-lub-1925,2584082.html
- ↑ http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2781&from=publication s. 4 wydawnictwa
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419
Bibliografia
edytuj- Bogusław Kaczmarski, Profesor Tadeusz Ładogórski (1905-1995), [w:] „Przeszłość Demograficzna Polski”, t. 20, 1997, s. 9-11.