Tachypnoe
Tachypnoe, tachypnoë (z łac.) – medyczny termin odnoszący się do przyspieszenia częstości oddechów[1].
W warunkach prawidłowych liczba oddechów u osoby dorosłej wynosi 12–15[2]lub 12–16 na minutę[1] (tachypnoe powyżej 30), natomiast u noworodka około 40 (dopiero powyżej 60 oddechów na minutę pozwala na rozpoznanie tachypnoe)[3].
Przyspieszenie oddechu spowodowane wysiłkiem fizycznym lub emocjami jest objawem fizjologicznym. Jako objaw chorobowy może towarzyszyć gorączce lub duszności, między innymi w zapaleniu płuc[1][2].
W niektórych sytuacjach chorobowych, oprócz przyspieszenia szybkości oddychania, może dochodzić także do zmian rytmu oddychania doprowadzających do powstania patologicznego toru oddechowego jak: oddech Biota, oddech Kussmaula, oddech Cheyne’a-Stokesa[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Dariusz Ziora, Badanie podmiotowe i przedmiotowe, [w:] Pulmonologia. Cz. 1, Adam Antczak (red.), Warszawa: Medical Tribune Polska, 2010, s. 3–5, ISBN 978-83-60135-76-1.
- ↑ a b Wojciech Szczeklik, Choroby układu oddechowego. Badania diagnostyczne. Wybrane objawy przedmiotowe, [w:] Piotr Gajewski (red.), Interna Szczeklika 2019, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2019, s. 631, ISBN 978-83-7430-591-4.
- ↑ Oddychanie, zaburzenia [online], www.mp.pl [dostęp 2022-11-21] (pol.).
