Tętnica osierdziowo-przeponowa
Tętnica osierdziowo-przeponowa (łac. arteria pericardiacophrenica) – w anatomii człowieka tętnica klatki piersiowej[1]. Najczęściej stanowi gałąź tętnicy piersiowej wewnętrznej, rzadziej (10%) odchodzi od gałęzi grasiczych tej tętnicy, wyjątkowo – bezpośrednio od tętnicy podobojczykowej (< 1%)[2]. Biegnie ku dołowi wraz z nerwem przeponowym, do przodu od korzenia płuca, na powierzchni bocznej osierdzia, do przepony. Na przeponie zespala się z pozostałymi tętnicami odżywiającymi ten mięsień. Na przebiegu oddaje gałęzie do grasicy, węzłów chłonnych, osierdzia, opłucnej śródpiersiowej oraz oskrzeli[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 220, ISBN 978-83-200-3257-4.
- ↑ Jorge A. Henriquez-Pino, Walter J. Gomes, José C. Prates, Enio Buffolo. Surgical Anatomy of the Internal Thoracic Artery. „The Annals of Thoracic Surgery”. 64, s. 1041-7, 1997. The Society of Thoracic Surgeons. [dostęp 2008-12-14]. (ang.).
